พรุ่งวันพระไปทำบุญใส่บาตร รับศีล ปฏิบัติธรรม ทำความดีกัน

ปกติตนเองเมื่อตอนยังเป็นเด็กเมื่อถึงวันพระจะตามตากับยาไปวัดทำบุญทุกวัน รู้สึกว่าการใส่บาตรแล้วมีความสุขเป็นการให้ให้แล้วรู้สึกชุ่มชื่นใจ
       และได้รับศีล เหมือนเราได้ทบทวนตนเองว่าวันนี้เรายังรักษาความเป็นปกติของคน ไว้หรือเปล่า เช่น เราไม่ฆ่าสัตว์ เราไม่ลักของใครเอาของใคร
       เราจะไม่ยุ่งคนที่มีเจ้าของทั้งต่อหน้าและลับหลัง ไม่ว่าใครไม่ด่าใครไม่พูดกระทบกระเทียบใจ ไม่โกรหกใคร เราจะรักตัวเองโดยไม่ดื่มเหล้าไม่สูบบุหรี่
      จะไม่เอาสิ่งไม่ดีเข้าทำร้ายตนเอง  แล้วเรากลับมานั่งมองตัวเองว่าเราทำประโยชน์ให้ตนเองหรือยังและทำประโยชน์ให้คนรอบข้างและประโยชน์ต่อสังคม
      หรือยังมีความรู้สึกแบบนั้นตั้งแต่เด็ก เราเลยติดที่จะไปวัดทุกวันพระทำบุญถึงจะไม่มีเวลาแต่เราจะไม่ขาดในการทำบุญ