"จะยาวหน่อยแต่อยากได้คำตอบคำถามอยู่เกือบสุดท้าย"
'คือเขาไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆเงินให้แม่เดือนละ4,000 ตั้งแต่เราอยู่ประถมจนถึงมัธยมเรามีน้องคนหนึ่งตอนม.4 แม่ไปทำงานเรากับน้องต้องไปอยู่กับย่า เราเจอแต่เรื่องบันทอนจิตใจจนคิดว่าต้องเป็นโรคประสาทแน่ๆถ้าอยู่ต่อไปร้องไห้เกือบทุกวัน(ย่าไม่ชอบแม่และชอบมาลงที่เราถ้าใครมาพูดให้แม่เสียๆหายๆเป็นใครก็ไม่ชอบ)ตอนอยู่ที่นั้นพ่อโทหาอย่าบ่อยแต่อยากคุยแต่กลับหลาน (ลูกลุงสองคนคนหนึ่งเป็นผู้หญิงแก่กว่าเรา)ซึ้งเราก็อยากจะคุยบ้างซึ้งน้อยที่จะได้คุยบ้างครั้งเราต้องขอคุยถึงจะได้คุย แน่นอนพ่อแม่แยกทางเราเลือกที่จะกลับบ้าน (ถึงโรงเรียนและเพื่อนจะดีมากๆแต่เราอยู่บ้านหลังนั้นไม่ได้)
พ่อเขาก็ไม่เคยติดต่อมาเลยบ้างครั้งโทมาเหมือนเมาคุยไม่รู้เรื่องแค่ครั้งนั้นครั้งเดียว จนเราขึ้นมหาลัยแน่นอนติดขัดเรื่องเงินน้า(น้องแม่)เป็นคนส่งมันไม่พอแม่ก็มีให้บ้าง เพราะแม่ต้องแบ่งส่วนให้น้องด้วย วันนั้นเราไม่มีตังกินข้าวเลยเราเลยโทไปขอเบอกับลุงแล้วโทไปหาเขาขอตัง 500 เพราะอีกสองวันแม่ค่อยโอนให้ แต่เขาบอกไม่มี (เขาไม่ได้ทำงานต่างประเทศแล้วแล้วเขากลับมาทำงานที่ไทย และประเด็นใกล้ที่เราเรียนแต่ไม่เคยที่จะมาหาหรือโทหรือเฟสมา) วันนั้นคืออด และเราเรียนได้เทอมหนึ่งสงสารแม่กับน้าเราเลยเลือกที่จะออกเพราะมันไปต่อไม่ได้ยืมก็ไม่ได้
แต่เขากลับมาโพสด่าแม่หลังจากที่เขาโทรมาถามว่าได้เรียนไหม เราก็คิดในใจว่าถ้าไม่คิดจะส่งเรียนจะมาด่าแม่ทำไหม คือเราหมดคำว่าพ่อตั้งแต่เราจากมาจากบ้านย่า เราเห็นพ่อคนอื่นเขาทำเพื่อลูก เช่นพ่อเพื่อน (เราต้องเก็บมันไว้เมื่อเห็นครอบครัวคนอื่นพร้อมหน้าแต่เราไม่มี) เขาไม่คิดจะติดต่อปีใหม่ที่ผ่านมาอยากมาหาเรา เราบอกไม่ต้องมา หาว่าเราไม่รักและมาสอนเรื่องนั้นเรื่องนี้ เราก็บอกและตอนที่อยากให้ช่วยตอยไม่มีอะไรจะกินทำไมไม่มาช่วยบ้างปล่อยให้แม่เหนื่อยคนเดียว แต่เขากับโทษแม่ว่าชีวิตทุกนี้เป็นเพราะแม่ ซึ้งเรามองว่าเขาเห็นแกตัวเองมากกว่าคนอื่น เราบอกน้องตลอดว่าถ้าเขาทำให้เราเกิดมาแต่ถ้าไม่มีคนเลี้ยงเรามาเราก็จะไม่มีวันนี้ น้องเป็นผู้ชายไม่รู้ว่ามันจะคิดมากไหม แน่นอนเขาบอกไม่ให้เราเรียกว่าเขาเป็นพ่อซึ่งเราคิดว่าเราเห็นเขาและครอบครัวเป็นคนอื่นตั้งนานแล้ว (มีวันนี้ได้เพราะสามีใหม่แม่เป็นชาวต่างชาติ)
คำถามเลย
-มันผิดไหมที่เราจะเกลียดเขาที่เป็นพ่อ
-มันจะบาปไหม
ปล.ทุกวันนี้กลายเป็นคนจริงจังกับทุกเรื่องและคิดมาไปแต่ก็มีความสุขดี เพียงแค่เห็นหน้าเขาหรือส่วนบนใบหน้าตัวเองเราก็จะคิดถึงเรื่องเก่าๆบ้างและร้องไห้
