ตอนที่ 2
Goodbye Best Friend
อเล็กเป็นเพื่อนคนจีนที่เราสนิทมากมีความทรงจำดีๆร่วมกันเยอะ แล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่อเล็กต้องไปทำProject ของตัวเอง เรากับอเล็กไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันนั่นทำให้เราเศร้าหนักมาก เวลามันสั้นไปเรายังอยากทำความรู้จักกับเพื่อนคนนี้ให้มากกว่านี้แล้วอเล็กก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเราตอนนั้นเราเอ็นดูนางเหมือนน้องสาวเลย นางเป็นเด็กที่มีความคิดโตมากๆบางทีโตกว่าเราด้วยซ้ำ อเล็กมีความสุขกับค่ายที่นางไปอยู่ดี ส่วนเรายังไม่ได้ไปต้องรออีก 1 อาทิตย์ T T
Good bye Alex
MUSIC NIGHT
ช่วงที่เราไปอยู่เค้ามี Music festival พอดี ตั้งแต่ตอนเย็นๆของวันนั้นจะมีconcert ที่ city center แล้วยิ่งพอตกดึงจะมีวงดนตรีไม่ว่าจะเล็กใหญ่ออกมาตั้งวงตามถนนหรือสวนเพื่อแสดงดนตรีอย่างอิสระ ผู้คนก็จะออกมาฟังดนตรีเดินไปเรื่อยๆรอบเมืองฟังวงนั้นบ้างวงนี้บ้าง เต้นกันสนุกสนาน เราชอบสุดๆเดินไปเต้นไปกับเพื่อนๆ บางคนก็เต้นB-Boyได้ ก็มาตั้งวงbattleกันเอง ส่วนเราเต้นท่าไก่กา+ไส้เดือน555 เราก็มีไปjoyกลุ่มอื่นบ้างสนุกมากๆฮากระจายหลายคนที่พยายามเต้นแร้งเต้นกา ทั้งคืนไม่ได้ทำอะไรนอกจากขำแล้วก็ขำ ตอนกลับจำได้ว่าวิ่งแข่งกับเพื่อนกลับ Hostel กัน 2 คน ที่เหลือไปต่อแต่เราเหนื่อยเลยกลับก่อน ตอนนั้นวิ่งไปหัวเราะไปยังกับคนบ้า555 คือก็ไม่ได้วิ่งเร็วอะไร วิ่งไปซักพักมีคนมาวิ่งด้วยอย่างฮา และในคืนนี้เองที่เราได้เจอกับโฮสของเรา
-_<
ภาพบรรยากาศ Music Festival
คนกำลังเข้ามาดู concert
เราก็รีบไปจองแถวหน้าดู concert ที่จะฟังไม่รู้เรื่องถ้ารู้แต่แรกจะไม่ไป แต่นี่ไม่รู้เลยไป
หลังจากวิ่งกันมาก็ถ่ายรูปประหนึ่งว่าไปเข้าฟิตเนสมา 555
MY WORK (Part นี้อาจจะน่าเบื่อ แต่สำหรับคนที่กำลังจะไปทำ Project Education Development เราอยากให้อ่านนะ ^^)
ในระยะเวลาก่อนที่เราจะไปค่ายเราได้ไปสอนเด็กๆที่ Language School อันนี้เราสอนคนเดียว มันยากมากเลยเพิ่งเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นครูก็คราวนี้มันยากนะที่จะได้ความสนใจจากเด็กทุกคนในห้องเรียนบางวันคนนี้สนใจมาอีกวันไม่สนใจเรียนแล้ว อุปสรรค์การสอนของเรามีหลายอย่างแต่ที่หนักที่สุด คือเราไม่เก่งภาษารัสเซีย เด็กงงอะไรเราฟังก็ไม่รู้เรื่องมันทำให้เราต้องไปทำการบ้านเพิ่มขึ้นกับการเรียนภาษาหนักมาก การเป็นครูไม่ได้สบายเลยจริงๆ
