เราเป็นคนพูดไม่เก่งมาตั้งแต่ไหนแต่ไร จำได้ว่าในสมุดพกตอนประถมคุณครูเขียนมาว่าเป็นคนเรียบร้อย พูดน้อย ใช่ค่ะ และมันเป็นนิสัยที่ติดตัวมาตลอดจนถึงตอนนี้
ไปทำงานที่แรกเราโชคดีที่เจอสังคมดี ทุกคนเข้าถึงง่าย อาจเพราะตอนนั้นเรายังเป็นเด็กจบใหม่ทุกคนก็เลยเห็นใจมั้ง ก็เลยไม่มีปัญหา แต่เรื่องมันมามีปัญหาตอนเราเริ่มเรียน ป โท นี่แหละ เรารู้สึกว่าเราเข้ากับคนอื่นได้ยากมาก ๆ เราไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นชวนคุยยังไง ได้แต่เงียบ แล้วก็ไม่มีใครกล้ามาคุยกับเรา เราดีใจมากที่มีน้องคนหนึ่งมาชวนเราคุย ชวนเราไปกินข้าว คือมันตื้นตันใจมากว่า เฮ่ย มีคนกล้าเข้ามาคุย มาเป็นเพื่อนกับเรานะ T^T
และตอนนี้ก็มาเครียดอีกทีตอนเปลี่ยนงาน เพิ่งเริ่มงานได้ไม่กี่วันแต่เราคิดสะระตะไปไกล มีความรู้สึกเหมือนหัวหน้าไม่ค่อยชอบเราเพราะเราไม่ค่อยพูด ไปกินข้าวกันในทีมเราก็ไม่คุยได้แต่ฟังแล้วก็ยิ้ม เรารู้สึกว่าหัวหน้าเริ่มไม่ชอบเราเข้าแล้วทั้งที่เพิ่มจะเริ่มงานได้ไม่กี่วันซึ่งมันก็เครียดอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึเปล่าแต่มันก็รู้สึกได้จริง ๆ จะว่าเขาไม่ชอบเราเพราะไม่เอาการเอางานก็ไม่น่าจะใช่เพราะเราตั้งใจมาก ไม่เล่นมือถือ ไม่อะไรทั้งนั้น แต่หลัง ๆ มาหน้าเขาเริ่มไม่สบอารมณ์ ไปกินข้าวก็ไม่คุยกับเราเลยทั้งที่วันแรกก็คุยดี T^T เราเหนื่อยกับนิสัยตัวเองจังเลยค่ะ อยากคุยอยากพูดให้ได้เยอะ ๆ แบบคนอื่นแต่เราไม่รู้จะพูดอะไรจริง ๆ คนอื่นที่เขาคุยเก่ง ๆ เขาเอาเรื่องอะไรมาคุยกันคะ
พรุ่งนี้ไปทำงานเราต้องคุยเรื่องอะไรกับที่ทำงานดี ต้องเข้าหายังไง เหนื่อยใจจังเลย หรือเราจะนั่งทำงานไปเงียบ ๆ คนเดียวเหมือนเดิมดี พอถึงเวลากินข้าวก็ลุกเดินตามเขาไปเงียบ ๆ เหมือนทุกวัน T^T
ใครพูดเก่งมาสอนเราหน่อยค่ะ เรารู้สึกว่าการใช้ชีวิตของตัวเองล้มเหลวมากเพราะพูดไม่เก่งเอาซะเลย
ไปทำงานที่แรกเราโชคดีที่เจอสังคมดี ทุกคนเข้าถึงง่าย อาจเพราะตอนนั้นเรายังเป็นเด็กจบใหม่ทุกคนก็เลยเห็นใจมั้ง ก็เลยไม่มีปัญหา แต่เรื่องมันมามีปัญหาตอนเราเริ่มเรียน ป โท นี่แหละ เรารู้สึกว่าเราเข้ากับคนอื่นได้ยากมาก ๆ เราไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นชวนคุยยังไง ได้แต่เงียบ แล้วก็ไม่มีใครกล้ามาคุยกับเรา เราดีใจมากที่มีน้องคนหนึ่งมาชวนเราคุย ชวนเราไปกินข้าว คือมันตื้นตันใจมากว่า เฮ่ย มีคนกล้าเข้ามาคุย มาเป็นเพื่อนกับเรานะ T^T
และตอนนี้ก็มาเครียดอีกทีตอนเปลี่ยนงาน เพิ่งเริ่มงานได้ไม่กี่วันแต่เราคิดสะระตะไปไกล มีความรู้สึกเหมือนหัวหน้าไม่ค่อยชอบเราเพราะเราไม่ค่อยพูด ไปกินข้าวกันในทีมเราก็ไม่คุยได้แต่ฟังแล้วก็ยิ้ม เรารู้สึกว่าหัวหน้าเริ่มไม่ชอบเราเข้าแล้วทั้งที่เพิ่มจะเริ่มงานได้ไม่กี่วันซึ่งมันก็เครียดอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึเปล่าแต่มันก็รู้สึกได้จริง ๆ จะว่าเขาไม่ชอบเราเพราะไม่เอาการเอางานก็ไม่น่าจะใช่เพราะเราตั้งใจมาก ไม่เล่นมือถือ ไม่อะไรทั้งนั้น แต่หลัง ๆ มาหน้าเขาเริ่มไม่สบอารมณ์ ไปกินข้าวก็ไม่คุยกับเราเลยทั้งที่วันแรกก็คุยดี T^T เราเหนื่อยกับนิสัยตัวเองจังเลยค่ะ อยากคุยอยากพูดให้ได้เยอะ ๆ แบบคนอื่นแต่เราไม่รู้จะพูดอะไรจริง ๆ คนอื่นที่เขาคุยเก่ง ๆ เขาเอาเรื่องอะไรมาคุยกันคะ
พรุ่งนี้ไปทำงานเราต้องคุยเรื่องอะไรกับที่ทำงานดี ต้องเข้าหายังไง เหนื่อยใจจังเลย หรือเราจะนั่งทำงานไปเงียบ ๆ คนเดียวเหมือนเดิมดี พอถึงเวลากินข้าวก็ลุกเดินตามเขาไปเงียบ ๆ เหมือนทุกวัน T^T