กับวันที่ห่างไกล หัวใจยังผูกพันธ์ กับคืนวันที่จากกัน ฝันฉันนั้นเป็นเธอ เฝ้ารอคอยวันได้พบเจอ ใจละเมอเพ้อถึงเธอไม่เว้นวัน อาจจะมีบ้างทุกโมงยาม ใจรนราน อยากกลับไปพบหน้าน้อง อยากเผยความในใจออกไป ว่าใจด

ตกอยู่ใน ห้วงภวังค์ แห่งความรัก ยามหลับตา ยังสบพักตร์ มิแหนงหน่าย มองท้องฟ้า พิศดารา ที่พร่างพราย ยังไม่วาย จินตนา เห็นหน้าเธอ เฝ้าละเมอ มีแต่เธอ ในดวงจิต ได้จุมพิศ นับพันครั้ง ด้วยพลั้งเผลอ ในโลกนี้

เพียงน้ำคำฉ่ำชื่นระรื่นจิต ก็สะกิดใจตนจนอ่อนไหว เหมือนรวยรินกลิ่นสุคันธรสไกล ปลอบหัวใจคนท้อมาต่อจินต์ จับมือฉันมั่นคงลงสลัก สอดชนักหัวใจไม่หลุดดิ้น ที่เคยพร่ำร่ำหาน้ำตาริน จักสุดสิ้นความเศร้ารวดร

http://pantip.com/topic/30735560 1 ปีแล้วสินะ กับการไม่มีเธออยู่ข้างกาย ก็ผ่านมาได้ล่ะนะ แต่ว่า คนเราควรทิ้งอดีตไว้ข้างหลังแล้วก้าวไปข้างหน้า แต่ทำไมกันนะผมถึงรู้สึกว่าไม่ได้ไปไหนซักที เห้อ การเริ่

เราแอบชอบเพื่อนมานานมากๆค่ะ จนตอนนี้ก็ยังชอบนะ ถ้านับแล้วก็ระมาณ 18 ปีแล้วไม่เคยบอกใครเลย แม้กระทั่งเพื่อนสนิท ที่ไม่กล้าบอกว่าชอบเพราะกลัวโดนปฏิเสธค่ะ กลัวหน้าแตก ...ในแต่ะวันมีก็มีเรื่องให้ประทับใ

ฉันผิดเองที่หลงเธอและเพ้อหา ทุกเวลาเฝ้าคิดถึงเธอไม่หาย มีเพียงเธอทั้งหัวใจและร่างกาย ยังไม่วายห่วงหาเวลาวัน ฉันผิดเองที่รักเธอเสมอแม้ เธอไม่แลยังคงรักประจักษ์ฝัน ทุกยามหลับยามตื่นฝืนทุกวัน ยังรักมั่น

เรื่องมีอยู่ว่า เรามีเพื่อนสนิทสมัยมัธยมต้น สมัย 1990-1995 นางชอบเล่นกีตาร์ แล้วก็เขียนเนื้อเพลงลงในสมุดโน้ต ในขณะนี้นางได้เสียชีวิตไปแล้ว เราไปเจอ เศษกระดาษ ที่นางเขียนเนื้อเพลงไว้ เราไม่แน่ใจว่ามันค