เวลารู้สึกแย่ชอบคิดเรื่องฆ่าตัวตายตลอด

เราเป็นคนที่คิดมากตั้งแต่สมัยประถมปลาย เรียกว่าขี้อายก็น่าจะได้เพราะเราไม่กล้าคุยกับใครเลย กลัวครู กลัวเพื่อน แต่พอเริ่มโตเหมือนว่าความกังวลเราจะยิ่งมากขึ้น บางทีชอบคิดเหตุการณ์ไปเองทั้งๆที่มันยังไม่เกิด แล้วก็ชอบคิดไปในทางลบตลอด เวลาอยู่กับครอบครัวเราจะหงุดหงิดง่าย ใครทำอะไรก็ไม่ค่อยถูกใจ ชอบทะเลาะกับคนในบ้านบ่อยๆแทบจะทุกวัน แล้วเวลารู้สึกอะไรพวกนี้เราจะอยากร้องไห้ แต่เราก็ไม่อยากใครเห็นเลยไปร้องที่ห้องคนเดียว เวลามีปัญหาอะไรก็ไม่อยากจะบอกคนในบ้าน คือเรารู้สึกว่าเราอ่อนไหวกับอะไรๆง่ายมาก มีความคิดจะฆ่าตัวตายบ่อยๆเวลารู้สึกแบบนี้ แต่เวลาเราอยู่กับเพื่อนเราจะเป็นคนบ้าๆเฮฮาๆ(เราขี้อายตั้งแต่สมัยประถม แต่มาทำตัวร่าเริงเพื่อนเยอะตอนม.ปลาย)
เราไม่อยากเป็นคนแบบนี้แล้ว ทำไงดี