ณ บาหลี เกาะแห่งเทวาตามหารัก : 20 ภาพบาหลีผ่านเลนส์ช่างภาพเซกซี่พอร์ทเทรต + Hands on review Sony G-master FE 24-105 F4

ผมเคยอ่านหนังสือเล่มนึงชื่อว่า "Eat Pray Love" เรื่องราวของผู้หญิงคนนึงที่ออกเดินทางเพื่อหาความหมายของชีวิต และสุดท้ายเธอก็เจอความรัก และความสมดุลของชีวิตที่ "บาหลี"​ จากนั้นผม "บาหลี" ก็มาอยู่ในลิสต์ของสถานที่ๆผมจะต้องไปเยือน เผื่อผมจะได้พบกับ True love เหมือนเธอบ้าง

ก่อนผมจะได้มาบาหลีครั้งนี้ตารางชีวิตยุ่งมาก ทำให้ก่อนมาผมมีแค่โรงแรมและรถเช่า ผมเลือกพักที่โรงแรมแถบ Kuta เพื่อสัมผัสบาหลีในฐานะเกาะ และ Ubud เพื่อสัมผัสบาหลีในฐานะดินแดนวัฒนธรรม รถเช่าผมเลือกจากหนึ่งในสองเจ้าดังของบาหลีที่คนไทยชอบใช้บริการคือ Teddy Team รถพร้อมคนขับและโปรแกรมที่จัดมาเพื่อนักท่องเที่ยวไทยโดยเฉพาะ
(ได้มานั่งดูโปรแกรมจริงๆเมื่อมาถึงบาหลีแล้ว เลยมีการปรับแพลนกันหน่อยๆ)

ทริปนี้เป็นทริปต่างประเทศทริปแรกที่หยิบเลนส์ไปตัวเดียว เลนส์ใหม่ที่เอามาที่บาหลีเป็นทริปแรก เอามาลองให้เต็มที่ตามคำล่ำลือว่าเลนส์ตัวเดียวเที่ยวทั่วโลก Hands-on-Review จะอยู่ด้านล่างนะครับ ทุกรูปในนี้ถ่ายด้วยกล้อง Sony A7RII + Lens Sony G-master FE 24-105 F4 ถ่ายมาเป็น RAW file แล้วเอามาปรับแสงปรับสีนิดหน่อยผ่าน Lightroom Classic CC

ข้อมูลการเที่ยวหรือรีวิวในนี้อาจจะไม่ยาวนะครับ แต่ถ้าใครอยากถามหรือได้ข้อมูลเพิ่มเติมถามในกระทู้นี่หรือทักกันมาในเพจท่องเที่ยวและถ่ายภาพเล็กๆของผมก็ได้นะครับ
www.facebook.com/tonnamfoto
IG: tonnamfoto
www.tonnamfoto.com


ภาพที่ 1: Living with Dewa
หาดเซมินยัค
คนบาหลีเชื่อว่าพระเป็นเจ้าและวิญญานศักดิ์สิทธิ์สถิตอยู่ทุกคนแห่ง และความเชื่อนี้ยังเหนียวแน่นถึงปัจจุบัน ผมได้ยินจากคนบาหลีว่าถ้าหากมีเงิน 10 ส่วน 5 ส่วนต้องแบ่งไว้ทำบุญเพื่อบูชาพระเจ้า กระทงสังเวยเหล่านี้จะพบได้ทุกหนทุกแห่งในบาหลี

ภาพที่ 2: Touristy in everyday life
นาขั้นบันไดเทกาละลัง
พื้นดินที่บาหลีมีความเป็นสโลปเขา ทำให้เวลาจะทำนาต้องตัดเขาทำเป็นแนวขั้นบันได จากชีวิตประจำวันกลายมาเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่คนมาบาหลีต้องมาดูมาถ่ายรูป ทุ่งนาถูกนำมาเก็บค่าเข้าและร้านขายของฝากตั้งอยู่รายล้อมทุ่งนา

ภาพที่ 3: As it is in the postcard
วัดอูลุนดานู
เวลาถ่ายรูปผมไม่ค่อยชอบถ่าย "มุมมหาชน" เพราะภาพผลิตซ้ำจะไม่ได้เห็นมุมมองใหม่ รูปนี้เป็นไม่กี่รูปในทริปที่ผมถ่ายมุมมหาชน ภาพวัดฮินดูเก่าแก่ริมทะเลสาบ ให้ความรู้สึกถึงความเป็นสวิสเซอร์แลนด์สไตล์บาหลี

