ตอนนี้เราอายุ 27 รู้สึกว่าตัวเองเริ่มชอบผู้ชายคนนึง แต่ไม่รู้จะทำยังไง??
ตั้งแต่เป็นเด็กเรามีพี่ชาย 3 คน นิสัยเราก็เลยออกจะห้าวๆหน่อยเพราะเล่นแต่กับพี่ผู้ชาย แต่หัวใจเราเป็นผู้หญิง100%นะเราไว้ผมยาวแต่ไม่เคยใส่กระโปรง(ยกเว้นกระโปรงนักเรียน)เล่นทุกอย่างที่ผู้หญิงเค้าเล่น มีแอบปลื้มรุ่นพี่ แอบกรี้ดผู้หล่อๆ มีโปสผู้แปะที่ผนังห้องแบบผู้หญิงทั่วไปอยู่เด้อ ขึ้นม.ต้นตอนปลายเพื่อนผู้ชายก็เพิ่มมากขึ้น จนขึ้นม.5 เท่านั้นแหละมีผู้หญิงมาชอบเราเราก็งงและอยากจะบอกว่าฉันก็โพซิชั่นเดียวกับพวกแกนั้นแหละชะนี 555 (อ้าวนอกเรื่อง)
เราสนิท(มากๆ)กับเพื่อนผู้ชายอยู่ 2 คน อีกคนเป็นลูกพี่ลูกน้องเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาลและอีกคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถม และมีหนึ่งคนในนั้นที่มันทำให้เราต้องเปลี่ยนตัวเองมาตัดผมสั้นและแต่งทอม ซึ่งเราไม่ขอเล่านะเพราะจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ทั้งนั้นนอกจากเรากับมันสองคน รู้แค่ว่ามันบอกชอบเราแล้วก็ขอเราทีนึงพอ (แต่อย่าคิดลึกนะเพราะเรายังปักตะไคร้ได้อยู่แถมยังโสดด้วยเด้อ) เราเปลี่ยนตัวเองหลังจากวันนั้นและไม่มีใครสงสัยว่าทำไมเราถึงเปลี่ยน อาจจะเป็นเพราะนิสัยห้าวๆกับการที่มีผู้หญิงเข้ามาชอบเราด้วยแหละมั้ง ส่วนเพื่อนเราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแค่ไม่สนิทกันแล้วแค่นั้นเอง
เราเข้ามหาลัยได้เริ่มเที่ยวและเริ่มดื่มเป็นครั้งแรก(เห็นห้าวๆแบบนี้แต่-เหล้าไม่เป็นนะจ๊ะคนดีอะไรเบอร์นี้ 555) เราเที่ยวผับครั้งแรกตอนปี 1 เทอม 2 และกินเหล้าครั้งแรกตอนปี 2 และก็โดนจูบครั้งแรกตอนกินเหล้าเป็นครั้งเหมือนกัน(โดนผู้หญิงขโมยจูบในห้องน้ำ) ตั้งแต่ม.5จนจบมหาลัยมีแต่ผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตโดนบอกชอบครั้งแรกก็เป็นผู้หญิง โดนจูบครั้งแรกก็เป็นผู้หญิง แต่เรายังไม่เคยมีอะไรกับทั้งผู้หญิงและผู้ชายนะ โคตรจะเวอร์จิ้น 555 เรื่องผู้ชายเราไม่คิดอะไรแล้วตั้งแต่วันนั้น ไม่หรอกเราพยายามไม่คิดมากกว่า พยายามเฉยๆพยามไม่ชอบ เราหันไปสนใจผู้หญิงมากขึ้น คบเพื่อนทอมมากขึ้นแต่ก็ยังไม่เคยคบกับผู้หญิงแบบจริงๆจังๆสักทีอย่างมากก็แค่คุย จับมือ จูบ แค่นั้น
ไม่รู้ที่เล่ามามันจะเกี่ยวกับสิ่งที่เราอยากสื่อไหมนะ ไม่รู้ว่าทุกคนจะเข้าใจไหม แต่ช่วยเข้าใจเราที...
