มันถูกพบครั้งแรก ในปี ค.ศ. 1572 โดยนักดาราศาสตร์ชาวเดนมาร์ก ชื่อไทโค บราเฮ มันคือซูเปอร์โนวาประเภท Ia, หรือประเภท 1A ซูเปอร์โนวาประเภทนี้ เกิดขึ้นในระบบดาวคู่ (ดาวสองดวงโคจรรอบกันและกัน) ซึ่งดาวดวงหนึ

กล้องโทรทรรศน์อวกาศ เจมส์ เวบบ์ (James Webb Space Telescope) ซึ่งเป็นความร่วมมือครั้งสำคัญขององค์การอวกาศอย่าง NASA, ESA และ CSA ได้เปิดเผยภาพอันน่าทึ่งของบริเวณที่เรียกว่า N79 ซึ่งเป็น แหล่งก่อกำเนิด

ภาพดังกล่าวแสดงให้เห็นกระแสพลาสมา โครงสร้างการปะทุของพลาสมา หรือ Solar Prominences และหยาดฝนโคโรนา หรือ Coronal Rain ที่เกิดจากพลาสมาที่เย็นตัวลงและตกกลับสู่พื้นผิว (ชั้น Photosphere) ของดวงอาทิตย์ ด้

ก่อนหน้านี้ เราทราบว่ากาแล็กซี่ทั้งสองกำลังเคลื่อนตัวเข้าหากันด้วยความเร็วประมาณ 100 กิโลเมตร/วินาที และด้วยการศึกษาข้อมูลจากกล้องฮับเบิลในปี 2012 นักดาราศาสตร์คาดการณ์ว่าทางช้างเผือกกับแอนโดรเมดาจะพุ

กระจุกดาวแห่งนี้อยู่ห่างจากโลกไปประมาณ 60,000 ปีแสง และมีขนาดรัศมีมากกว่า 162 ปีแสง นักดาราศาสตร์คาดการณ์ว่า Palomar 12 เคยเป็นส่วนหนึ่งของกาแล็กซี Sagittarius Dwarf Elliptical Galaxy ก่อนถูกดึงเข้ามา