ย้อนไปสมัยที่ยุม.1ผญ.คนนี้ย้ายมาเรียนที่ร.ร.เดียวกะผมเธอเป็นคนสวยมากนะครับ ในตอนนั้นเหนแล้วแบบใจสั่นเลย
และก็ตามใจหวังเธอได้ยุห้องเดียวกะผม -///- แถมนั่งใกล้กันอีก5555 หลังจากนั้นเราก็สนิทกันมา จนมายุม.3ได้
ก็เริ่มมีพวกที่อิจฉาเธอว่าแบบสวยกว่าแถมเธอเปนนักร้องประกวดของร.ร.ด้วยตั้งแต่ที่มีแต่คนอิจฉาเธอเธอก็ไม่ค่อยมีเพื่อนเลย
หลังจากนั้นผมก็กลายเปนเพื่อนสนิทเธอและตอนเยนก็ชอบไปกินข้าวแถวๆร.ร.ก่อนกลับบ้านด้วยกันเปนประจำแต่ไม่ได้ไปแค่2คนนะมีเพื่อนเธอไปด้วย
ผมก็ยิ่งมีความรู้สึกชอบเธอมากขึ้นและก็ผูกพันด้วย จนมีวันนึ้งอาจารสั่งงานผมก็ช่วยเธอทำและก็ให้เธอเอางานของผมไปส่งเพราะว่าเธอทำไม่ทันผมก็เลยทำให้ตอนที่เธอคืนแฟรชไดร้มาเธอก็เขียนกระดาษแปะมาด้วยว่า ขอบคุณมากนะไอ้เพื่อนรัก ผมนี่แบบโครตรู้สึกดีผมก็สนิทกันมาเรื่อยๆจนจบ ม.ต้น
ตอนขึ้นม.ปลายผมก็ต้องไปเรียนคนละที่กันผมก็แบบแรกๆก็หวั่นๆยุนะเพราะผูกพัน ผมก็ไม่เคยคิดกล้าจีบเธอคงรุ้แหละคับว่าผมชอบๆไรงี้ แต่ผมก็ไม่เคยไปจีบตรงๆซะที เพราะรุ้ทั้งรู้ว่าเราหน้าตาสู้หนุ่มๆที่เข้ามาจีบเธอไม่ได้เพราะตอนนั้นเธอสวยมากแต่ผมก็หน้าตาไม่ได้ดีมากแค่แบบบ้านๆ แต่ตอนนี้เปลี่ยนแปลงมาเยอะแล้วนะไม่ได้อวยตัวเองนะ5555สังเกตุจากที่เพื่อนเก่าๆทักว่าไปทำไรมาเปลี่ยนไปใช้ครีมไรงี้ 5555 เข้าเรื่องเราต่อหลังจากที่เราแยกกันเรียนไปเราก็ยังแอบชอบเธอยุนะถึงจะพัฒนาตัวเองมาเยอะแล้วแต่ก็ไม่กล้าไปจีบไปคุยเหมือนกับว่า เธอมันรู้ยุแก่ใจว่าเราสู้คนอื่นไม่ได้หรอกและก็กลัวเสียเพื่อนถ้าไม่ติด
มีใครมีประสบการคล้ายๆผมบ้างไหมครับปัจจุบันผมก็ยังชอบนะแต่ก็เปนไปไม่ได้ตอนนี้แค่ **คิดถึงงงงช่วงเวลาเก่าๆที่เรามีร่วมกัน**
มันมีอีกมากมาย5555แต่ไม่กล้าพิมเยอะกลัวเธอรุ้ตัว ❤
เคยแอบชอบเพื่อนในห้องเรียนไหมครับ
และก็ตามใจหวังเธอได้ยุห้องเดียวกะผม -///- แถมนั่งใกล้กันอีก5555 หลังจากนั้นเราก็สนิทกันมา จนมายุม.3ได้
ก็เริ่มมีพวกที่อิจฉาเธอว่าแบบสวยกว่าแถมเธอเปนนักร้องประกวดของร.ร.ด้วยตั้งแต่ที่มีแต่คนอิจฉาเธอเธอก็ไม่ค่อยมีเพื่อนเลย
หลังจากนั้นผมก็กลายเปนเพื่อนสนิทเธอและตอนเยนก็ชอบไปกินข้าวแถวๆร.ร.ก่อนกลับบ้านด้วยกันเปนประจำแต่ไม่ได้ไปแค่2คนนะมีเพื่อนเธอไปด้วย
ผมก็ยิ่งมีความรู้สึกชอบเธอมากขึ้นและก็ผูกพันด้วย จนมีวันนึ้งอาจารสั่งงานผมก็ช่วยเธอทำและก็ให้เธอเอางานของผมไปส่งเพราะว่าเธอทำไม่ทันผมก็เลยทำให้ตอนที่เธอคืนแฟรชไดร้มาเธอก็เขียนกระดาษแปะมาด้วยว่า ขอบคุณมากนะไอ้เพื่อนรัก ผมนี่แบบโครตรู้สึกดีผมก็สนิทกันมาเรื่อยๆจนจบ ม.ต้น
ตอนขึ้นม.ปลายผมก็ต้องไปเรียนคนละที่กันผมก็แบบแรกๆก็หวั่นๆยุนะเพราะผูกพัน ผมก็ไม่เคยคิดกล้าจีบเธอคงรุ้แหละคับว่าผมชอบๆไรงี้ แต่ผมก็ไม่เคยไปจีบตรงๆซะที เพราะรุ้ทั้งรู้ว่าเราหน้าตาสู้หนุ่มๆที่เข้ามาจีบเธอไม่ได้เพราะตอนนั้นเธอสวยมากแต่ผมก็หน้าตาไม่ได้ดีมากแค่แบบบ้านๆ แต่ตอนนี้เปลี่ยนแปลงมาเยอะแล้วนะไม่ได้อวยตัวเองนะ5555สังเกตุจากที่เพื่อนเก่าๆทักว่าไปทำไรมาเปลี่ยนไปใช้ครีมไรงี้ 5555 เข้าเรื่องเราต่อหลังจากที่เราแยกกันเรียนไปเราก็ยังแอบชอบเธอยุนะถึงจะพัฒนาตัวเองมาเยอะแล้วแต่ก็ไม่กล้าไปจีบไปคุยเหมือนกับว่า เธอมันรู้ยุแก่ใจว่าเราสู้คนอื่นไม่ได้หรอกและก็กลัวเสียเพื่อนถ้าไม่ติด
มีใครมีประสบการคล้ายๆผมบ้างไหมครับปัจจุบันผมก็ยังชอบนะแต่ก็เปนไปไม่ได้ตอนนี้แค่ **คิดถึงงงงช่วงเวลาเก่าๆที่เรามีร่วมกัน**
มันมีอีกมากมาย5555แต่ไม่กล้าพิมเยอะกลัวเธอรุ้ตัว ❤