ผมได้เล่าเรื่องราวบ้าๆบอๆของผมยาวๆใน pantip ไปทีนึงแล้วนะครับ
แต่จะมาเล่าสั้นๆ เพราะผมเป็นคนขี้กลัวขี้กังวล คือขี้ทุกอย่างอยู่ที่ตัวผมหมดเลยครับ 555
เลยอยากได้ความมั่นใจ ก็เท่านั้นเอง
เรื่องก็ประมาณว่า หลังจากไม่ได้คุยกับใครก็ตั้งตนว่าจะอยู่คนเดียวครับ
แต่แล้วก็มีอะไรก็ไม่รู้มาทำให้ผมเข้าไปเจอคนคนนึง ซึ่ง ณ ตอนนี้รู้สึกว่าผมชอบเขานะครับ
แต่ตอนเจอก็ไม่ได้เจอแบบที่คนธรรมดาเขาเจอกันหรอกครับ
คือนัดกันมาเจอ เพื่อไปเที่ยวกลางคืน สนุกกัน แล้วก็จบ ก็เท่านั้น
คือตกลงกันตั้งแต่ยังไม่ได้เจอว่า จะไม่มีอะไรกัน เที่ยวเสดจบ แต่มันก็ไม่เป็นไปตามนั้น
หลังจากวันนั้น ผมก็ไลน์ไปอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่ได้บ่อย เขาก็ตอบนะครับ แต่จะไม่ได้ทักมาก่อนเท่านั้นเอง
แล้วผมก็ชวนไปทานข้าว เขาก็มาตามปกติ ไม่ได้บ่ายเบี่ยงอะไร พอเสดผมก็ยังไปส่งเขา
เราก็กอดกัน ทั้งที่มันไม่ควรจะเป็นอย่างนี้แล้ว ตามที่เขาพูดดักไว้ตั้งแต่ก่อนไม่เจอกัน
อย่างนี้มันหมายความว่าอะไร เขายังบอกอีกว่าอาจจะมีโอกาสเจอกันอีก นัดทานข้าว ทั้งๆที่ผมไม่ได้เซ้าซี้ว่าจะเจอ
หลังจากนั้นเขาไปเล่นน้ำ เราก็ไม่ได้ติดต่อกัน เพราะเขาไม่ตอบไลน์
ผมก็กระวนกระวายใจนะครับ ว่าทำไม ในหัวคือไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย
ถ้าไม่มีการนัดกันตั้งแต่แรก ก็คงไม่ต้องเจอ ก็คงสนุกๆคนเดียววันสงกรานต์ มันก็ไม่ได้แย่อะไร
แต่พอเขาตอบมา ผมก็ดีใจ เขาบอกติดปัญหาเรื่องมือถือนิดหน่อย
คุยกันคำสองคำ ก็โอเค เขาดูท่าจะโลกส่วนตัวสูงครับ ผมก็ไม่อยากจะเจ้ากี้เจ้าการ
โตๆกันละ ไม่อยากทำเหมือนเด็กมัธยม เพิ่งเคยชอบใครครั้งแรก
คำถามคือ
1. จากที่เล่ามาทั้งหมด เขาดูมีทีท่าว่าจะสนใจผมบ้างไหมครับ คือใจผมก็คิดไปนะ เพราะบอกว่าจะไม่ยุ่งอะไรกัน
แต่สุดท้ายก็ไม่เป็นแบบนั้นในวันเจอครั้งแรก
2. ผมควรมุ่งหน้าต่อไปเลยไหมครับ เพราะก็ไม่รู้ว่าเขาคุยกับใครอยู่บ้าง ถ้าโลกส่วนตัวขนาดนั้น จะยากหรือเปล่าไม่รู้
รู้อย่างเดียว ตอนนี้อยากได้คนนี้คับผม 555
3. ถ้ามุ่งต่อ ต้องลักษณะไหนดีครับ ควรทักไลน์ไปทุกวันไหม ทักไปลักษณะไหน
อยากขอประสบการณ์ไม่อยากพลาดเหมือนก่อนๆ
