ปุ๊ปปั๊ปทัวร์หลังจากพลาดทริปนั่งรถไฟเนื่องจากตั๋วเต็มเลยคิดว่าจะพาลูกไปเที่ยวไหน เลยนึกถึงเกาะขามที่ภรรยาเคยเอาคลิปให้ลูกชายดูแล้วลูกชายบอกว่าอยากไป เลยเริ่มหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต (เริ่มแพลนวันพุธ ตั้งใจจะไปวันเสาร์) ปรากฏว่าเบอร์โทรในเน็ตไม่มีคนรับสาย เลยโทรหาเพื่อนที่เป็นคนท้องถิ่นเพื่อขอข้อมูล ซึ่งได้ข้อมูลตรงกับในเน็ตว่าต้องไปเช้ามากเพื่อรอจองคิวแบบ Walk-in เพื่อนก็ใจดีอาสาจะไปเข้าคิวให้ ขอลำดับเวลาให้ทุกคนตามนี้เลยนะครับ
05.30 น. เดินทางออกจากกรุงเทพ (ราม 2) วิ่งเส้นทางด่วนบางนา-ชลบุรี แล้วไปตัดเข้ามอเตอร์เวย์ (ถ้าใครอยู่เส้นนี้อยู่แล้วแนะนำนะครับ เพราะรู้สึกว่ามอเตอร์เวย์จะอ้อมมากกว่า ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่านะครับ)
07.30 น. ถึงที่หมาย (เริ่มเปิด GPS ตอนเข้าเขตระยอง บริเวณ มอเตอร์เวย์) มีแอบหลงๆ กับ Google Map อยู่เหมือนกัน แนะนำให้ตั้งจุดหมายเป็น “พิพิธภัณฑ์ธรรมชาติวิทยาเกาะและทะเลไทย” จะได้ไปถูกที่นะครับ พอไปถึงจะมีพี่ทหารถามว่าจะไปเกาะแสมสารหรือว่าเกาะขามเพราะที่ซื้อตั๋วจะแยกกัน ที่จอดรถจะมีพี่ทหารเก็บเงินคันละ 20 บาท ลานจอดค่อนขว้างกว้างนะครับ เดินนิดเดียวก็ถึงบริเวณขายตั๋วครับ สิ่งที่ตกตะลึงคือปริมาณคนบริเวณที่ดูเหมือนไทยมุงมาก โชคดีที่เพื่อนรับบัตรคิวให้แล้ว เพื่อนบอกว่ามาถึงประมาณ 07.00 น. ได้คิวที่ 153 และบอกว่าให้รอเรียกคิวเพื่อจ่ายเงินและรถขึ้นสองแถวไปที่ท่าเรือ
07.30 น. -10.30 น. คือช่วงเวลาในการรอเรียกซื้อตั๋วและรอคิวขึ้นสองแถว ด้วยความที่ไม่มีป้ายหรือสัญลักษณ์ใดๆ บอก ทั้งคนที่รออยู่ก่อนกับคนที่มาใหม่ก็จะงงๆ เพราะจะมีทั้งคนที่เป็น Walk In ได้บัตรคิวสีฟ้า (ที่ผมได้) กับเพิ่งมาใหม่ที่มีบัตรคิวสีเขียววางไว้อยู่บนโทรศัพท์สาธารณะ บางคนก็ต่อแถวผิดทำให้เสียเวลาไปอยู่เหมือนกัน (มาต่อแถวขึ้นรถสองแถว) ด้วยความที่บริเวณขายตั๋วมีพี่ทหารที่คอยจัดคิวมีลำโพงอยู่ตัวเดียว ถ้ายืนไกลมาก็จะไม่ได้ยิน คือต้องคอยฟังตลอดเวลาว่าจะเรียกคิวไหน (เดี๋ยวตอนท้ายจะไปสรุปให้ฟังอีกทีครับ) ค่าตั๋วผู้ใหญ่คนละ 250 บาท เด็กฟรี (ลูกชายอายุ 5 ขวบ) แต่ผมไม่ได้ถามว่าเด็กได้ถึงอายุเท่าไร
-พอซื้อตั๋วเสร็จก็ไปต่อแถวขึ้นรถสองแถว แถวก็จะคดเคี้ยวไปมาเป็นเขาวงกต ระหว่างนั้นก็ต้องคอยส่องคอยเล็งว่าอย่าให้ใครมาแทรกเพราะรอนานมาก พอได้ขึ้นรถเจอครอบครัวไร้สำนึกตัดคิวมาทั้งบ้าน (ประมาณเกือบสิบคน) คนที่รอคิวกับทหารที่จัดรถสองแถวก็ได้แต่หน้าเหวอว่าเอากันงี้เลยเหรอ โชคดีที่มาแทรกหลังจากที่บ้านผมได้ขึ้นรถแล้ว ไม่งั้นได้มีเรื่องกันแน่