ส่วนครูที่รัสเซียดุมากโดยเฉพาะครูที่มีอายุ ดุเหมือนบ้านเราเปี๊ยบ555 เราเป็นคนนึงที่ไม่ชอบการที่ต้องสอนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมมันอึกอัดแล้วเราว่าเด็กก็อึดอัดเหมือนกัน เราก็เลยสอนนิดเดียวแล้วเวลาที่เหลือเราให้เด็กทำอะไรก็ได้ที่อยากทำจะออกไปเดินนอกห้องก็ได้แล้วเราจะตามไปคุยไปถามที่สำคัญคือต้องถามทุกคนเพราะเด็กบางคนก็ขี้อายหรือกลัวที่จะพูดภาษาอังกฤษ เด็กที่ไม่กล้าพูดส่วนใหญ่เราว่าเพราะครูดุเกินไปเด็กเลยกลัว ความกลัวของเด็กแต่ละคนไม่เท่ากันความพอดีจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ ที่สำคัญคือต้องไม่ขึ้นเสียงใส่เด็กเพราะตอนเราเห็นครูที่นู่นทำเราก็กลัว555 ถ้าถามว่าทำไมไม่พาเด็กเล่นเกมส์เพราะเด็กทุกคนไม่ได้ชอบเกมส์ที่เราเตรียมมาทำให้บางคนก็ยังไม่enjoyอยู่ดี
ภาพเด็กๆที่เราสอน จริงๆมีเยอะกว่านี้แต่ไปเล่นข้างนอกกันเลยเหลือแค่นี้ รูปนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราสอนเด็กที่นี่T_T คิดถึงน้องๆเสมอ
(น้องคนข้างๆเราคือน้องอยากเล่นฟุตบอลแต่ไม่มีลูกฟุตบอล หน้าเลยเป็นอย่างนี้ทั้งวันทำได้แค่บ่น555 #เอ็นดู)
Host Family
หลังจาก Music Night วันนั้น พอรุ่งเช้าของอีกวันนึงก็มีข้อความจาก Aiesec in Ekaterinburg ว่าเราจะได้โฮสเป็นผู้หญิงหลังจากนั้น 2-3 วันเราก็ได้ย้ายไปอยู่กับโฮส ซึ่งเราเจอกันตอนอยู่ที่ Music Festival โฮสใจดีและการไปอยู่กับโฮสทำให้เราได้เรียนรู้วิธีชีวิตของคนรัสเซียคือ โฮสเราจะชอบชวนเราออกไปเดินเล่นตอนเที่ยงคืน เนื่องจากว่าในฤดูหนาวจะหนาวมากและกลางคืนยาวกว่ากลางวัน แต่หน้าร้อนกลางวันจะยาวกว่ากลางคืน 4 ทุ่มบ้านเค้าในความรู้สึกเค้าจะรู้สึกเหมือนกับ 6 โมงเย็นบ้านเราเพราะพระอาทิตย์เพิ่งจะเริ่มตก ดังนั้นเที่ยงคืนมันเหมือนเพิ่งเริ่มมืดเทียบกับประเทสไทยก็เหมือนเพิ่งจะทุ่มสองทุ่ม ในความรู้สึกของคนรัสเซียมันเหมือนกับเพิ่งเป็นการเริ่ม night out ของคนที่นู่น เค้าจะออกไปซื้อไอติมมากินกันท่ามกลางอุณหภูมิ 18 องศา คนไทยอย่างเราก็หนาวสิคะง่วงด้วย แล้วตี 4 พระอาทิตย์ก็ขึ้นแล้ว กลางคืนสั้นที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยเห็นเลย
นี่คือบ้านของโฮสใหม่เรา โดยเราจะนอนที่โซฟาในห้องนั่งเล่น (โซฟากว้างมากและโฮสก็ชอบมานอนคุยอยู่กับเรา)
ด้านซ้ายก็จะเป็นห้องครัวกับโต๊ะกินข้าว คนรัสเซียส่วนใหญ่จะอยู่เป็นคอนโดไม่ค่อยเห็นบ้านเท่าไรจะเห็นก็ตอนเราไปบ้านนอก