ไม่ชอบพ่อตัวเองผิดไหมจะบาปไหมถ้าเราเกลียดเขา ทุกวันนี้ก็ต่างคนต่างอยู่
'คือเขาไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆเงินให้แม่เดือนละ4,000 ตั้งแต่เราอยู่ประถมจนถึงมัธยมเรามีน้องคนหนึ่งตอนม.4 แม่ไปทำงานเรากับน้องต้องไปอยู่กับย่า เราเจอแต่เรื่องบันทอนจิตใจจนคิดว่าต้องเป็นโรคประสาทแน่ๆถ้าอยู่ต่อไปร้องไห้เกือบทุกวัน(ย่าไม่ชอบแม่และชอบมาลงที่เราถ้าใครมาพูดให้แม่เสียๆหายๆเป็นใครก็ไม่ชอบ)ตอนอยู่ที่นั้นพ่อโทหาอย่าบ่อยแต่อยากคุยแต่กลับหลาน (ลูกลุงสองคนคนหนึ่งเป็นผู้หญิงแก่กว่าเรา)ซึ้งเราก็อยากจะคุยบ้างซึ้งน้อยที่จะได้คุยบ้างครั้งเราต้องขอคุยถึงจะได้คุย แน่นอนพ่อแม่แยกทางเราเลือกที่จะกลับบ้าน (ถึงโรงเรียนและเพื่อนจะดีมากๆแต่เราอยู่บ้านหลังนั้นไม่ได้)
พ่อเขาก็ไม่เคยติดต่อมาเลยบ้างครั้งโทมาเหมือนเมาคุยไม่รู้เรื่องแค่ครั้งนั้นครั้งเดียว จนเราขึ้นมหาลัยแน่นอนติดขัดเรื่องเงินน้า(น้องแม่)เป็นคนส่งมันไม่พอแม่ก็มีให้บ้าง เพราะแม่ต้องแบ่งส่วนให้น้องด้วย วันนั้นเราไม่มีตังกินข้าวเลยเราเลยโทไปขอเบอกับลุงแล้วโทไปหาเขาขอตัง 500 เพราะอีกสองวันแม่ค่อยโอนให้ แต่เขาบอกไม่มี (เขาไม่ได้ทำงานต่างประเทศแล้วแล้วเขากลับมาทำงานที่ไทย และประเด็นใกล้ที่เราเรียนแต่ไม่เคยที่จะมาหาหรือโทหรือเฟสมา) วันนั้นคืออด และเราเรียนได้เทอมหนึ่งสงสารแม่กับน้าเราเลยเลือกที่จะออกเพราะมันไปต่อไม่ได้ยืมก็ไม่ได้
แต่เขากลับมาโพสด่าแม่หลังจากที่เขาโทรมาถามว่าได้เรียนไหม เราก็คิดในใจว่าถ้าไม่คิดจะส่งเรียนจะมาด่าแม่ทำไหม คือเราหมดคำว่าพ่อตั้งแต่เราจากมาจากบ้านย่า เราเห็นพ่อคนอื่นเขาทำเพื่อลูก เช่นพ่อเพื่อน (เราต้องเก็บมันไว้เมื่อเห็นครอบครัวคนอื่นพร้อมหน้าแต่เราไม่มี) เขาไม่คิดจะติดต่อปีใหม่ที่ผ่านมาอยากมาหาเรา เราบอกไม่ต้องมา หาว่าเราไม่รักและมาสอนเรื่องนั้นเรื่องนี้ เราก็บอกและตอนที่อยากให้ช่วยตอยไม่มีอะไรจะกินทำไมไม่มาช่วยบ้างปล่อยให้แม่เหนื่อยคนเดียว แต่เขากับโทษแม่ว่าชีวิตทุกนี้เป็นเพราะแม่ ซึ้งเรามองว่าเขาเห็นแกตัวเองมากกว่าคนอื่น เราบอกน้องตลอดว่าถ้าเขาทำให้เราเกิดมาแต่ถ้าไม่มีคนเลี้ยงเรามาเราก็จะไม่มีวันนี้ น้องเป็นผู้ชายไม่รู้ว่ามันจะคิดมากไหม แน่นอนเขาบอกไม่ให้เราเรียกว่าเขาเป็นพ่อซึ่งเราคิดว่าเราเห็นเขาและครอบครัวเป็นคนอื่นตั้งนานแล้ว (มีวันนี้ได้เพราะสามีใหม่แม่เป็นชาวต่างชาติ)
คำถามเลย
-มันผิดไหมที่เราจะเกลียดเขาที่เป็นพ่อ
-มันจะบาปไหม
ปล.ทุกวันนี้กลายเป็นคนจริงจังกับทุกเรื่องและคิดมาไปแต่ก็มีความสุขดี เพียงแค่เห็นหน้าเขาหรือส่วนบนใบหน้าตัวเองเราก็จะคิดถึงเรื่องเก่าๆบ้างและร้องไห้