วัฒนธรรมไทยการบวชมุ่งไปที่การบวชภิกษุเท่านั้นครับ ส่วนศาสนาพราหมณ์นั้นเมื่ออายุครบก็ทำพิธีสวมสายธุรำหรือสายยัญโญปวีช (เป็นเส้นด้ายที่คล้องเฉวียงบ่าซ้าย เหมือนคล้องสังวาลนั่นแหละครับ) ซึ่งถ้าบุคคลที่อยู่ในวรรณะพราหมณ์หรือตระกูลพราหมณ์ก็ต้องเป็นพราหมณ์ไปตลอดครับ คนวรรณะนี้สมัยอยุธยาถือว่ามีอภิสิทธิ์มากแม้ทำผิดร้ายแรงแค่ไหนก็ตามพระราชาห้ามประหาร ทำได้แค่เด็ดสายธุรำ (แสดงถึงการขับไล่ออกจากวรรณะ) และไล่ไปให้พ้นอาณาจักร และพราหมณ์สมัยอยุธยาถือตัวครับเนื่องจากสืบมาจากพราหมณ์พาราณสีที่เข้ามาตั้งแต่ต้นกรุงฯ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับพระ ส่วนพราหมณ์สมัยรัตนโกสินทร์นั้นถือตัวน้อยลงมากแล้วครับดังนั้นคนวรรณะพราหมณ์สมัยนี้อาจบวชได้ (สักพรรษา) ก่อนจะมาทำพิธีรับสายธุรำต่อไป
ในละครให้ขุนศรีฯ สวมชุดพราหมณ์สวมรุทธักษะด้วยแต่ไม่ได้สวมสายธุรำ (ซึ่งที่ถูกต้องสวม) คงเป็นเพราะเห็นพราหมณ์สมัยใหม่ของไทยมากเลยเข้าใจว่าพราหมณ์บวชได้ หรืออาจหมายถึงไปเป็นโยคีหรือฤๅษีถือพรหมจรรย์ในป่า