-ข้อมูลที่ได้จากพี่ทหารคือที่ไม่ให้จอดรถด้านในใกล้ท่าเรือเนื่องจากมีปัญหาพื้นที่จำกัดเลยต้องให้นั่งรถสองแถวจากด้านนอกเข้ามา พอรถสองแถวมาจอดที่ท่าก็ใช้เวลาเดินประมาณ 2-3 นาที บริเวณท่าเรือจะใช้ท่าเดียวกันกับท่าเรือไปแสมสาร ตอนนั่งเรือข้ามไปก็ใช้เวลาประมาณ 20 นาที รอบที่ไปน้ำลงต้องถ่ายไปเรือเล็กเข้าเกาะอีกที (ห่างกับท่าที่เกาะนิดเดียวครับ แต่เรือใหญ่เข้าไปไม่ได้)
-พอลงที่ท่าก็มีสะพานไม้ที่ต่อไว้ให้เดินไปบริเวณชายหาดที่สำหรับปูเสื่อนั่งเล่นตามใจชอบ เดินลึกเข้าไปจะมีห้องน้ำ ห้องอาบน้ำ บริเวณจำหน่ายอาหารให้บริการ โดยจะมีเสื้อชูชีพกับเสื่อไว้บริการฟรีด้วย หน้ากากดำน้ำมีให้บริการคิดเป็น 50 บาทต่อ 2 ชั่วโมง

-เสื่อ เสื้อชูชีพและหน้ากากดำน้ำมีจำนวนจำกัด ถ้าใครมีอุปกรณ์เหล่านี้ที่บ้านอยู่แล้ว แนะนำว่าให้นำไปเองดีกว่านะครับ เพราะเราไม่รู้ว่าของจะเหลือถึงเรารึเปล่า ตอนผมไปถึงที่เกาะประมาณ 10.30 น. เสื่อกับเสื้อชูชีพก็เหลือแต่เก่าๆ หมดแล้วครับ
-หน้ากากดำน้ำ แนะนำว่าถ้าใครไม่มีใช้แว่นตาว่ายน้ำก็พอครับ แล้วใส่เสื้อชูชีพเอาเพราะว่าเพียงแค่ไม่กี่เมตรก็มีปะการัง หอยเม่น ให้เห็นแล้วครับ (ตอนแรกจะไปเช่าหน้ากากดำน้ำแต่เดินไปอีกรอบหลังเปลี่ยนกางเกงแล้ว หน้ากากหมดแล้ว คนรอคิวอีกเพียบ เลยใช้วิธีนี้แทน)
-ของกิน มีน้ำ น้ำแข็ง น้ำอัดลม อาหารให้บริการ (แต่อาหารไม่ได้ซื้อนะครับพอดีเตรียมไปเองเพราะเพื่อนบอกว่าเตรียมไปเองดีกว่า บริเวณที่ขายตั๋วก็มีคนขายครับ)
-หาดใหญ่ที่ให้นั่งกันหินค่อนข้างเยอะนะครับเวลาเดินให้ระวังด้วยเพราะตอนไปเปลี่ยนกางเกงก็เจอนักท่องเที่ยวคนอื่น โดนหินบาดเท้ามา ส่วนตัวผมเองก็ได้มาแผลนึงแต่โชคดีไม่ใหญ่มาก
-สะพานไม้ตรงใกล้ท่าเรือ เวลาเดินพยายามเดินเหยียบตรงแกนกลางที่มีไม้ตอกเชื่อมกันนะครับ เพราะหลังจากเล่นน้ำเสร็จแล้วเดินถ่ายรูปเล่น เจอคนเหยียบไม้หักล้มไปต่อหน้า (เจ็บแทนเลยครับ) คนที่ล้มเป็นผู้ชายตัวค่อนข้างใหญ่เลยอาจจะมีผลกับเรื่องน้ำหนักที่ไม่รับไม่ไหว ดังนั้นแนะนำว่าให้ระวังกันหน่อยนะครับ
-นอกจากนั้นมีบริการเรือไปส่งกลางทะเลให้ดำน้ำตื้นกันได้ แต่ว่าผมไม่ได้ใช้บริการนะครับเพราะเห็นว่าหน้ากากดำน้ำหมด กับดำใกล้ๆ ก็เห็นแล้ว
