คนที่ทั้งชีวิตมีแค่รักแรกเพียงรักเดียว มีจริงมั้ย?

ถ้าเราเคยมีรักครั้งเเรก มันจะเป็นไปได้มั้ยที่รักครั้งนั้นจะเป็นรักเดียวของเราตลอดไป

ตอนเป็นเด็กทุกคนคงเคยเเอบชอบใครสักคน
ถ้าความรู้สึกดีๆนั้นมันเริ่มจากการหวั่นไหวกับเพื่อนในห้องคนนึง เริ่มใจเต้นเเรงเวลาอยู่ใกล้ๆเขา เขินเวลาที่เขามองมาหรือยิ้มให้ ความรู้สึกมันมากขึ้นๆ มากขึ้นเรื่อยๆ จนเราคิดว่า นี่หรือเปล่าที่เรียกว่า ชอบ ตอนนั้นยังไม่มีคำว่า ความรัก เลยในหัว เพราะรู้สึกว่าเด็กเกินไป

การที่เราเล่นด้วยกัน เรียนด้วยกัน หลายๆอย่างมันทำให้เราหวั่นไหว แล้วมันก็มีความคิดนึงว่า เราอาจจะชอบเขาอยู่ฝ่ายเดียว แต่การกระทำบางอย่าง เช่น การเขียนข้อความรักให้ หรือแกล้งหยอดเวลาเล่นกัน มันอดทำให้เราคิดไม่ได้ว่า มันอาจจะมีสักเสี้ยวเล็กๆ ที่เขารู้สึกกับเรา สุดท้ายตอนนั้นเราคิดเเค่ว่า มันอาจจะเป็นเรื่องปกติที่พวกผู้ชายชอบเล่นกัน

วันที่จะต้องจากกันไป เขาบอกว่าเขารู้ รู้มาตลอดว่าเราชอบ แต่ทำทุกอย่างให้เหมือนไม่มีอะไร ทุกอย่างเป็นปกติ ซึ่งมันก็ดีแล้ว เเละขอบคุณที่มันเป็นอย่างนั้น

ปีสองปีต่อมาเราได้พูดคุยกันบ้าง ทางfacebook ในฐานะเพื่อน เราตัดสินใจทักเขาไป พอมีบทสนทนาเกิดขึ้นความรู้สึกเราเริ่มกลับมาอีกครั้ง เราเเกล้งบอกเขาไปว่า เนี่ยมีคนว่ามาบอกว่าชอบแต่จะไม่บอกว่าใคร ตอนนั้นเขาน่าจะลืมไปแล้วว่าที่ผ่านมาเราเคยชอบเขา ช่วงที่เพิ่งได้กลับมาคุยกันเพื่อนเรามาขอโทษ ที่ไปบอกเขาว่าเราชอบ ตอนเเรกเรายอมรับว่าโกรธ เพราะมันเหมือนกับว่า เป็นการกลับไปย้ำอีกครั้งกับเขา ว่าที่ผ่านมามันมีอะไรทั้งๆที่เขาคงลืมไปแล้ว แต่ก็แค่นั้น เราก็เป็นเพื่อนกับเพื่อนคนนั้นเหมือนเดิม ไม่ได้มีเรื่องทะเลาะอะไรกัน ตอนนั้นเราคิดว่า มันเป็นช่วงเวลาที่เเย่ที่สุดเเล้วเพราะ จากที่เขาลืมไปแล้ว เขาอาจจะกลับมารู้ใหม่อีกครั้ง แต่สิ่งที่เราคุยกับเขา เขาอาจจะพอเดาได้เหมือนกัน

ในวันเกิดเขา เราไปอวยพรวันเกิดเขาในเเชท อืม
ขอบใจนะ
เป็นประโยคสุดท้ายก่อนที่ เขาจะโดนไวรัส เเล้วเปลี่ยนบัญชีไป