ก่อนหน้านี้เราได้ทำงานชั่วคราวอยู่ที่ที่นึงและได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงซึ่งเราไม่แน่ใจว่าเราจะรู้สึกแบบนี้ได้อีกซึ่งเราก็พยายามเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมาแล้วแต่ครั้งนี้เราห้ามใจตัวเองไม่ได้ เราชอบพี่เค้าไปแล้ว มันเริ่มตั้งแต่พี่เค้ามาขอให้หาสัญญาให้และมันไม่เจอเราก็เครียดเพราะเราพึ่งมาทำงานยังไม่ถึงเดือนเลยด้วยซ้ำต้องมาเจอเคสที่ยากแบบนี้พี่เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไรอย่าซีเรียสเอาจริงเราแอบร้องไห้ด้วยนะแล้วพี่เค้าก็เห็นด้วยโครตอายอ่ะ แล้วหลังจากนั้นพี่เค้าก็ชวนเราคุยบ่อยขึ้นพี่เค้าเรียกเราว่าไอ้ตัวเล็ก(ตอนนั้นบอกเลยว่าหวั่นไหวนะเห้ยไม่เคยมีใครมาเรียกอะไรมุ้งมิ้งขนาดนี้) เราเริ่มสนิทกันได้กินข้าวด้วยกันบางครั้งและพี่เค้าชอบเลี้ยงกาแฟ คอยถามตลอดว่าอยากจะมาทำงานที่นี่ไหม? มีไรให้ช่วยปรึกษาได้นะ มันก็เหมือนพี่ดูแลน้องทั่วๆไป ตอนนั้นเราคิดว่าถ้าเราเข้าข้างตัวเองมันจะแปลกๆไหมว่ะ??เพราะเราแต่งทอมเวอร์พี่เค้าจะชอบเราได้ไง?? เราไม่กล้าคิดไปเองแล้วก็ไม่กล้าถามด้วยเพราะมีความเป็นไปไม่ได้สูงมาก ตอนแรกเราว่าพอหมดสัญญาไม่ได้เจอกันแล้วเดี๋ยวก็คงไม่มีอะไรแล้วแหละ เดี๋ยวก็ลืม แต่ไม่เลยเราทำงานวันสุดท้ายและมันก็พอดีกับเป็นวันที่ปิดงบประมาณพอดีที่สำนักงานเลยจัดงานเลี้ยงฉลองกัน ตอนแรกเรากับพี่เค้านั่งคนละโต๊ะ พอคนเริ่มทะยอยกลับพี่เค้าก็มานั่งข้างเรา มาขอชนแก้ว แล้วก็พูดว่าเสียดายเน๊อะ 4 เดือนนี่โคตรเร็วเลย หื้อออออ ใจบางมากกกกตอนนั้น เราไม่รู้จะตอบอะไรได้แค่หัวเราะออกไป หลังจากนั้นเราคิดว่าเราจะไปขอไลน์พี่เค้าเอาไว้คุย แต่ก็ไม่กล้าและเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย
ตอนนี้เราอยากจะคุยกับพี่เค้าอยากบอกว่าเราชอบพี่เค้านะ เราพร้อมจะเปลี่ยนตัวเองอีกครั้ง ฮืออออ เราต้องยังไง?? ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วเรายังหยุดคิดเรื่องนี้ไม่ได้เลย....เราต้องทำยังไง???
คนจีบกันเค้าคุยกันยังไงเราอยากรู้?
การมีความรักมันยากขนาดนี้เลยหรอ?
เราไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองมากไปใช่ไหม ตอบเราที?
เราชอบพี่เค้าเราผิดรึเปล่า?
ถ้าเราไม่แต่งทอมทุกอย่างมันจะง่ายกว่านี้ไหมนะ ???????
เป็นผู้หญิง ชอบแต่งทอม ไม่พูดครับ และชอบผู้ชาย เข้าใจเราไหม?
ตั้งแต่เป็นเด็กเรามีพี่ชาย 3 คน นิสัยเราก็เลยออกจะห้าวๆหน่อยเพราะเล่นแต่กับพี่ผู้ชาย แต่หัวใจเราเป็นผู้หญิง100%นะเราไว้ผมยาวแต่ไม่เคยใส่กระโปรง(ยกเว้นกระโปรงนักเรียน)เล่นทุกอย่างที่ผู้หญิงเค้าเล่น มีแอบปลื้มรุ่นพี่ แอบกรี้ดผู้หล่อๆ มีโปสผู้แปะที่ผนังห้องแบบผู้หญิงทั่วไปอยู่เด้อ ขึ้นม.ต้นตอนปลายเพื่อนผู้ชายก็เพิ่มมากขึ้น จนขึ้นม.5 เท่านั้นแหละมีผู้หญิงมาชอบเราเราก็งงและอยากจะบอกว่าฉันก็โพซิชั่นเดียวกับพวกแกนั้นแหละชะนี 555 (อ้าวนอกเรื่อง)
เราสนิท(มากๆ)กับเพื่อนผู้ชายอยู่ 2 คน อีกคนเป็นลูกพี่ลูกน้องเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาลและอีกคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถม และมีหนึ่งคนในนั้นที่มันทำให้เราต้องเปลี่ยนตัวเองมาตัดผมสั้นและแต่งทอม ซึ่งเราไม่ขอเล่านะเพราะจะไม่มีใครรู้เรื่องนี้ทั้งนั้นนอกจากเรากับมันสองคน รู้แค่ว่ามันบอกชอบเราแล้วก็ขอเราทีนึงพอ (แต่อย่าคิดลึกนะเพราะเรายังปักตะไคร้ได้อยู่แถมยังโสดด้วยเด้อ) เราเปลี่ยนตัวเองหลังจากวันนั้นและไม่มีใครสงสัยว่าทำไมเราถึงเปลี่ยน อาจจะเป็นเพราะนิสัยห้าวๆกับการที่มีผู้หญิงเข้ามาชอบเราด้วยแหละมั้ง ส่วนเพื่อนเราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมแค่ไม่สนิทกันแล้วแค่นั้นเอง
เราเข้ามหาลัยได้เริ่มเที่ยวและเริ่มดื่มเป็นครั้งแรก(เห็นห้าวๆแบบนี้แต่-เหล้าไม่เป็นนะจ๊ะคนดีอะไรเบอร์นี้ 555) เราเที่ยวผับครั้งแรกตอนปี 1 เทอม 2 และกินเหล้าครั้งแรกตอนปี 2 และก็โดนจูบครั้งแรกตอนกินเหล้าเป็นครั้งเหมือนกัน(โดนผู้หญิงขโมยจูบในห้องน้ำ) ตั้งแต่ม.5จนจบมหาลัยมีแต่ผู้หญิงผ่านเข้ามาในชีวิตโดนบอกชอบครั้งแรกก็เป็นผู้หญิง โดนจูบครั้งแรกก็เป็นผู้หญิง แต่เรายังไม่เคยมีอะไรกับทั้งผู้หญิงและผู้ชายนะ โคตรจะเวอร์จิ้น 555 เรื่องผู้ชายเราไม่คิดอะไรแล้วตั้งแต่วันนั้น ไม่หรอกเราพยายามไม่คิดมากกว่า พยายามเฉยๆพยามไม่ชอบ เราหันไปสนใจผู้หญิงมากขึ้น คบเพื่อนทอมมากขึ้นแต่ก็ยังไม่เคยคบกับผู้หญิงแบบจริงๆจังๆสักทีอย่างมากก็แค่คุย จับมือ จูบ แค่นั้น
ไม่รู้ที่เล่ามามันจะเกี่ยวกับสิ่งที่เราอยากสื่อไหมนะ ไม่รู้ว่าทุกคนจะเข้าใจไหม แต่ช่วยเข้าใจเราที...
