คือเรื่องมีอยู่ว่า...
เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง เป็นผช. แต่เราเป็นผญ. ตอนหน้ากันอยู่ด้วยกันก็เหมือนเพื่อนสนิทกันทั่วไปล้ะคะ แต่พอคนอื่นมองก็คิดว่าเป็นแฟนกัน ตอนแรกเราก็ปฏิเสธ เพื่อนสนิทคนนี้ให้ชื่อว่า พ. ล้ะกัน พอนานๆเข้า ไปไหนก็ไปด้วยกัน พอจะกลับบ้าน แค่พูดเล่นๆลองใจ พ. เฉยๆว่าจะให้ไปส่ง แต่ พ. ก็ไปส่ง (ถ้าเป็นเพื่อนผช. คนอื่น ก็มีปฏิเสธบ้างรัยบ้าง) เวลาใช้มือถือก็จะสลับเครื่องกัน เพราะ พ. เป็นคนที่ติดเกม แต่มือถือ พ. เน็ตไม่แรงเท่ามือถือเรา ต่างคนก็ต่างให้ความไว้ใจกัน มีอะรัยก็ช่วยเหลือกัน จนบางครั้งเราก็มีความรูสึกที่เกินเลยไปมากกว่าเพื่อนสนิท เวลาเห็น พ. มีคนคุยเราก็จะรู้สึกหวง ทั้งๆที่เป็นแค่เพื่อนสนิท เราก็ได้แต่คิดว่า พ. เป็นเพื่อนสนิทเรานะ ไม่ควรจะคิดอะรัยมากไปกว่านี้
อยากรู้ว่าทำยังไงไม่ให้ความรู้สึกนี้เกินขึ้นมาอีก เพราะเราไม่อยากจะเสียเพื่อน
ปล. เราคบแต่เพื่อนผช.นะ ในกลุ่มเราก็มีแต่เพื่อน ผช. แต่เรารู้สึกแปลกกับ พ. แค่คนเดียว
ปล. 2 เราเป็นผญ.นะ
สับสนเรื่องความรู้สึกกับเพื่อนสนิทคะ
เรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง เป็นผช. แต่เราเป็นผญ. ตอนหน้ากันอยู่ด้วยกันก็เหมือนเพื่อนสนิทกันทั่วไปล้ะคะ แต่พอคนอื่นมองก็คิดว่าเป็นแฟนกัน ตอนแรกเราก็ปฏิเสธ เพื่อนสนิทคนนี้ให้ชื่อว่า พ. ล้ะกัน พอนานๆเข้า ไปไหนก็ไปด้วยกัน พอจะกลับบ้าน แค่พูดเล่นๆลองใจ พ. เฉยๆว่าจะให้ไปส่ง แต่ พ. ก็ไปส่ง (ถ้าเป็นเพื่อนผช. คนอื่น ก็มีปฏิเสธบ้างรัยบ้าง) เวลาใช้มือถือก็จะสลับเครื่องกัน เพราะ พ. เป็นคนที่ติดเกม แต่มือถือ พ. เน็ตไม่แรงเท่ามือถือเรา ต่างคนก็ต่างให้ความไว้ใจกัน มีอะรัยก็ช่วยเหลือกัน จนบางครั้งเราก็มีความรูสึกที่เกินเลยไปมากกว่าเพื่อนสนิท เวลาเห็น พ. มีคนคุยเราก็จะรู้สึกหวง ทั้งๆที่เป็นแค่เพื่อนสนิท เราก็ได้แต่คิดว่า พ. เป็นเพื่อนสนิทเรานะ ไม่ควรจะคิดอะรัยมากไปกว่านี้