เคยอ่านเมื่อตอนประถม แล้วนึกครึ้มๆใจเอากลับมาอ่านอีกรอบค่ะ


อ่านเพลินๆ พอมาถึงภาคสองของนิยายเริ่มมีข้อสงสัยที่ตอนเด็กๆคิดไม่ถึง


เลยมาตั้งข้อสงสัยรบกวนหาผู้รู้มาคลายปัญหาสะกิดใจหน่อย


1.ดารินเก็บบราเซียร์ที่ขาดของคริสติน่าไว้ทำไม?


เนื่องด้วยเจ้าหล่อนแค่ประสบอุบัติเหตุหน้าอกครูดกับหน้าผาหินตอนปีนเขาช่วงแรก

ทำให้ตะขอบราขาด พอไต่ถึงจุดพักเลยถอดออกเปลี่ยนอันใหม่ ทิ้งอันเก่าเพราะมันใช้ไม่ได้แล้ว

พอคณะของดารินมาถึง เจอบราที่ขาดซุกไว้ เก็บมาทำไม

จะบอกเอาไปคืนก็แปลกๆนะคะ ก็บรามันขาดไปแล้วมั้ยแม่คุณ


2.timelineของเรื่องไม่ตรงกับความเป็นไปได้


ภาคสองที่รพินทร์มีภารกิจต้องบุกป่าอีกรอบ ทั้งเรื่องทุกคนจะพูดว่าเรื่องที่ไปเทิอกเขาศิวะผ่านไปปีกว่า

แต่จุดข้อสังเกตุคือตอนที่บุกเทือกเขาศิวะ มาเรียมีอาการmorning sick

ซึ่งน่าจะทำให้เดาได้ว่าเจ้าหล่อนท้องอ่อนๆ อย่างน้อยเดือนกว่าๆแน่นอน

รพินทร์เข้าป่าไปก่อนที่ไพรวัลย์ตัวน้อยจะคลอด

แปลว่าจากระยะเวลาจากทริปเทือกเขาศิวะครั้งแรกกับครั้งที่สองต้องห่างกันไม่เกิน8-9เดือน

แต่เมื่อตอนที่คณะรพินทร์ถึงเนินพระจันทร์ รพินทร์ได้บอกด๊อกเตอร์สแตนลี่ย์ว่า

เป็นวันที่17เดือนมีนาคม ซึ่งทริปเขาศิวะรอบแรกรพินทร์ถึงเนินพระจันทร์ตอนเดือนตุลา

ตุลาคม-มีนาคม ระยะห่างคือ5เดือนเอง แต่ถ้าจะบอกว่าห่างกัน1ปีกับ5เดือนตามที่นิยายบอก

ก็เป็นไปไม่ได้ที่มาเรียจะอุ้มท้องถึงปีครึ่ง


3.ทำไมถึงยกย่องว่ารพินทร์มีสัจจะสูงส่ง


เมื่อตอนที่รพินทร์มีอะไรกับมาเรีย รพินทร์ก็รักกับดารินแล้ว

แถมยังโกหกกับดารินซึ่งๆหน้าว่าไม่ได้มีอะไรอีก

ดูเป็นคนที่ไม่น่ายกย่องเรื่องสัจจะเท่าไหร่เลย


จบข้อสงสัยค่ะ แต่ว่ามีบางเรื่องที่เราอ่านแล้วรู้สึกตะขิดตะขวงใจ

อย่างเช่นการดูถูกผู้หญิงของคุณพนมเทียนเรื่องฟรีเซ็กส์

หรือการทำร้ายร่างกายผู้หญิงของตัวละครฝ่ายชาย

มีใครคิดเหมือนเราบ้างมั้ยคะ

อยากได้ยินความคิดเห็นอื่นๆของผู้ที่อ่านนิยายเรื่องนี้