คือแฟนเราไม่ชอบคนที่อยู่รอบตัวเราสักคนพูดง่ายๆ ตือไม่เอาใครเลย ชีวิตอยากอยู่แค่2คน เวลาพ่อแม่ญาติพี่น้องมาหาคือจะไม่พอใจทุกครั้ง เพื่อนก็ไม่อยากให้คบ เพื่อนร่วมงานถ้าคุยสนุกสนานก็จะมาว่าเราสนใจคนอื่น อยู่กับคนอื่นสนุกสนาน คือคุยเรื่องสนุกจะให้เรานั่งอมทุกข์เหรอ ไปกินข้าวกับครอบครัวก็ไม่เคยได้ไป ยิ่งกินเลี้ยงที่ทำงานอย่าหวังจะได้ไป ตำแหน่งของเราเป็นหัวหน้า แต่ไม่เคยได้ไปงาน ชีวิตที่มีแค่2คน เราเริ่มอีดอัด เบื่อ แฟนเราเป็นคนไม่เอาใครเลยสักคน จะย้ายไปทำงานที่บ้านเรา แต่จะไม่อยู่บ้านเรา จะเช่าบ้านอยู่ พ่อแม่คงคิดหนัก
มีหลาบครั้งที่พ่อแม่เรามาหาหมอ เราก็มีหน้าที่พาไป ถามเราว่าทำไหมไม่ให้พี่ชายเราไป คือในความคิดเรา เราดูแลได้เราก็อย่างดูแลพ่อแม่ ใครจะพาไปหรือไม่พาไปคนคนนั้นก็ต้องคิดเอง แฟนเรามองโลกในแง่ลบตลอด เบื่อมาก อยู่เพราพความอดทน ไม่รู้จะอยู่ได้นานขนาดไหน ทะเลาะกันเรื่องนี่หลายครั้งก็ปรับปรุงได้แค่อาทิตย์เดียว แล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม
แฟนเกลียดคนรอบข้าง
มีหลาบครั้งที่พ่อแม่เรามาหาหมอ เราก็มีหน้าที่พาไป ถามเราว่าทำไหมไม่ให้พี่ชายเราไป คือในความคิดเรา เราดูแลได้เราก็อย่างดูแลพ่อแม่ ใครจะพาไปหรือไม่พาไปคนคนนั้นก็ต้องคิดเอง แฟนเรามองโลกในแง่ลบตลอด เบื่อมาก อยู่เพราพความอดทน ไม่รู้จะอยู่ได้นานขนาดไหน ทะเลาะกันเรื่องนี่หลายครั้งก็ปรับปรุงได้แค่อาทิตย์เดียว แล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม