คือเราไม่มีเพื่อนค่ะ แล้วก็ไม่ได้อยากมีด้วย แต่ว่าพอเปิดเทอมใหม่ เราต้องไปเรียนโรงเรียนประจำค่ะ ต้องอยู่ที่นั่น3ปี แล้วห้องนึงมันต้องนอน8คนค่ะ ซึ่งบอกเลยว่าไม่เคยเข้าหาคนอื่นเลยไม่รู้จะทำอย่างไร ตอนประถม+ม.ต้น มีเพื่อนสนิทแบบสุดๆแค่1คนค่ะแล้วก็พวกที่พอจะคุยด้วยอีก2-3คน คือกลัวอยู่หอไม่ไหว เข้ากับคนอื่นไม่ได้น่ะค่ะ จริงๆไม่ได้อยากเข้าหรอกนะคะ แต่ว่าลองสอบแล้วมันติดตัวจริง+มันเป็นโรงเรียนทุน ที่บ้านเลยให้เรียน กลัวเข้ากับคนอื่นในนั้นไม่ได้จังเลยค่ะ เคยถามคนอื่นอยู่เหมือนกันว่าคิดว่าเราเป็นคนอย่างไร คำตอบที่ได้คือ เงียบ หยิ่ง น่ากลัว ซึ่งเราไม่เข้าใจค่ะ ในเมื่อไม่ทักเราก่อนทำไมเราต้องคุยด้วยหรอค่ะ ทำไมเราต้องยิ้มให้กับคนอื่นค่ะ ในเมื่อเราไม่รู้จักกัน จริงๆเราเคยมีเพื่อนคนนึงเค้าพยายามเล่าเรื่องตลกให้เราฟัง เราก็บอกว่าไม่ได้อยากฟัง หลังจากนั้นไม่นานเพื่อนคนนั้นก็เลิกยุ่งกับเราเลย เราไม่เข้าใจว่าเราทำอะไรผิดไป เรากลัวว่าไปโรงเรียนใหม่แล้วจะเป็นแบบเดิมค่ะ เราเข้าใจว่าโรงเรียนประจำนี่ถ้าไม่มีเพื่อนคืออยู่ไม่ได้ใช่ไหมค่ะ แต่ว่าถึงมีเพื่อนเราก็ไม่เข้าใจว่าจะมีเพื่ออะไร เราว่าเรารู้ตัวว่าถ้าตัวเองแนะนำตัวตอนเปิดเทอมเหมือนตอนเข้าเรียนม.1เราก็จะไม่มีเพื่อนเหมือนเดิม แต่เราก็ไม่เข้าใจว่าแนะนำตัวอย่างไรแล้วจะมีเพื่อน แล้วรร.ใหม่เนี่ยเราไม่รู้จักใครเลย แล้วการให้เราคุยกับคนที่ไม่รู้จักก่อน เราไม่ไหวค่ะ ตอนคุยสมองจะเบลอๆ ไม่รู้จะคุยเรื่องอะไร เราไม่ดูหนัง ฟังเพลง เลยค่ะ ตอนคนเค้าคุยกันเราเลยไม่รู้เรื่อง เพราะงั้นตอนที่มีคนคุยกับเราแค่ตอนถามเรื่องการบ้าน กับเรื่องที่ว่า จะกินอะไรดี ไปเที่ยวไหนดี แค่นี้ค่ะ พวกเฟส ไอจี ทวิตเราก็ไม่ใช้ มีแค่ไลน์ไว้คุยกับพ่อแม่แค่นั้นค่ะ ตอนเพื่อนขอเลยให้แต่ไลน์ ซึ่งให้ไปไม่เห็นมีใครแอดเราเลยค่ะ
