ผมขอเอา บุรีรัมย์ มาวิเคราะห์นะครับ เพราะผมดูทุกแมทที่บุรีรัมย์เตะในบ้าน ส่วนทีมอื่นๆ นานทีจะได้ไปดู
เรื่องการตลาดบุรีรัมย์ถือว่าทำได้ดีแล้ว คือมีป้ายโฆษณา ทั่วเมืองชัดเจนดี ระบุวันเวลาชัดเจนว่ามีแข่งวันไหน และยังสามารถเข้าไปดูในเว็ปไซค์ได้อีก
เรื่องการจราจร ก็มีที่จอดรถพอ และรถก็ไม่ได้ติดมากมายอะไรถือว่าระบายรถได้ดีเลยทีเดียว
เรื่องสนามก็ถือว่าดีที่สุดในประเทศก็ว่าได้
เรื่องราคาบัตรก็มีหลากหลายราคา ตั้งแต่ราคาสูง VIP จนไปถึงสำหรับคนงบน้อยก็มีให้เลือกไปนั่งหลังโกล์ได้ในราคาไม่แพง
เรื่องผลงานก็ถือว่าดีมาก ได้แชมป์เยอะสุด ปีที่แล้วก็ได้แชมป์ ปีนี้ก็เป็นจ่าฝูงอยู่
แต่แปลกใจว่าทั้งที่ถือว่ามีทุกอย่างครบแต่ทำไมคนดูถึงลดลง ซึ่งก็เป็นประเด็นคำถามกันมาอยู่เรื่อยๆ ผมในฐานะแฟนบอลที่เข้าไปดูในสนามตลอดคนหนึ่งจึงช่วยคิดมานานแล้ว จึงพอจะคิดเหตุผลหลักๆ ออกได้ว่า....
1. เป็นเพราะคนเลิกเห่อ คือมันอยู่ตัวแล้วครับ เปรียบเทียบก็คล้ายๆ กับสมัยเมื่อ 10 กว่าปีก่อนที่มีห้างมาเปิดใหม่ในบุรีรัมย์ เช่น Big C หรือ Marko ช่วงแรกๆที่เปิดนี่คนกำลังเฮ่อก็แห่กันมาจนที่จอดรถไม่พอต้องออกมาจอดกันข้างถนนเต็มไปหมด แต่พอผ่านไปซักหนึ่งปีคนก็ค่อยน้อยลงๆ จนถึงจุดอยู่ตัวอย่างทุกวันนี้ ซึ่งฟุตบอลก็คงไม่ต่างกันมาก ที่ช่วงแรกคนกำลังเห่อก็แห่ไปดูกัน พอบุรีรัมย์สร้างสนามใหม่ก็คึกคักกันอีกอยากไปดู วันแรกที่เปิดสนามใหม่ผมจำได้ว่าคนเต็มความจุเลย แถมยังมีคนอยู่ด้านนอกที่ซื้อตั๋วไม่ได้นี่น่าจะมากกว่าคนที่ได้เข้าชมในสนาม 24,000 ที่นั่งด้วย
2. เศรษฐกิจ ถึงบุรีรัมย์จะมีตั๋วราคาถูก ด้านหลังประตูสำหรับคนงบน้อย แต่เนื่องจากคนในพื้นที่ส่วนมากมีรายได้น้อย เป็นเกษตรกร ทำนา และใช้แรงงานกัน เวลาไปดูบอลมันถือเป็นค่าใช้จ่ายที่สูงอยู่ เพราะมันต้องบวกค่ารถ ค่าน้ำมันไปอีก ดังนั้นสำหรับแฟนบอลกลุ่มใหญ่สุดกลุ่มนี้จึงไม่สามารถไปดูได้ทุกนัด เช่น คนงานที่บ้านผมแต่ละคนนี่เป็นแฟนพันธ์แท้บุรีรัมย์เลยก็ว่าได้ รู้จักนักเตะทุกคนของบุรีรัมย์ แต่นานๆทีถึงไปดูที่สนาม เพราะติดปัญหาเรื่องค่าใช้จ่าย ซึ่งคนกลุ่มนี้จะใช้วิธีรวมเงินกันซื้อถ่ายทอดสดดูบุรีรัมย์นัดละ 20 บาทมากกว่า คือมีทีมที่เชียร์ค่อยซื้อดูนัดละ 20
