กลับไปเป็นเหมือนเดิมก็ไม่ได้ จะตัดใจก็ยาก

สวัสดีวันหยุดนะครับ คือผมกับแฟนเราคบกันมา7ปี ก็ดีกันมาตลอดจนกระทังเมื่อเดือน ม.ค 61 ที่ผ่านมา มีคนๆนึงได้เข้ามาในชีวิตเธอ ซึ่งเธอเองก็เปลี่ยนไป
ช้ำซ้ำกว่าเดิมคือ ระยะหลังๆ เราแทบไม่ได้คุยกันเลย ส่วนตัวผมรู้ว่าเธอเองก็คงหมดใจกับผมแล้ว เมื่อวันพุธที่ผ่านมาผมถามเธอว่า ยังรู้สึกกับเราอยู่ไหม คำตอบที่ได้ คือ เราก็ไม่รู้วะ อืม เริ่มชัดเจนขึ้นมาเรื่อยๆ ผมเองก็ยอมรับว่าฝืนมาตลอด4เดือน แต่ก็มีดีบ้างแย่บ้างปะป่นกันไป ใจผมก็อยากจะอยู่กับเธอต่อไปนะแต่อีกใจนึงก็อยากจะตัด เพราะเข้าใจว่าเธอเองก็อึดอัดเหมือนกัน แต่ผมยอมรับเลยช่วงเวลา4เดือนที่ผ่านมาเสียศูนย์มากๆ ไม่มีกระจิตกระใจทำอะไรเลย แต่เวลามันช่วยให้เราค่อยๆประครองตัวขึ้นจริงๆ ผมรู้ว่าทุกวันนี้ที่เรายังไม่เลิกกัน คงเป็นเพราะความผูกพัน แต่ความรักมันคงหมดแล้ว แต่ในใจลึกๆ ก็ยังแอบเชื่อว่าเธอเองก็น่าจะยังคงรักเราอยู่บ้าง แต่อาจจะไม่เท่าเมื่อก่อน ถามว่ามีความสุขไหมตอนนี้ก็มีนะเพราะผมยังมีเธออยู่ข้างๆผมตลอดเวลา แม้ว่ามันจะเปลี่ยนไปก็เถอะ ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะทนกับความรู้สึกแบบนี้ได้อีกนานแค่ไหน แต่แค่ตั้งใจว่าจะทำวันนี้ให้ดีที่สุด ดีกว่ามานั้งเสียใจทีหลังว่าทำไหมตอนนั้น เราไม่อดทน ผมไม่รู้นะว่าสิ่งที่ผมทำไปมันดูโง่ไหม รู้แค่ว่า มีความสุขที่เราได้ทำให้เขา หวังว่าจะเป็นเหมือนเดิมในเร็วนี้นะ แต่ถ้ามันไปต่อไม่ได้ก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ได้ทำให้เรารู้ว่า เราเคยดูแลและรักษาคนๆนึงได้มาตั้ง7ปี