ภาพที่ 4: As it is not in the postcard
วัดอูลุนดานู
บริเวณที่เต็มไปด้วยคนบาหลีแต่งตัวแบบพื้นเมืองมาทำบุญที่วัด อีกมุมนึงของวัดริมทะเลสาบที่ไม่ได้เป็นมุมมหาชน

ภาพที่ 5: Ohm Sri Ganeshaya Namaha
ถ้ำโกลคาชา
หลังจากไหว้เทวรูปเก่าแก่ขององค์มหาเทพที่ผมนับถือแล้ว ผมก็ยกกล้องขึ้นถ่ายในสภาพที่มืดๆภายในถ้ำ ก็พบว่า F4 ก็พอไปได้ (ถ้าไม่ได้เอาไปใช้งานโปร)

ภาพที่ 6: Trapping in
ตลาดอูบุด
สองข้างทางของตลาดอูบุดเต็มไปด้วยของขายที่ผลิดออกมาให้นักท่องเที่ยว ตลาดแบบนี้ไม่ค่อยถูกจริตผมแต่การไปเดินเล่นก็ทำให้ได้ภาพดีๆหลายภาพเหมือนกัน

ภาพที่ 7: As in the painting
วัดทานาล็อต
วัดไอคอนิกอีกแห่งของบาหลี วิหารเก่าแก่ตั้งยื่นออกไปในทะเล

ภาพที่ 8: Soak a soul
วัดเตียตาร์อัมปืล-วัดน้ำพุศักดิ์สิทธิ์
ใต้ควันธูปจากเครื่องเซ่นสรวงเทพเจ้า น้ำพุศักสิทธิ์ที่พุดขึ้นมาจากวัดถูกนำมาล้างตัวเพื่อความเป็นสิริมงคลของทั้งชาวบาหลีและนักท่องเที่ยว

ภาพที่ 9: Everyday artist
โรงงานเครื่องเงินเครื่องทองยานยาน เมืองอูบุด
เมืองอูบุดเป็นเมืองหลวงเก่าที่เต็มไปด้วยศิลป์แขนงต่างๆ รวททั้งงานทำเครื่องเงินเครื่องทอง ภาพแนวพอร์ทเทรตของหญิงชาวบาหลีกำลังทำเครื่องเงิน

ภาพที่ 10: Erupted
ภูเขาไฟคินตามณี
อากาศเปลี่ยนจากร้อนชื้นเป็นเย็นเมื่อรถปีนขึ้นมาถึงเขตคินตามณี ภาพของภูเขาไฟลูกใหญ่กับดินลาวาสีดำยังท่ามกลางมวลเมฆ

ภาพที่ 11: Buddy
หาดคูตา
ภาพลูกหมาสองตัววิ่งเล่นกันบนหาด

ภาพที่ 12: Trick or Treat
มังกี้ฟอร์เรส เมืองอูบุด
ป่าเล็กๆในเมืองอูบุดที่นักท่องเที่ยวไทยไม่ค่อยไป(จะไปดูลิงทำไมหล่ะนะบ้านเราก็เยอะ) แต่พอเข้าไปแล้วผมกลับชอบมาก ป่าเล็กๆที่เป็นป่าดิบชื้อของเขตศูนย์สูตรแบบที่หาดูได้ไม่กี่ที่ในเมืองไทย วัดเก่าแก่ท่ามกลางป่า สายน้ำกลางหุบเขา และฝูงลิงลูกน้องหนุมานmี่ชอบโพาต์ท่าให้ถ่ายแต่ถ้าเพลอต้องมีอะไรโดยขโมยไปกันบ้างไม่เว้นแม้กระทั่งไอโฟนของสาวจีน

ภาพที่ 13: Falls
น้ำตกทีกีนุงกัง
น้ำตกยอดฮิตของบาหลี รูปนี้ถ่ายอาจไม่ได้สวยเท่าไหร่เพราะถ่ายแบบเปิดสปีดยาวๆ โดยไม่ได้มีขาตั้งกล้อง รูปล่างเป็นรูปที่คร๊อปออกมาจากรูปบน

ภาพที่ 14: Surfing the sea
หาดคูตา
โต้คลื่นเป็นกีฬาที่คนไทยไม่ค่อยคุ้นเคยเพราะคลื่นที่พอเล่นได้บ้านเรามีน้อยมาก แต่ที่บาหลีถือเป็นกีฬายอดนิยม ฝรั่งบางคนมาเที่ยวที่นี่ก็เพื่อมาเล่นวินเซิฟ มีโรงเรียนสอนวินเซิฟที่สอนแค่วันเดียวก็พอเล่นเป็นแล้ว และบอกเลยว่าการเล่นเซิฟกีฬาที่ทำให้หุ่นเซกซี่มากจริงๆ