นี่คือโฮสใหม่ของเรา นางชอบสาหร่ายมาก บอกว่ากินแล้วฟิน 555
มีตอนที่ 3 ด้วยน้า
ประสบการณ์ อาสาสมัครต่างแดน กับโครงการ AIESEC ที่ประเทศ รัสเซีย ตอนที่ 2
Goodbye Best Friend
อเล็กเป็นเพื่อนคนจีนที่เราสนิทมากมีความทรงจำดีๆร่วมกันเยอะ แล้ววันนั้นก็มาถึงวันที่อเล็กต้องไปทำProject ของตัวเอง เรากับอเล็กไม่ได้อยู่กลุ่มเดียวกันนั่นทำให้เราเศร้าหนักมาก เวลามันสั้นไปเรายังอยากทำความรู้จักกับเพื่อนคนนี้ให้มากกว่านี้แล้วอเล็กก็เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของเราตอนนั้นเราเอ็นดูนางเหมือนน้องสาวเลย นางเป็นเด็กที่มีความคิดโตมากๆบางทีโตกว่าเราด้วยซ้ำ อเล็กมีความสุขกับค่ายที่นางไปอยู่ดี ส่วนเรายังไม่ได้ไปต้องรออีก 1 อาทิตย์ T T
Good bye Alex
MUSIC NIGHT
ช่วงที่เราไปอยู่เค้ามี Music festival พอดี ตั้งแต่ตอนเย็นๆของวันนั้นจะมีconcert ที่ city center แล้วยิ่งพอตกดึงจะมีวงดนตรีไม่ว่าจะเล็กใหญ่ออกมาตั้งวงตามถนนหรือสวนเพื่อแสดงดนตรีอย่างอิสระ ผู้คนก็จะออกมาฟังดนตรีเดินไปเรื่อยๆรอบเมืองฟังวงนั้นบ้างวงนี้บ้าง เต้นกันสนุกสนาน เราชอบสุดๆเดินไปเต้นไปกับเพื่อนๆ บางคนก็เต้นB-Boyได้ ก็มาตั้งวงbattleกันเอง ส่วนเราเต้นท่าไก่กา+ไส้เดือน555 เราก็มีไปjoyกลุ่มอื่นบ้างสนุกมากๆฮากระจายหลายคนที่พยายามเต้นแร้งเต้นกา ทั้งคืนไม่ได้ทำอะไรนอกจากขำแล้วก็ขำ ตอนกลับจำได้ว่าวิ่งแข่งกับเพื่อนกลับ Hostel กัน 2 คน ที่เหลือไปต่อแต่เราเหนื่อยเลยกลับก่อน ตอนนั้นวิ่งไปหัวเราะไปยังกับคนบ้า555 คือก็ไม่ได้วิ่งเร็วอะไร วิ่งไปซักพักมีคนมาวิ่งด้วยอย่างฮา และในคืนนี้เองที่เราได้เจอกับโฮสของเรา
-_<
ภาพบรรยากาศ Music Festival
เราก็รีบไปจองแถวหน้าดู concert ที่จะฟังไม่รู้เรื่องถ้ารู้แต่แรกจะไม่ไป แต่นี่ไม่รู้เลยไป
หลังจากวิ่งกันมาก็ถ่ายรูปประหนึ่งว่าไปเข้าฟิตเนสมา 555
MY WORK (Part นี้อาจจะน่าเบื่อ แต่สำหรับคนที่กำลังจะไปทำ Project Education Development เราอยากให้อ่านนะ ^^)
ในระยะเวลาก่อนที่เราจะไปค่ายเราได้ไปสอนเด็กๆที่ Language School อันนี้เราสอนคนเดียว มันยากมากเลยเพิ่งเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นครูก็คราวนี้มันยากนะที่จะได้ความสนใจจากเด็กทุกคนในห้องเรียนบางวันคนนี้สนใจมาอีกวันไม่สนใจเรียนแล้ว อุปสรรค์การสอนของเรามีหลายอย่างแต่ที่หนักที่สุด คือเราไม่เก่งภาษารัสเซีย เด็กงงอะไรเราฟังก็ไม่รู้เรื่องมันทำให้เราต้องไปทำการบ้านเพิ่มขึ้นกับการเรียนภาษาหนักมาก การเป็นครูไม่ได้สบายเลยจริงๆ
