คือ เราอยู่ในครอบครัวหนึ่งที่ไม่ใหญ่มากแล้วในแต่ละวันพ่อกับแม่เราชอบทะเลาะกันตลอดแล้วยังจะเลิกกันอีก แม่กับพ่อบอกว่าแค่ให้พวกเราสามพี่น้องโตกว่านี้อีกหน่อยถึงจะเลิกกันค่ะ(เรามีพี่เป็นผู้ชายเราเป็นผู้หญิงคนกลางแล้วก็มีน้องชายอีกคนหนึ่งค่ะ) เรารู้สึกว่าแม่ไม่ค่อยจะสนใจเราเหมือนพี่กับน้องเลย😂 เพราะแม่จะสนใจแต่พี่กับน้อง วันนั้นเป็นวันรับผลการเรียน เราขอให้แม่ไปเป็นผู้ปกครองให้แต่แม่กลับบอกว่าให้เอาพ่อไปแทนเพราะว่าแม่อายที่เราเกรดตก(นิสสสสสเดียว) แต่สุดท้ายแม่ก็ต้องไปกับเราเพราะไม่มีใครไป อยู่บนรถแม่ก็เอาแต่บ่นเราตลอด "เรียนยังไงให้เกรดตกกูอายคนอื่นนะ" ตั้งแต่ตอนที่แม่พูดแบบนี้น้ำตาเราจะไหลเลยค่ะ😂 แต่ถ้าคิดกลับก็จริงแหละเนอะที่เราทำแม่อาย😂แต่ถ้าเป็นพี่กับน้องเราเขาไม่บ่นอะไรเลยเพราะพี่คนโตเก่งอยู่แล้วส่วนน้องเราก็พอโอเค เราเองก็ไม่ได้เรียนแย่นะแต่ทำไมแม่ถึงทำกับเราแบบนี้คะ😂 มีครั้งนึงที่เราได้เกรดดีกว่าพี่,น้อง แม่ไม่ชื่นชมอะไรเราเลยเอาแต่บอกว่าเราฟลุคค่ะ555 เราเองก็แบบเห้อ...กูตั้งใจเรียนมากขนาดนี้แม่ยังไม่ชื่นชมกูเลย แม่เราออกคอมให้พี่เราเกือบๆ60,000 ส่วนน้องเราแม่จะซื้อการ์ดจอให้ใหม่ ส่วนเราอยากได้โต๊ะเขียนหนังสือเราเลยไปขอแม่ แต่..แม่กลับบอกว่า "ไม่ซื้อไร้สาระ" มันเลยทำให้เราคิดว่าแล้วคอมล่ะซื้อมาให้เล่นเกมนี่มีประโยชน์มากหรอ? แล้วพอเวลาจะกินข้าวแม่ก็ชวนแต่พี่กับน้องแต่ไม่ชวนเรา เออแม่ไม่รู้เลยว่าเราก็เสียใจนะ ขอคำปรึกษาหน่อยค่ะว่าเราควรรู้สึกยังไง
ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะผิดพลาดยังไงก็ขออภัยด้วยค่ะ