ภาพที่ 15: Motion of the flow
วัดเตียตาร์อัมปืล-วัดน้ำพุศักดิ์สิทธิ์
ลองถ่ายสายน้ำโดยเปิดชัตเตอร์สปีดยาวๆ ถ่ายด้วยมือเปล่าๆปราศจากขาตั้งกล้องใด

ภาพที่ 16: Wind and Tide
วัดอูลูวาตู
ชะง่อนผาริมทะเล อันเป็นที่ตั้งของวัดเล็กๆ ว่ากันว่าเป็นจุดชมพระอาทิตย์ตกที่ดีที่สุดในบาหลี

ภาพที่ 17: Vividity
ระบำบารองค์
รำบำเล่าเรื่องการต่อสู้ของความดีและความชั่ว ที่มีพระเอกเป็นตัวสิงห์บารองค์ ปกติเป็นระบำที่จะเล่นกันในวัดเพื่อบูชาเทพเจ้า สำหรับผมไฮไลท์ไม่ใช่ท่วงท่าของการแสดง แต่คือคอสตูมของทุกตัวแสดงที่สีสดใสได้ใจมาก

ภาพที่ 18: A walk in Ubud
ร้านสะเต๊ะ ถนนโคตะมะ เมืองอูบุด
กลิ่นหอมของหมูสะเต๊ะลอยมาติดจมูก จนต้องหยุดมองเข้าไปในร้าน เมนูคุ้นเคยที่รสชาติหมูชิ้นหนากว่าและน้ำจิ้มถั่วที่รสเข้มกว่า

ภาพที่ 19: Offering
เครื่องเซ่นสรวงสังเวย
ทุกที่ในบาหลีจะพบเครื่องเซ่นกระทงพลีแบบนี้ ไม่เว้นแม้แต่ในโรงแรม (ถ้าเป็นเมืองไทยคงมีได้นอนไม่หลับ)

ภาพที่ 20: Twilight
หาดคูตา
พระอาทิตย์ค่อยๆลับขอบฟ้า ตัดกับทำเลกว้างที่ถูกย้อมจนเป็นสีส้ม และนักโต้คลื่นที่กำลังทยอยขึ้นจากหาด


Hands-on-Review Sony G-master FE24-105 F4 (CR)

ขอสรุปคร่าวเลยนะครับ สำหรับการเอามาออกทริปห้าวันครั้งแรกกับเลนส์ตัวนี้

ข้อดี
- เลนส์ตัวเดียวเที่ยวได้ทั่วโลก เหมาะสำหรับคนไม่ต้องการพกหลายตัว ช่วงเรนจ์ 24-105 ครอบคลุมเกือบหมดทั้งถ่ายวิว ถ่ายคน ถ่ายอาหาร ถ่ายโคลสอัพ และทุกแบบก็ทำออกมาได้ดีทีเดียว โบเก้หน้าชัดหลังเบลอก็มีให้เห็น
- ภาพคมทะลุขอบ เอามาเข้าคอมยิ่งชัด สีสดใสตามแนวโซนี่
- วัสดุคุณภาพดี จับถนัดมือ วงหมุนซูมไม่ลื่นไปไม้ฝืดไป

ข้อเสีย
- ถ่ายที่มืดจะคุณภาพดร๊อปลงหน่อย ดัน F4 แล้วถ่ายต้องปรับ ISO กับ shutter speed ช่วย noise ก็มาพอควร
- น้ำหนักค่อนข้างหนัก ตามประสาคนชอบของเบาๆ mirrorless เทียบกับ Sony Zeiss 24-70 F4 อันนี้หนักกว่าใช้ได้เลย แต่ก็แลกกับช่วงเทเลที่เพิ่มมาก็คุ้มอยู่
- ถามว่ารับงานได้มั๊ย ถ้างานกลางวัน งานสว่างๆ งานอีเวนท์ งานรับปริญญา ก็ไหวอยู่ครับ แต่ถ้างานกลางคืน งานพอร์ทเทรต งานโมเดล งานถ่ายโปรดักส์ งานสตูดิโอ ส่วนตัวคิดว่ายังไม่โดนใจครับ

ต้นน้ำ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่