ส่วนครูที่รัสเซียดุมากโดยเฉพาะครูที่มีอายุ ดุเหมือนบ้านเราเปี๊ยบ555 เราเป็นคนนึงที่ไม่ชอบการที่ต้องสอนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมมันอึกอัดแล้วเราว่าเด็กก็อึดอัดเหมือนกัน เราก็เลยสอนนิดเดียวแล้วเวลาที่เหลือเราให้เด็กทำอะไรก็ได้ที่อยากทำจะออกไปเดินนอกห้องก็ได้แล้วเราจะตามไปคุยไปถามที่สำคัญคือต้องถามทุกคนเพราะเด็กบางคนก็ขี้อายหรือกลัวที่จะพูดภาษาอังกฤษ เด็กที่ไม่กล้าพูดส่วนใหญ่เราว่าเพราะครูดุเกินไปเด็กเลยกลัว ความกลัวของเด็กแต่ละคนไม่เท่ากันความพอดีจึงเป็นสิ่งที่สำคัญ ที่สำคัญคือต้องไม่ขึ้นเสียงใส่เด็กเพราะตอนเราเห็นครูที่นู่นทำเราก็กลัว555 ถ้าถามว่าทำไมไม่พาเด็กเล่นเกมส์เพราะเด็กทุกคนไม่ได้ชอบเกมส์ที่เราเตรียมมาทำให้บางคนก็ยังไม่enjoyอยู่ดี
ภาพเด็กๆที่เราสอน จริงๆมีเยอะกว่านี้แต่ไปเล่นข้างนอกกันเลยเหลือแค่นี้ รูปนี้เป็นวันสุดท้ายที่เราสอนเด็กที่นี่T_T คิดถึงน้องๆเสมอ
(น้องคนข้างๆเราคือน้องอยากเล่นฟุตบอลแต่ไม่มีลูกฟุตบอล หน้าเลยเป็นอย่างนี้ทั้งวันทำได้แค่บ่น555 #เอ็นดู)
Host Family
หลังจาก Music Night วันนั้น พอรุ่งเช้าของอีกวันนึงก็มีข้อความจาก Aiesec in Ekaterinburg ว่าเราจะได้โฮสเป็นผู้หญิงหลังจากนั้น 2-3 วันเราก็ได้ย้ายไปอยู่กับโฮส ซึ่งเราเจอกันตอนอยู่ที่ Music Festival โฮสใจดีและการไปอยู่กับโฮสทำให้เราได้เรียนรู้วิธีชีวิตของคนรัสเซียคือ โฮสเราจะชอบชวนเราออกไปเดินเล่นตอนเที่ยงคืน เนื่องจากว่าในฤดูหนาวจะหนาวมากและกลางคืนยาวกว่ากลางวัน แต่หน้าร้อนกลางวันจะยาวกว่ากลางคืน 4 ทุ่มบ้านเค้าในความรู้สึกเค้าจะรู้สึกเหมือนกับ 6 โมงเย็นบ้านเราเพราะพระอาทิตย์เพิ่งจะเริ่มตก ดังนั้นเที่ยงคืนมันเหมือนเพิ่งเริ่มมืดเทียบกับประเทสไทยก็เหมือนเพิ่งจะทุ่มสองทุ่ม ในความรู้สึกของคนรัสเซียมันเหมือนกับเพิ่งเป็นการเริ่ม night out ของคนที่นู่น เค้าจะออกไปซื้อไอติมมากินกันท่ามกลางอุณหภูมิ 18 องศา คนไทยอย่างเราก็หนาวสิคะง่วงด้วย แล้วตี 4 พระอาทิตย์ก็ขึ้นแล้ว กลางคืนสั้นที่สุดในชีวิตเท่าที่เคยเห็นเลย
นี่คือบ้านของโฮสใหม่เรา โดยเราจะนอนที่โซฟาในห้องนั่งเล่น (โซฟากว้างมากและโฮสก็ชอบมานอนคุยอยู่กับเรา)
ด้านซ้ายก็จะเป็นห้องครัวกับโต๊ะกินข้าว คนรัสเซียส่วนใหญ่จะอยู่เป็นคอนโดไม่ค่อยเห็นบ้านเท่าไรจะเห็นก็ตอนเราไปบ้านนอก
นี่คือโฮสใหม่ของเรา นางชอบสาหร่ายมาก บอกว่ากินแล้วฟิน 555