สวัสดีค่ะ
วันนี้อยากมาระบายและถามค่ะ
คบกับแฟนมาจะ 1 ปี 5 เดือนแล้วค่ะ ตลอดเวลาที่คบกันมา มันยากมากที่จะมาถึงจุดนี้ ตอนนั้นเขาเป็นคนทักมาเราคุยกันนานหลายเดือน ทั้งที่เราก็ไม่ได้คุยกับเขาคนเดียว ตอนนั้นเหมือนว่าเราเลือกใครสักคนที่ทนเรานานที่สุดไว้ในใจแล้วค่ะ แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่คนในใจค่ะ เพราะรู้ตัวอีกทีก็รักเขาเต็มหัวใจแล้วค่ะ เขาไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาให้เสียใจเลยค่ะตลอดเวลาที่คุยกันมาเลยค่ะ เราตกลงคบกัน ก่อนคบกันมันเกิดเรื่องอยู่เรื่องหนึ่ง เขาแอบไปมีคนอื่นแอบไปคุยกับคนอื่น เราจับได้ค่ะ สุดท้ายเขาก็กลับมาเลือกเรา ตอนนั้นทำให้ความคิดเราเปลี่ยนแต่เราไม่แสดงออก เราคบกันมานานพอสมควร มันเป็นจุดเปลี่ยน เขาเปลี่ยนทุกอย่าง การกระทำ คำพูด หรืออาจจะเป็นเพราะเรา เวลาทะเลาะเราจะไม่ง้อเขาเลย เขาเป็นง้อตลอด บ้างครั้งเราก็น้อยใจที่ครบรอบเราไม่เคยได้ไรจากเขาเลย วันสำคัญๆเขากลับไม่มีไรให้เราเลย (ถามว่าซื้อให้มันก็มีค่ะแต่แค่ 2-3 ครั้งเองค่ะ )เขาไม่ง้อเราเหมือนก่อน ทะเลาะเขาก็จะบอกเลิกอย่างเดียว เขาชอบบล็อกแชทหนี เปลี่ยนรหัสเฟส โพสต์โสดทั้งๆแค่ทะเลาะกัน แต่เราก็กัดฟันสู้ค่ะเพราะเชื่อว่าสักวันมันจะเหมือนเดิม จนมีครั้งหนึ่งเราอยู่ด้วยกัน เขาพูดกับเราว่าเขาเคยไปได้กับคนผู้หญิงคนนั้นคือคนที่เค้าแอบคุยก่อนคบกัน ตอนนั้นถ้าจำได้น่าจะประมาณ 8-9 ได้เดือนที่คบกันมา จนเราทำไรไม่ถูก เราเสียใจมาก ที่ไว้ใจเค้ามาตลอด แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะเรารักเค้ามาก เราก็เปลี่ยนจากคนที่ตามใจยอมทุกอย่าง กลับมาหึงหวงห้าม มันทำให้เขารำคาญเค้าเบื่อ สุดท้ายเป็นเราเองที่ต้องตามง้อเขา เราง้อเขาทุกครั้งที่ทะเลาะ จนคนรอบๆตัวถามว่าเราทนไปทำไม เราทนเขาทุกอย่าง ทั้งการกระทำคำพูดที่แรง บ้างครั้งเขาก็พูดว่าเขาไม่มีวันใช้ชีวิตกับเรา มันแรงมากจนจุกค่ะ เราเคยจะไปจากเขาน่ะแต่ก็ทำไม่ได้ ทุกอย่างมันแย่ลงมากค่ะ เราทะเลาะกันหนักขึ้นค่ะ บ้างครั้งเราก็ทำร้ายตัวเองเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขาค่ะ (จนเข้าโรงบาลก็เคย) เพราะครอบครัวเราไม่ค่อยมีเวลาคุยกันค่ะ จึงมีแต่เขาที่อยู่ข้างๆเรา ทุกครั้งที่ทะเลาะเขาจะพูดตลอดค่ะว่า อนาคตของเขาจะไม่มีวันมีเราค่ะ จนตอนนี้เราไม่ได้คุยกันเลยน่ะ เราก็ยังเลิกรักเขาไม่ได้ค่ะต่อให้เขาพูดแรงกว่านี้เราก็ยอมค่ะ ทั้งๆที่เรารู้ตัวค่ะว่าเราทำตัวไร้ค่ามาก ไม่รักตัวเองเลย รู้ตัวค่ะ แต่ไม่รู้ทำไมถึงทนแบบนี้ ?
ตอนนี้คำถามเต็มไปหมดเลยค่ะ
(มันอาจจะเป็นความรักที่งี่เง่ามากแต่สำหรับเรามันคือความรักที่เราไม่เคยมีให้ใครค่ะ)
ทำไมเราถึงทน
ทำไมเราไม่ไปจากเค้าสักที
ทำไมต้องรักคนที่ทำร้ายความรู้สึกเราด้วย
*ทุกคนมีคำปรึษายังไงบ้างค่ะ ควรทำยังไงต่อค่ะ ควรเริ่มจากอะไรก่อนดีค่ะ หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้สักทีค่ะ
(ขอบคุณที่อ่านน่ะค่ะ กับความรักบ้าๆแบบนี้)
ทนทำไม ? กับผู้ชายแบบนี้ !