3-4ปีต่อมาเราบังเอิญเจอเขาอีกครั้งโดยบังเอิญ ในระหว่างที่หายไป เราก็มีรู้สึกดีบ้าง กับคนนู้นคนนี้ ความจริงมันยังไม่ถึงขั้นคำว่ารู้สึกดีด้วยซ้ำ เราไม่สามารถชอบใครจริงๆได้เลยไม่รู้ว่าทำไม ตอนที่เราบังเอิญเจอเขาเป็นครั้งเเรกหลายจากที่หายไปนาน เราจำเขาได้ในทันที หัวใจเราเต้นเเรงมาก มันกลับมาเต้นเเรงอีกครั้ง ใบหน้าร้อนมาก เราเองก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน เขามองเห็นเราเเล้วหันไปทางอื่น เราไม่รู้หรอกว่าเขาจำเราได้มั้ย เขาคงลืมเราไปแล้วจริงๆ

2ปีต่อมา เรากลับมาเจอเขาอีกครั้ง การที่เราเจอครั้งนี้ มันทำให้ทุกอย่างยิ่งเน้นย้ำว่าเราลืมเขาไม่ได้จริงๆ เรากลับมาฟังเพลงที่ไม่ได้ฟังมาห้าปี ความรู้สึกทุกอย่างมันอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ มันอึดอัดไปหมด เราบังเอิญเจอเขาในบางครั้ง เดือนละครั้ง หรือสองเดือนครั้ง ในระเเวกที่เราอยู่ แต่สิ่งที่แปลกคือ หลังจากที่เราไม่เจอเขามาสองปี หัวใจเราเต้นเป็นปกติ ใบหน้าไม่ร้อน เหมือนว่าเราไม่ได้ชอบเขาอีกต่อไปเเล้ว แต่มันกลับมีความรู้สึกแปลกๆเข้ามาเเทน

ปัจจุบันเขามีชีวิตของเขา มีคนคุย สิ่งที่เราพอจะรู้มาคือ ก่อนหน้านี้เขาผิดหวังกับความรัก เราไม่รู้ว่ากี่ครั้ง ตอนนี้ก็เหมือนคนที่พยายามอยู่ฝ่ายเดียว เเต่เราก็อยู่ของเราตรงนี้ ไม่ได้เขาไปยุ่งอะไร เพราะ เรารู้ว่าเขาลืมเราไปแล้ว

ตอนนั้นที่เป็นเพื่อนกันมันเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่ทำไมมันถึงมีอิทธิพลกับเราขนาดนี้ ตอนนี้ถึงเราไม่ได้ชอบแล้ว แต่เราไม่สามารถชอบใครได้อีกเลย มันเป็นเวลาเกือบสิบปีเเล้ว

ตอนนั้นที่เราเป็นเด็กประถมวิ่งเล่น เราเเค่ชอบเพื่อน พอโตขึ้นมาเราลองมองย้อนกลับไป เราเลยรู้ว่า ตอนนนั้นมันคงเป็นรักครั้งเเรก


เราไม่ได้ชอบแกแล้ว เเต่เราก็ไม่ลืมเเกสักที ในความทรงจำของแกอาจจะไม่มีเราอยู่เลยด้วยซ้ำ แต่แกยังไม่เคยหายไปจากเราเลย ทำไมเราต้องฝังใจกับเเกขนาดนี้ นี่ก็ผ่านมานานเเล้ว เรายังไม่ชอบใครสักที คงเพราะเราลืมแกไม่ได้เลย


แต่เราก็มีชีวิตของเรา วันนึงที่เราโตเป็นผู้ใหญ่ เราคงโตพอที่จะคิดได้เอง

เราเคยดูแฟนฉันจบเเล้วงง ว่าทำไมน้อยหน่าที่เจี๊ยบเห็นในงานเเต่งถึงเป็นเด็กผู้หญิงผมเปีย ตอนนี้เราเข้าใจเเล้ว

มีใครบ้างมั้ยคะ ที่ทั้งชีวิตมีความรักแค่ครั้งเดียว
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราไม่คิดว่าจะชอบคนอื่นได้อีก เพราะถ้าจะชอบได้ คงชอบไปนานเเล้ว