ทำไมผู้ปกครองไม่ปล่อยเราสักที? ทั้งๆที่ผู้ปกครองเพื่อนก็ตามใจลูกเขา จะไปไหนก็ไป ทำอะไรก็ได้

อายุสิบสี่ อยู่ม.สาม ยังไม่เคยไปไหนกับเพื่อนแม้แต่ครั้งเดียว แค่ไปหาเพื่อนหน้าปากซอยก็ไม่ให้ไป สรุปคือไม่เคยนั่งรถตู้ รถเมล์ ฯลฯ ในขณะที่พ่อแม่เพื่อนปล่อยสุดๆ ฟรีมากๆ ก็เห็นยังรอดอยู่ทุกวันนี้ เพื่อนๆพวกนั้นได้เกรดต่ำกว่าเราด้วยซ้ำ เราไม่เคยสร้างปัญหาอะไรให้ที่บ้านเลยแท้ๆ ไม่เคยขออะไรฟุ่มเฟือยเลยสักอย่าง แถมไม่เคยฝันอยากจะเป็นอาชีพที่ว่าผู้ใหญ่ในสังคมเขาต่อต้านเลยด้วยซ้ำ เราอยากเป็นราชการ และมันเป็นความฝันของเราด้วย แต่เขาไม่เคยปล่อยเรา ล่าสุดเพิ่งโดนว่าเรื่องเพื่อนในเน็ตไป เราแค่คุยสนุกๆ แบบพี่น้องผองเพื่อน ผู้ชายผู้หญิงปนกันไปเยอะแยะ เราพูดด้วยเหตุผลกับเขาไม่รู้เรื่อง พี่คนนึงในกลุ่มนั้นบอกว่าให้แม่คุยกับเขาได้มั้ย เพราะเขาเริ่มอึดอัดแทนเราแล้ว เขาบอกว่าแม่จะได้ไว้ใจได้ว่าลูกใครกับใครบ้าง แต่พอเราบอกแม่ แม่ก็ไม่ยอมคุย เราทำถูกต้องทุกอย่างแล้ว ในขณะที่เพื่อนคนอื่นที่แย่กว่าเราได้เป็นอิสระ แต่ทำไมเราต้องอยู่ในกรง มันท้อนะ น้อยใจด้วย ทำทุกอย่างได้ดีแล้ว แต่เขาไม่เคยปล่อยเรา เขาคิดว่าเรายังเด็ก เรายังไม่เคยผ่านอะไรมาเท่าเขา
เคยคิดอยากตายตั้งแต่อายุแค่เก้าขวบ ป.สี่ ทุกคนกดดันเรา ตอนนั้นครูประจำชั้นเขาเกลียดเรามาก ไม่รู้ทำไม กลั่นแกล้งเราทุกอย่าง เพื่อนๆก็พยายามจะหักหลัง เราเริ่มสังเกตเป็นตั้งแต่ตอนนั้นว่าใครใส่หน้ากาก ใครกำลังอดกลั้น กลับมาอยู่ดีๆก็โดนแม่ด่า เรียกว่าเราเป็นพวกเก็บกดตั้งแต่เด็กเลยมั้ง เป็นแบบนั้นมาตลอดจนจบป.หกแล้วย้ายโรงเรียน ต่างคนต่างแยกไม่มาเจอกันอีก เพื่อนกลุ่มปัจจุบันดีกว่าเดิม อาการเราเริ่มดีขึ้นบ้าง จนมาถึงตอนที่แม่รู้ว่าเรามีเพื่อนในเกม สองสามวันที่ผ่านมานี่แหละ เรากดดันมาก เขาเช็คโทรศัพท์เราตลอด เมื่อตอนเช้าเพื่อนคนนึงชวนเข้าคอล เขาก็ตอบไปว่า คอลทำไม ว่างเหรอ ฯลฯ เข้าใจค่ะว่าเขาเป็นห่วง (แต่เรารู้จักพี่ๆพวกนี้นานมากแล้ว) เขากลัวว่าเราจะเผลอไผลไปตามใครเขาเข้า แล้วยังไงอ่ะ? ในเมื่อเราก็ไม่เคยได้ออกไปไหนอยู่แล้ว แต่เราพูดแบบนี้ไป เขาก็ไม่ฟัง
คือวันนั้นเขียนจดหมายลาตายไว้ ระบายทุกอย่าง เหมือนที่ลงกระทู้นี่แหละ 😂
งงตัวเองอยู่ ตูเป็นขนาดนั้นเลยเหรอ
ใครสงสัยอะไร หรือจะด่าอะไร ย้อนกลับไปอ่านดีๆก่อนนะคะ
#ขอบคุณค่ะ
#ขอคำปรึกษาหน่อย
แท็กถูกป่ะ ถ้าแท็กผิดขอโทษค่ะ 😢