เรื่องมีอยุว่า เราเป้นคู่ทอมดี๊ คบกันมาปีกว่าเกกือบปีครึ่งแล้ว เราก้รักกันแบบนี้แหละทะเลาะกันบ้างเลิกกันคบกันบ้าง มาวันนึงแม่เขาเริ่มมีอาการ ไม่ให้เราคบกับลูกสาวเขาเหตุผลเพราัเราเห็นแก่ตัวเขาไม่ชอบทั้ง ๆ ที่ทุก ๆ อย่างเราทำเพื่อเราสองคน ทั้งทำงานหาเงินมาใช้จ่ายด้วยกัน แต่บอกก่อนว่าเรามาอยู่บ้านแฟนเราเพราะทางบ้านเราไม่โอเคที่เราเป้นทอม แล้วแม่เขาขอให้เลิกกับเเราแล้วไล่เราออกจากบ้าน เราเลยแก้ปันหาโดยการแอบคบกันโดยที่ทำเหมือนเราเลิกกันแล้วแต่ยังคบกันอยุช่วงที่เราจะย้ายไปอยู่หอเราเป้นไส้ติ่งเลยต้องผ่าตัดพักฟื้น เลยไม่ได้ย้ายของออกจากบ้านเขา ซึ่งที่ผมน้อยใจและเสียใจที่สุดคือ เขาไม่พยายามสู้เพื่อความรักเราเลย เขาไม่พยายามคุยกับทางแม่เขาเลย ซึ่งในส่วนตัวผมผมเจอคู่ที่เขาพยายามสู้กันจนพ่อแม่เขายอมรับแล้วให้คบกัน ได้แต่นี่คือเขานิ่งและทำตามแม่เขาต้องการให้เลิก ผมรู้นะครับว่าถ้าดื้อคบกันไปดดื้อรั้นเขาไปมันเหนือยมันท้อมันแย่ แต่ผมแค่ไม่เขาใจเลยว่าทำไมเขาถึงไม่สู้เพื่อเราบ้าง ผมรู้นะครับว่าที่ผ่านมาผมแย่ผมไม่เอาไหน แต่ผมก้พยายามปรับปรุงตัวเองทุกอย่าง ลืมบอกไปว่าแม่เขาบอกว่าถ้าคบกับเราอยู่หรือมีเราอยู่ในชีวิตเขาจะไม่ให้เราและแฟนเราอยู่บ้านหลังนั้น ผมเข้าใจถึงความกดดันของแฟนผมเลยครับว่าเเขารุ้สึกยังไงแต่ยังไงแม่กับลูกก้ตัดกันไม่ขาดดครับ แล้วอีกใจผมทั้งที่ผมปรึกษาอาจารย์มาเพื่อนมาเขาบอกว่าถ้าแม่ลูกเขาคุยกันอย่างน้อยก้ชนะไปครึ่งนึงแล้วแต่แฟนผมเขาไม่คุยครับกลายเป้นว่าตอนนี้ผมสู้อยู่คนเดียวผมเลยถามเขาว่าไปอยู่หอด้วยกันไหม เขาบอกว่าไม่เพราะเขากลัวว่าเขาจะไม่มีกิน เะราะไหนจะค่าหอ ไหนจะค่าสื่อ ไหนค่ากิน ซึ่งผมรักเธอมากผมอยากรู้วิธีแก้ครับว่าควรทำยังไงเพราะตอนนี้เหมือนผมและเธอยิ่งไปไกลกัน หรือเป้นเพราะผมคิดมากไปเอง เวลาผมถามเขาว่ารักผมไหมเขาบอกว่ารักเขาก้ยังทำตัวปกติเหมือนเดิมแต่ผมไม่รู้เลยว่าลับหลังเขาทำอะไรบ้าง เขามีท่าทียังไง
ใครที่พ่อแม่กีดกกันกับแฟนบ้างครับ