คบกับแฟนมาจะ 1 ปี 5 เดือนแล้วค่ะ ตลอดเวลาที่คบกันมา มันยากมากที่จะมาถึงจุดนี้ ตอนนั้นเขาเป็นคนทักมาเราคุยกันนานหลายเดือน ทั้งที่เราก็ไม่ได้คุยกับเขาคนเดียว ตอนนั้นเหมือนว่าเราเลือกใครสักคนที่ทนเรานานที่สุดไว้ในใจแล้วค่ะ แต่สุดท้ายก็ไม่ใช่คนในใจค่ะ เพราะรู้ตัวอีกทีก็รักเขาเต็มหัวใจแล้วค่ะ เขาไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงมาให้เสียใจเลยค่ะตลอดเวลาที่คุยกันมาเลยค่ะ เราตกลงคบกัน ก่อนคบกันมันเกิดเรื่องอยู่เรื่องหนึ่ง เขาแอบไปมีคนอื่นแอบไปคุยกับคนอื่น เราจับได้ค่ะ สุดท้ายเขาก็กลับมาเลือกเรา ตอนนั้นทำให้ความคิดเราเปลี่ยนแต่เราไม่แสดงออก เราคบกันมานานพอสมควร มันเป็นจุดเปลี่ยน เขาเปลี่ยนทุกอย่าง การกระทำ คำพูด หรืออาจจะเป็นเพราะเรา เวลาทะเลาะเราจะไม่ง้อเขาเลย เขาเป็นง้อตลอด บ้างครั้งเราก็น้อยใจที่ครบรอบเราไม่เคยได้ไรจากเขาเลย วันสำคัญๆเขากลับไม่มีไรให้เราเลย (ถามว่าซื้อให้มันก็มีค่ะแต่แค่ 2-3 ครั้งเองค่ะ )เขาไม่ง้อเราเหมือนก่อน ทะเลาะเขาก็จะบอกเลิกอย่างเดียว เขาชอบบล็อกแชทหนี เปลี่ยนรหัสเฟส โพสต์โสดทั้งๆแค่ทะเลาะกัน แต่เราก็กัดฟันสู้ค่ะเพราะเชื่อว่าสักวันมันจะเหมือนเดิม จนมีครั้งหนึ่งเราอยู่ด้วยกัน เขาพูดกับเราว่าเขาเคยไปได้กับคนผู้หญิงคนนั้นคือคนที่เค้าแอบคุยก่อนคบกัน ตอนนั้นถ้าจำได้น่าจะประมาณ 8-9 ได้เดือนที่คบกันมา จนเราทำไรไม่ถูก เราเสียใจมาก ที่ไว้ใจเค้ามาตลอด แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะเรารักเค้ามาก เราก็เปลี่ยนจากคนที่ตามใจยอมทุกอย่าง กลับมาหึงหวงห้าม มันทำให้เขารำคาญเค้าเบื่อ สุดท้ายเป็นเราเองที่ต้องตามง้อเขา เราง้อเขาทุกครั้งที่ทะเลาะ จนคนรอบๆตัวถามว่าเราทนไปทำไม เราทนเขาทุกอย่าง ทั้งการกระทำคำพูดที่แรง บ้างครั้งเขาก็พูดว่าเขาไม่มีวันใช้ชีวิตกับเรา มันแรงมากจนจุกค่ะ เราเคยจะไปจากเขาน่ะแต่ก็ทำไม่ได้ ทุกอย่างมันแย่ลงมากค่ะ เราทะเลาะกันหนักขึ้นค่ะ บ้างครั้งเราก็ทำร้ายตัวเองเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเขาค่ะ (จนเข้าโรงบาลก็เคย) เพราะครอบครัวเราไม่ค่อยมีเวลาคุยกันค่ะ จึงมีแต่เขาที่อยู่ข้างๆเรา ทุกครั้งที่ทะเลาะเขาจะพูดตลอดค่ะว่า อนาคตของเขาจะไม่มีวันมีเราค่ะ จนตอนนี้เราไม่ได้คุยกันเลยน่ะ เราก็ยังเลิกรักเขาไม่ได้ค่ะต่อให้เขาพูดแรงกว่านี้เราก็ยอมค่ะ ทั้งๆที่เรารู้ตัวค่ะว่าเราทำตัวไร้ค่ามาก ไม่รักตัวเองเลย รู้ตัวค่ะ แต่ไม่รู้ทำไมถึงทนแบบนี้ ?
ตอนนี้คำถามเต็มไปหมดเลยค่ะ
(มันอาจจะเป็นความรักที่งี่เง่ามากแต่สำหรับเรามันคือความรักที่เราไม่เคยมีให้ใครค่ะ)
ทำไมเราถึงทน
ทำไมเราไม่ไปจากเค้าสักที
ทำไมต้องรักคนที่ทำร้ายความรู้สึกเราด้วย
*ทุกคนมีคำปรึษายังไงบ้างค่ะ ควรทำยังไงต่อค่ะ ควรเริ่มจากอะไรก่อนดีค่ะ หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้สักทีค่ะ
(ขอบคุณที่อ่านน่ะค่ะ กับความรักบ้าๆแบบนี้)