มันก็จะมีบ้างแหละครับ วันที่เพ้อๆ วันที่หัวใจเปราะบาง เดินหน้าหรือหยุดตรงนี้ดีครับผม
แต่จะมาเล่าสั้นๆ เพราะผมเป็นคนขี้กลัวขี้กังวล คือขี้ทุกอย่างอยู่ที่ตัวผมหมดเลยครับ 555
เลยอยากได้ความมั่นใจ ก็เท่านั้นเอง
เรื่องก็ประมาณว่า หลังจากไม่ได้คุยกับใครก็ตั้งตนว่าจะอยู่คนเดียวครับ
แต่แล้วก็มีอะไรก็ไม่รู้มาทำให้ผมเข้าไปเจอคนคนนึง ซึ่ง ณ ตอนนี้รู้สึกว่าผมชอบเขานะครับ
แต่ตอนเจอก็ไม่ได้เจอแบบที่คนธรรมดาเขาเจอกันหรอกครับ
คือนัดกันมาเจอ เพื่อไปเที่ยวกลางคืน สนุกกัน แล้วก็จบ ก็เท่านั้น
คือตกลงกันตั้งแต่ยังไม่ได้เจอว่า จะไม่มีอะไรกัน เที่ยวเสดจบ แต่มันก็ไม่เป็นไปตามนั้น
หลังจากวันนั้น ผมก็ไลน์ไปอย่างต่อเนื่อง แต่ไม่ได้บ่อย เขาก็ตอบนะครับ แต่จะไม่ได้ทักมาก่อนเท่านั้นเอง
แล้วผมก็ชวนไปทานข้าว เขาก็มาตามปกติ ไม่ได้บ่ายเบี่ยงอะไร พอเสดผมก็ยังไปส่งเขา
เราก็กอดกัน ทั้งที่มันไม่ควรจะเป็นอย่างนี้แล้ว ตามที่เขาพูดดักไว้ตั้งแต่ก่อนไม่เจอกัน
อย่างนี้มันหมายความว่าอะไร เขายังบอกอีกว่าอาจจะมีโอกาสเจอกันอีก นัดทานข้าว ทั้งๆที่ผมไม่ได้เซ้าซี้ว่าจะเจอ
หลังจากนั้นเขาไปเล่นน้ำ เราก็ไม่ได้ติดต่อกัน เพราะเขาไม่ตอบไลน์
ผมก็กระวนกระวายใจนะครับ ว่าทำไม ในหัวคือไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้เลย
ถ้าไม่มีการนัดกันตั้งแต่แรก ก็คงไม่ต้องเจอ ก็คงสนุกๆคนเดียววันสงกรานต์ มันก็ไม่ได้แย่อะไร
แต่พอเขาตอบมา ผมก็ดีใจ เขาบอกติดปัญหาเรื่องมือถือนิดหน่อย
คุยกันคำสองคำ ก็โอเค เขาดูท่าจะโลกส่วนตัวสูงครับ ผมก็ไม่อยากจะเจ้ากี้เจ้าการ
โตๆกันละ ไม่อยากทำเหมือนเด็กมัธยม เพิ่งเคยชอบใครครั้งแรก
คำถามคือ
1. จากที่เล่ามาทั้งหมด เขาดูมีทีท่าว่าจะสนใจผมบ้างไหมครับ คือใจผมก็คิดไปนะ เพราะบอกว่าจะไม่ยุ่งอะไรกัน
แต่สุดท้ายก็ไม่เป็นแบบนั้นในวันเจอครั้งแรก
2. ผมควรมุ่งหน้าต่อไปเลยไหมครับ เพราะก็ไม่รู้ว่าเขาคุยกับใครอยู่บ้าง ถ้าโลกส่วนตัวขนาดนั้น จะยากหรือเปล่าไม่รู้
รู้อย่างเดียว ตอนนี้อยากได้คนนี้คับผม 555
3. ถ้ามุ่งต่อ ต้องลักษณะไหนดีครับ ควรทักไลน์ไปทุกวันไหม ทักไปลักษณะไหน
อยากขอประสบการณ์ไม่อยากพลาดเหมือนก่อนๆ