ก่อนหน้านี้เราได้ทำงานชั่วคราวอยู่ที่ที่นึงและได้รู้จักกับผู้ชายคนนึงซึ่งเราไม่แน่ใจว่าเราจะรู้สึกแบบนี้ได้อีกซึ่งเราก็พยายามเหมือนทุกๆครั้งที่ผ่านมาแล้วแต่ครั้งนี้เราห้ามใจตัวเองไม่ได้ เราชอบพี่เค้าไปแล้ว มันเริ่มตั้งแต่พี่เค้ามาขอให้หาสัญญาให้และมันไม่เจอเราก็เครียดเพราะเราพึ่งมาทำงานยังไม่ถึงเดือนเลยด้วยซ้ำต้องมาเจอเคสที่ยากแบบนี้พี่เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไรอย่าซีเรียสเอาจริงเราแอบร้องไห้ด้วยนะแล้วพี่เค้าก็เห็นด้วยโครตอายอ่ะ แล้วหลังจากนั้นพี่เค้าก็ชวนเราคุยบ่อยขึ้นพี่เค้าเรียกเราว่าไอ้ตัวเล็ก(ตอนนั้นบอกเลยว่าหวั่นไหวนะเห้ยไม่เคยมีใครมาเรียกอะไรมุ้งมิ้งขนาดนี้) เราเริ่มสนิทกันได้กินข้าวด้วยกันบางครั้งและพี่เค้าชอบเลี้ยงกาแฟ คอยถามตลอดว่าอยากจะมาทำงานที่นี่ไหม? มีไรให้ช่วยปรึกษาได้นะ มันก็เหมือนพี่ดูแลน้องทั่วๆไป ตอนนั้นเราคิดว่าถ้าเราเข้าข้างตัวเองมันจะแปลกๆไหมว่ะ??เพราะเราแต่งทอมเวอร์พี่เค้าจะชอบเราได้ไง?? เราไม่กล้าคิดไปเองแล้วก็ไม่กล้าถามด้วยเพราะมีความเป็นไปไม่ได้สูงมาก ตอนแรกเราว่าพอหมดสัญญาไม่ได้เจอกันแล้วเดี๋ยวก็คงไม่มีอะไรแล้วแหละ เดี๋ยวก็ลืม แต่ไม่เลยเราทำงานวันสุดท้ายและมันก็พอดีกับเป็นวันที่ปิดงบประมาณพอดีที่สำนักงานเลยจัดงานเลี้ยงฉลองกัน ตอนแรกเรากับพี่เค้านั่งคนละโต๊ะ พอคนเริ่มทะยอยกลับพี่เค้าก็มานั่งข้างเรา มาขอชนแก้ว แล้วก็พูดว่าเสียดายเน๊อะ 4 เดือนนี่โคตรเร็วเลย หื้อออออ ใจบางมากกกกตอนนั้น เราไม่รู้จะตอบอะไรได้แค่หัวเราะออกไป หลังจากนั้นเราคิดว่าเราจะไปขอไลน์พี่เค้าเอาไว้คุย แต่ก็ไม่กล้าและเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย
ตอนนี้เราอยากจะคุยกับพี่เค้าอยากบอกว่าเราชอบพี่เค้านะ เราพร้อมจะเปลี่ยนตัวเองอีกครั้ง ฮืออออ เราต้องยังไง?? ผ่านมาอาทิตย์นึงแล้วเรายังหยุดคิดเรื่องนี้ไม่ได้เลย....เราต้องทำยังไง???
คนจีบกันเค้าคุยกันยังไงเราอยากรู้?
การมีความรักมันยากขนาดนี้เลยหรอ?
เราไม่ได้คิดเข้าข้างตัวเองมากไปใช่ไหม ตอบเราที?
เราชอบพี่เค้าเราผิดรึเปล่า?
ถ้าเราไม่แต่งทอมทุกอย่างมันจะง่ายกว่านี้ไหมนะ ???????