เราอายุ 25 ค่ะ เป็นคนรักใครรักจริง และเลือกเยอะ และเรามีแฟนค่ะ ซึ่งแฟนเราแรกๆดีทุกอย่างนามใจทุกอย่าง แต่พอคบกันได้ปีกว่า แฟนเราเปลี่ยนไปเยอะมาก ไม่แคร์ ปล่อยให้ร้องไห้คนเดียว แล้วเขาก็มาโทษว่าเรางี่เง่า เอาแต่ใจไม่รู้จักโต คือถ้าเริ่มต้นเขาไม่ปูทางไว้ดีขนาดนี้ เราก็จะไม่คาดหวังขนาดนี้ ตอนนี้เจ็บค่ะ เจ็บกับการเปลี่ยนแปลง เราอยากเลิกน่ะ แต่พอจะเลิกก็มานั่งโทษตัวเองอีก เราต้องทำได้ดีกว่านี้สิ ลองอีกครั้งสิ!! เราเลยบอกตัวเอง โอเคลองกลับไปคบกันอีก เราเป็นคนเอาแต่ใจ ขี้งอล แต่ถ้ารู้จัดอ่อนของเราคือแค่กอดแค่พูดดีๆแค่นี้เราก็หายล่ะ แต่แหนเราแรกๆเป็นแบงนี้เลย กอดหอมพูดดี แต่ตอนนี้ด่าเราก่อนอีกต่างหาก เราเจ็บกับสิ่งที่เขากำลังเปลี่ยนแปลง คือเราเป็นครกลัวการเปลี่ยนแปลง มันเลยทำให้เราไม่อยากรักใคร เพราะรู้จักนิสัยตัวเอง เป็นคนงี่เง่า เป็นคนพูดให้อีกฝ่ายเจ็บเวลาโดรธ เราเลยไม่อยากรักใครอีกแล้ว เรากลัวตัวเราเอง เราไม่รู้ทำไมแฟนเราเริ่มต้นกับเราดี แต่ตอนนี้ เราทำอะไรก็ผิด เราร้องไห้ทุกคืนเลย เราท้อ เราไม่เคยเจอคนแบบแหนเราด้วย แรกๆดีสุดๆ แต่พอเวลานานไป เขากลับเปลี่ยนตัวเองเยอะมาก หรือเขาไม่ได้เปลี่ยนแตาอาจจะเขากลับไปเป็นตัวของตัวเอง เราควรเลิกดีไหม เราอึดอัด เราไม่มีความสุขเลย ใครมีประสบการณ์คล้ายๆเราบ้าง และกำจัดมันยังไงบอกที สำหรับเรา เรามีแพลนจะเลิก 80 % เพราะเรารู้สึกว่ายิ่งแก้ยิ่งแย่ เราไม่ยอมเขสไม่ยอม แต่เขาก็ไม่ปล่อยเราไป แต่เรากลัวเราไปเองเราจะเจ็บที่เบือกปล่อยมือเขา เราเลยพยายามแก้ไขมัน แต่เราท้อมากกกกกกก ด่าเราได้น่ะ เราอาจจะนิสัยแย่จริงๆก็ได้
ไม่อยากมีความรักเพราะกลัวการเปลี่ยนแปลง