ควรซิ่วออกจากมหาลัยดีมั้ย ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้

สวัสดีค่ะคือดิฉันเข้าเรียนมหาลัยตอนปี 59 แล้วก็ซิ่วออกมาเพราะสาขาที่เรียนมันไม่ใช่ตัวตนและสิ่งที่เราชอบจึงได้ซิ่วออกมา แล้วได้สอบเข้าสาขาที่ตัวเองชอบและก็ติดโดยเข้าเรียนในปี 60 หรือปีการศึกษานี้นั่นเอง โดยเหตุการณ์มีอยู่ว่าเราก็ได้เข้าไปเรียนที่สาขาที่เราชอบนั้น ทุกอย่างโอเคหมดไม่ว่าจะเป็นเพื่อน รุ่นพี่ วิชาที่เรียนก็ตรงกับที่เราอยากเรียน แต่พอได้เรียนจริงๆเราแทบไม่ได้เรียนเลยวิชาเอกตัวเองอ่ะ ซึ่งเป็นวิชาหัวใจหลักสาขาที่ต้องเน้นมากๆ แต่เราแทบไม่ได้เรียน อาจารย์ยกคลาสตลอด เทอมนี้เราได้เรียนแค่ 4 ครั้ง ซึ่งอีกแค่ 4 สัปดาห์ก็จะไฟนอลแล้ว โดยเทอมแรกเราก็ได้เรียน 4-5 ครั้งเหมือนกัน เราไม่ได้อะไรเลย ซึ่งส่วนมากจะได้เรียนแต่วิชาศึกษาทั่วไปที่ทุกคณะต้องเรียน ซึ่งวิชาพวกนั้นอาจารย์เข้มงวดมากเนื้อหาก็แน่น แตกต่างกับวิชาเอกตัวเอง ยกคลาสจนไม่ได้ความรู้อะไร เรานี่แทบโทรเรียกอาจารย์ให้มาสอนแล้วแกก็อ้างว่าติดธุระบ้าง ประชุมบ้างซึ่งมันสำคัญกว่าการสอนขนาดว่าที่ต้องยกคลาสจนนักศึกษาไม่ได้อะไรเลยหรอ เราลองคำนวนดูจำนวนชั่วโมงที่เราพลาดไม่ได้เรียนคือ 50 กว่าชั่วโมง โดยไม่มีการชดเชยเวลาที่เสียไปทั้งสิ้นถึงเวลาปิดคอร์สคือปิด พวกเราเคยเขียนร้องเรียนไปที่อธิการบดี ซึ่งก็เหมือนเดิมแล้วพวกเรากลับโดนด่าอีกว่าอะไรไม่พอใจก็เขียนร้องเรียน ก็รู้อยู่ว่าครูมีธุระนู้นนี่นั่น แล้วก็อ้างว่าสมัยครูเรียนไม่มีใครกล้าเขียนร้องเรียนครูหรอก นักเรียนสมัยก่อนมีความเคารพครูและมีมารยาทมากกว่านี้ เอ้าเขียนร้องคือไม่เคารพและไม่มีมารยาทยังไง ซึ่งคนที่เสียผลประโยชน์คือเรานะ รุ่นพี่ก็เคยเขียนร้องเรียนแบบนี้ทุกปีและก็เจอแบบที่เราเจอนี่แหล่ะ โดยรุ่นพี่ 90% บอกให้น้อง ปี 1 ซิ่วเลย เพราะอยู่ไปก็ไม่ได้อะไร พี่บัณฑิตที่จบไปแล้วก็บอกว่าซิ่วเถอะเพราะพี่เรียมา 4 ปี ไม่ได้อะไรเลย ซึ่งเราก็เคยซิ่วมาแล้วครั้งหนึ่ง ถ้าซิ่วครั้งนี้เป็นครั้งที่ที่ 2 เราคิดว่าซิ่วออกมาที่ที่เขาสอนดีกว่านี้เสียเวลา2ปี ดีกว่าอยู่ที่นั่นจบไปแล้วไม่ได้อะไร เราคิดแบบนี้มันถูกมั้ย เราเจอแบบนี้เราเฟลมากเพราะเราอุตส่าซิ่วออกจากสาขาที่ไม่ใช่ แต่ได้เรียนสิ่งที่ชอบกับเจอแบบนี้ เรานี่ร้องไห้ตลอดเมื่อคิดเรื่องนี้ แต่สำหรับพ่อแม่เราไฟเขียวทุกอย่างเพราะท่านก็เข้าใจ เฮ้อ เสียดายเงินเสียดายเวลา ขอบคุณค่ะ