ตอนเรียนชั้นประถม พอถึงวิชาศิลปะ ถ้ามีงานกลุ่มเมื่อไหร่ เพื่อน ๆ จะแย่งกันจับคู่กับเรา
เป็นประธานนักเรียนตอนม.ต้น แข่งโครงการ แข่งเขียนเรียงความ
พอขึ้นม.ปลาย ได้แสดงเป็นเจ้าชายในละครโรงเรียน
ในรั้วมหาวิทยาลัย เป็นตัวโจ้ก ตัวฮา ของกลุ่มเพื่อน
ปัจจุบัน...ทำงานเป็นพนักงานกินเงินเดือน...
ด้วยช่วงวัยที่เปลี่ยนไป กับความรับผิดชอบ หน้าที่ ที่มากขึ้น
บางครั้งเราต้องพยายามอย่างหนัก จนทำให้เราแทบจะมองไม่เห็นตัวเองคนเดิม
มองตัวเองในกระจก... มองย้อนกลับไป เราเป็นอะไรได้อย่างที่เราอยากเป็น
ทำอะไรได้อย่างที่เราอยากทำ
ส่วนตอนนี้... บางทีรู้สึกเหมือน #เราไม่ใช่ใครเลยบนดาวดวงนี้ แม้แต่ตัวเองในอดีตก็กลับไปเป็นแบบนั้นไม่ได้
และบางครั้งโลกก็ตอกย้ำความไร้ตัวตนของเรา ด้วยการให้เราไปตกหลุมรัก....คนที่มองไม่เห็นเรา ถึงแม้เราจะยืนอยู่ตรงหน้าก็ตาม
เคยรู้สึกเหมือน #เราไม่ใช่ใครเลยบนดาวดวงนี้ มั้ยครับ?
เป็นประธานนักเรียนตอนม.ต้น แข่งโครงการ แข่งเขียนเรียงความ
พอขึ้นม.ปลาย ได้แสดงเป็นเจ้าชายในละครโรงเรียน
ในรั้วมหาวิทยาลัย เป็นตัวโจ้ก ตัวฮา ของกลุ่มเพื่อน
ปัจจุบัน...ทำงานเป็นพนักงานกินเงินเดือน...
ด้วยช่วงวัยที่เปลี่ยนไป กับความรับผิดชอบ หน้าที่ ที่มากขึ้น
บางครั้งเราต้องพยายามอย่างหนัก จนทำให้เราแทบจะมองไม่เห็นตัวเองคนเดิม
มองตัวเองในกระจก... มองย้อนกลับไป เราเป็นอะไรได้อย่างที่เราอยากเป็น
ทำอะไรได้อย่างที่เราอยากทำ
ส่วนตอนนี้... บางทีรู้สึกเหมือน #เราไม่ใช่ใครเลยบนดาวดวงนี้ แม้แต่ตัวเองในอดีตก็กลับไปเป็นแบบนั้นไม่ได้
และบางครั้งโลกก็ตอกย้ำความไร้ตัวตนของเรา ด้วยการให้เราไปตกหลุมรัก....คนที่มองไม่เห็นเรา ถึงแม้เราจะยืนอยู่ตรงหน้าก็ตาม