เคยเต็มใจเข้าไปเป็นตัวเลือกของเขา แต่สุดท้ายก็โดนทิ้งมั้ยคะ

เราก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าเขาน่ะไม่ได้มีแต่เราแน่ๆ
และเราก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าสุดท้ายแล้วยังไงเขาก็ไม่เลือกเรา

เราให้ค่ากับตัวเอง และพอที่จะมีสมองและจิตใจที่จะคิดได้ว่า เราควรพอ หรือเราควรถอยออกมา

แต่เมื่อการได้คุย ได้ใช้เวลาร่วมกัน มันคือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุข


เราจะหลุดพ้นบ่วงนี้ได้ยังไงคะ