-รอบเรือกลับก็มีเวลา 13.00 น./ 14.00 น./ 15.00 น. เลือกได้ตามใจชอบ ด้วยความที่อากาศมันร้อนมาก บวกกับคนขายข้าวที่บริเวณขายตั๋วบอกว่าคนฮิตไปเกาะขาม ใกล้ๆ กันมีหาดน้ำใส เหมือนกับเกาะขามเลย เสียแค่ 15 บาทเอง เลยตัดสินใจกลับมาตั้งแต่เรือรอบแรก ซึ่งก็มีนักท่องเที่ยวคนอื่นกลับกันเยอะอยู่นะครับ เพราะมันไม่ค่อยมีอะไรเท่าไร (ความรู้สึกส่วนตัวนะครับ) แต่พอกลับมาขับรถไปหาดน้ำใส ที่จอดรถก็เต็มทะลักทะลายเหมือนกัน เลยวนไปหาดนางรอง หาดนางรำแทน ด้วยความที่เป็นวันเสาร์คนก็เลยเยอะทุกหาด บริเวณหาดนางรองข้อเสียคือแมลงวันเยอะมากวางของกินแป๊ปเดียวมาเพียบเลยครับ ทำให้การกินอาหารหมดอร่อยเลยทีเดียว (บนเกาะก็มีนะครับแต่ไม่เยอะมาก)
-ความคิดเห็นส่วนตัวสำหรับเกาะขามก็คือโอเคนะครับ น้ำใส แต่ไม่ไปก็ได้ ไม่ใช่ว่าครั้งนึงในชีวิตฉันต้องไปที่นี่ รู้สึกว่าเที่ยวใกล้ๆ แถวนั้นก็ได้น้ำใสเหมือนกัน ส่วนนึงที่ไม่ประทับใจน่าจะเป็นเรื่องของการจัดการเรื่องการขายตั๋วกับการจัดคิว แต่ก็เข้าใจว่าเป็นของทหารไม่ใช่งานด้านสายบริการจะเอาดีงามขนาดไหน
-ใครที่จะไปเที่ยวมีข้อแนะนำดังนี้นะครับ
สำรองที่นั่ง
-สามารถจองได้ 10 วันล่วงหน้า ไม่จำเป็นจะต้องรอวันเสาร์ อาทิตย์ที่คนจะเยอะมาก อาจจะหงุดหงิดได้
-ค่าโดยสารเรือของทหารคือ 6000 บาทที่เป็นจุดคุ้มทุนในการออกเรือ ดังนั้นสามารถจัดทริปเป็นหมู่คณะได้ ประมาณ 30 คนคนละ 200 บาท
-หรือสามารถโทรสอบถามได้ว่ามีกรุ๊ปไปเกาะวันไหนบ้างที่สามารถไปแจมเรือกับเค้าได้ (พี่ทหารเป็นคนแนะนำ) ถ้าเราไม่สามารถตั้งกรุ๊ปได้ 30 คน หรือในความเป็นจริงถ้าอยากจะเหมาเรือ 6000 ก็สามารถทำได้เช่นกัน
-การปล่อยคิวซื้อตั๋วคือรอบจอง (มี 09.00 น./ 10.00 น./ 11.00 น.) สลับกับรอบ Walk In ทีละประมาณ 150 คิว พอดีขากลับจากเกาะเจอพี่ทหารคนเดิมก็เลยแวะคุยด้วย เลยได้ข้อมูลตามที่บอกข้างต้นไป และพี่ทหารบอกว่าต้องสลับคิวทั้งสองแบบ ไม่งั้นคนที่มา Walk In ก็อาจจะโวยวายได้ ก็แบ่งๆ กันไป แต่ในความรู้สึกคือเรื่องรอบไม่สำคัญเพราะระหว่างรอเข้าคิวขึ้นรถสองแถวเจอน้องผู้หญิงบอกว่ามาตั้งแต่ 06.30 น. ก็ยังต่อแถวขึ้นรถสองแถวไม่ห่างกันมากนัก ส่วนเรือที่ออกก็รอเรือเต็ม พอเต็มแล้วเรือก็ค่อยออก เหมือนกับขากลับถ้ามีเรือมาส่ง แล้วจะขอขึ้นกลับเลยก็ได้
    สุดท้ายถ้าใครยังชอบสถานที่ที่ยังมีความเป็นธรรมาชาติอยู่มากก็ขอแนะนำนะครับ แต่ถ้าใครขี้หงุดหงิดกับการรอคอยก็อย่าไปครับ ให้เลี่ยงไปใช้เทคนิคไปวันธรรมดาแทน ที่สำคัญคือ เตรียมอุปกรณ์ให้พร้อมนะครับ จะได้คุ้มกับการไปเที่ยวเกาะขามครั้งนี้