ความรักเป็นแบบไหน

เธอรู้จัก คำว่ารัก มากแค่ไหน       
มันยิ่งใหญ่ กว่าคำใด ในโลกหรือ
ถ้าว่ารัก แค่มองตา แค่จับมือ       
คงไม่ถือ เป็นรัก ที่ตราตรึง

หากว่ารัก จริงแท้ หรือรักหลอก       
ถ้ามันออก จากใจ ยากหยั่งถึง
จะพิสูจน์ อย่างไร ให้คะนึง     
ใช้เพียงหนึ่ง ใจนั้น ใช่มองดู

ถ้าเกิดรัก รักแล้ว ปล่อยผ่านนาน       
ถึงแม้กาล ผ่านไป ใจยังอยู่
ยังคงรัก มากขึ้น ทุกฤดู       
ยังคงอยู่ รักเธอ ตราบสิ้นลม

ถ้ารักแล้ว ถูกทิ้ง ให้ต้องเหงา       
ให้ว่างเปล่า คนเดียว ยิ่งขื่นขม
ยิ่งคิดไป ใจยิ่งช้ำ ในอารมณ์         
ให้ตรอมตรม ถึงเธอ ผู้จากไป

ถ้ามีรัก มีแล้ว ใจชื่นฉ่ำ         
ไม่ชอกช้ำ ไม่จาก กันไปไหน
ความรักนี้ นี่แหละหนา ชื่นหัวใจ       
หากผู้ใด ยังคิดจาก โง่เต็มที

ถ้าหมดรัก แล้วยัง คิดทนอยู่     
คิดว่าสู้ จากไม่ได้  เพื่อศักดิ์ศรี
เราคงทน ไม่นาน ไม่ถึงปี         
มันต้องมี การลาจาก ในสักวัน

ถ้าความรัก เกิดขึ้นจาก ความเป็นเพื่อน       
แล้วเราเลื่อน ใกล้ชิดกัน เธอและฉัน
ยิ่งสนิท ยิ่งปวดร้าว เพราะเพื่อนกัน       
เพราะว่าเรา มันเป็นเพื่อน ต้องห้ามใจ

ถ้าเรารัก ข้างเดียว ยิ่งอนาถ       
เพราะไม่อาจ ตอบได้ ยิ่งสงสัย
ความจริงแล้ว จำต้อง ตัดเยื่อใย     
แต่ข้างใน ยังตัด เธอไม่ลง

ยิ่งความรัก สามเศร้า น่าสลบ       
จะให้ลบ ใครออก ไม่เหมาะสม
ยิ่งปล่อยกาล ผ่านพ้น ยิ่งระทม     
ต้องมีใคร คนหนึ่ง เดินจากไป