เพราะฉะนั้นเราเลยอยากรู้วิธีเข้าหาคนอื่นค่ะ แบบคนพึ่งเจอหน้ากันเค้าต้องคุยเรื่องอะไรบ้าง แล้วต้องทำตัวอย่างไรตอนคุยด้วย กลัวว่าไปเรียนแล้วอยู่ไม่ได้ เพราะพ่อแม่กลัวว่า เราจะอยู่ไม่ได้ เพราะรู้ว่านิสัยเราเป็นอย่างไร แม่บอกถ้าไม่ไหวบอกเลยแค่ย้ายโรงเรียนเอง แต่เรารู้ว่าถ้าย้ายมันจะโดนปรับทุน ซึ่งครอบครัวเราจ่ายไม่ไหวหรอกค่ะ เรื่องเรียนเราว่าเราเรียนไหว อาหารการกินเราพอรอด แต่เรื่องเพื่อนเนี่ยเราไม่ไหวจริงๆค่ะ แถมเรายังมีปัญหาเรื่องที่ว่าถ้ามีอะไรขัดใจ เราจะชักสีหน้าใส่ มีเสียงน่ารำคาญเราจะหงุดหนิด แล้วพอต้องอยู่กับคนอื่นตั้ง8คน เรากลัวจะอยู่ไม่ได้ค่ะ เพราะตอนกลางคืนเรากลัวว่า มันจะมีพวกดูหนัง ตอนกลางคืน หรือเปิดไปอ่านหนังสือ ซึ่งของพวกนั้นมันรำคาญหูกับสายตาเรามากๆจนนอนไม่หลับ แต่เราว่าเราน่าจะปรับตัวได้ แต่เรื่องเพื่อนเรากลัวค่ะ เพราะโรงเรียนประจำเราไม่สามารถปรึกษากับพ่อแม่ได้ ที่ปรึกษาได้มีแค่เพื่อนกับครูแต่ว่าเราเกรงใจครูค่ะ เลยคิดจะลองมีเพื่อนที่เราสามารถปรึกษาได้ คุยกันได้ แต่ว่าเราไม่รู้ว่าวิธีเข้าหาคนอื่นกับวิธีมีเพื่อนและวิธีรักษาเพื่อนทำอย่างไรน่ะค่ะ ดังนั้นช่วยบอกหน่อยนะคะ
อยากรู้วิธีเข้าหาคนอื่นค่ะ
เพราะฉะนั้นเราเลยอยากรู้วิธีเข้าหาคนอื่นค่ะ แบบคนพึ่งเจอหน้ากันเค้าต้องคุยเรื่องอะไรบ้าง แล้วต้องทำตัวอย่างไรตอนคุยด้วย กลัวว่าไปเรียนแล้วอยู่ไม่ได้ เพราะพ่อแม่กลัวว่า เราจะอยู่ไม่ได้ เพราะรู้ว่านิสัยเราเป็นอย่างไร แม่บอกถ้าไม่ไหวบอกเลยแค่ย้ายโรงเรียนเอง แต่เรารู้ว่าถ้าย้ายมันจะโดนปรับทุน ซึ่งครอบครัวเราจ่ายไม่ไหวหรอกค่ะ เรื่องเรียนเราว่าเราเรียนไหว อาหารการกินเราพอรอด แต่เรื่องเพื่อนเนี่ยเราไม่ไหวจริงๆค่ะ แถมเรายังมีปัญหาเรื่องที่ว่าถ้ามีอะไรขัดใจ เราจะชักสีหน้าใส่ มีเสียงน่ารำคาญเราจะหงุดหนิด แล้วพอต้องอยู่กับคนอื่นตั้ง8คน เรากลัวจะอยู่ไม่ได้ค่ะ เพราะตอนกลางคืนเรากลัวว่า มันจะมีพวกดูหนัง ตอนกลางคืน หรือเปิดไปอ่านหนังสือ ซึ่งของพวกนั้นมันรำคาญหูกับสายตาเรามากๆจนนอนไม่หลับ แต่เราว่าเราน่าจะปรับตัวได้ แต่เรื่องเพื่อนเรากลัวค่ะ เพราะโรงเรียนประจำเราไม่สามารถปรึกษากับพ่อแม่ได้ ที่ปรึกษาได้มีแค่เพื่อนกับครูแต่ว่าเราเกรงใจครูค่ะ เลยคิดจะลองมีเพื่อนที่เราสามารถปรึกษาได้ คุยกันได้ แต่ว่าเราไม่รู้ว่าวิธีเข้าหาคนอื่นกับวิธีมีเพื่อนและวิธีรักษาเพื่อนทำอย่างไรน่ะค่ะ ดังนั้นช่วยบอกหน่อยนะคะ