เหนื่อยใจกับชีวิต

เหนื่อยใจจัง รู้สึกเหมือนมีแรงกดด้ันมหาศาลที่ทับถมลงมา เราวิ่งหนีไม่พ้น ไม่ใช่สิ ไม่ใช่เราวิ่งหนี เราเลี่ยงเพื่อที่จะให้เราพร้อมที่จะกลับไปแก้ไข หลายคนมองเราว่าเราเหมือนไร้แก่นสารไปวันๆ แต่เปล่าเรย เราคิดหาอะไรคที่มันใช่สำหรับตัวเรา เรามีเวลาจำกัดมาก เพราะฉะนั้น เราต้องทำอะไรที่มันได้มากๆถึงมากที่สุด มันอาจไม่ถูกใจใคร แต่เราถนัดในด้านนี้ค่อนข้างจะเยอะ แต่สิ่งที่ทำให้เราจะเรียกว่าท้อไหม ก็ไม่เชิง ภายนอกเราเป็นคนแข็งกะด้างมาก แต่จริงๆเราโคตรเซ้นซิทีฟ แล้วสิ่งที่ทำให้เราน้ำตาตกในบ่อยๆ คือคำพูด คำดูถูก หลายๆคำ จากคนที่เรารัก เราเจอบ่อยมาก ตอนแรกเราก็พยายามคิดว่าเราทำตัวเอง เขาด่าบ้างว่าบ้างจะเป็นไร แต่เอาจริงๆมันก็แย่เอาการ  ใครเจอเหมือนเราบ้าง เราไม่เคยขอให้ใครมาพูดดีกับเรานะ คือถ้าเป็นคำพูดคนอื่น เราจะเก็บมาใส่ใจวันสองเราก็หาย แต่กับคนที่เรารักหลายคน มันแย่ ใครเจอเหตุการณ์คล้ายๆกันบ้าง เราแค่อยากจะบอกสู้นะ