3. คนต่างอำเภอไม่ค่อยเข้ามาดูเหมือนก่อน อำเภอใกล้เคียงอำเภอเมือง เช่น อ.ลำปลายมาศ อ.สตึก อ.ประโคนชัย อ.นางรอง ใกล้สุดก็ลำปลายมาศ 30 กว่ากิโล นอกนั้นก็ 40-50 กว่ากิโล ถือว่าไกลมาก นี่มันสำหรับคนมีเงิน และมีเวลาว่างเท่านั้นที่จะมาดูในสนามได้ตลอดทุกนัด เพราะบุรีรัมย์ยังไม่มีระบบขนส่งมวลชนที่ดีพอ คือถ้าคนต่างอำเภอจะมาดูบอลต้องมีรถยนต์ส่วนตัวก่อนเลย เพราะไม่มีขนส่งมวลชนมาส่งถึงสนามบอล ดังนั้นพอคนเลิกเห่ออยากมาดูของใหม่กัน คนต่างอำเภอกลุ่มนี้จึงไม่ขับรถเข้าเมืองไปดูบอลในสนาม
ผมคน อำเมืองบุรีรัมย์ แต่ทำงานที่ต่างอำเภอต้องขับรถไปกลับทุกวัน สมัยก่อนนี่ถ้าวันไหนมีบอลจะสังเกตุได้ว่ามีรถเข้าเมืองเยอะกว่าวันปกติ คือแฟนบอลต่างอำเภอเข้ามาสมทบตลอด แต่สมัยนี้แทบไม่เห็นจริงๆ คือมันไกลครับมาดูลำบาก สู้นอนเปิดทีวีดูอยู่บ้านสบายกว่า
นี่แหละครับเหตุผลที่ว่าทำไมคนดูจึงลดลง แต่ผมเชื่อว่าคงลดลงใกล้ถึงจุดอิ่มตัวแล้วแหละครับ
มาวิเคราะห์ว่าทำไมคนดูไทยลีกของบุรีรัมย์จึงลดลง (ของทีมอื่นด้วยก็ได้นะครับ แต่ผมคนบุรีรัมย์เลยพูดถึงบุรีรัมย์เป็นหลัก)
เรื่องการตลาดบุรีรัมย์ถือว่าทำได้ดีแล้ว คือมีป้ายโฆษณา ทั่วเมืองชัดเจนดี ระบุวันเวลาชัดเจนว่ามีแข่งวันไหน และยังสามารถเข้าไปดูในเว็ปไซค์ได้อีก
เรื่องการจราจร ก็มีที่จอดรถพอ และรถก็ไม่ได้ติดมากมายอะไรถือว่าระบายรถได้ดีเลยทีเดียว
เรื่องสนามก็ถือว่าดีที่สุดในประเทศก็ว่าได้
เรื่องราคาบัตรก็มีหลากหลายราคา ตั้งแต่ราคาสูง VIP จนไปถึงสำหรับคนงบน้อยก็มีให้เลือกไปนั่งหลังโกล์ได้ในราคาไม่แพง
เรื่องผลงานก็ถือว่าดีมาก ได้แชมป์เยอะสุด ปีที่แล้วก็ได้แชมป์ ปีนี้ก็เป็นจ่าฝูงอยู่
แต่แปลกใจว่าทั้งที่ถือว่ามีทุกอย่างครบแต่ทำไมคนดูถึงลดลง ซึ่งก็เป็นประเด็นคำถามกันมาอยู่เรื่อยๆ ผมในฐานะแฟนบอลที่เข้าไปดูในสนามตลอดคนหนึ่งจึงช่วยคิดมานานแล้ว จึงพอจะคิดเหตุผลหลักๆ ออกได้ว่า....
1. เป็นเพราะคนเลิกเห่อ คือมันอยู่ตัวแล้วครับ เปรียบเทียบก็คล้ายๆ กับสมัยเมื่อ 10 กว่าปีก่อนที่มีห้างมาเปิดใหม่ในบุรีรัมย์ เช่น Big C หรือ Marko ช่วงแรกๆที่เปิดนี่คนกำลังเฮ่อก็แห่กันมาจนที่จอดรถไม่พอต้องออกมาจอดกันข้างถนนเต็มไปหมด แต่พอผ่านไปซักหนึ่งปีคนก็ค่อยน้อยลงๆ จนถึงจุดอยู่ตัวอย่างทุกวันนี้ ซึ่งฟุตบอลก็คงไม่ต่างกันมาก ที่ช่วงแรกคนกำลังเห่อก็แห่ไปดูกัน พอบุรีรัมย์สร้างสนามใหม่ก็คึกคักกันอีกอยากไปดู วันแรกที่เปิดสนามใหม่ผมจำได้ว่าคนเต็มความจุเลย แถมยังมีคนอยู่ด้านนอกที่ซื้อตั๋วไม่ได้นี่น่าจะมากกว่าคนที่ได้เข้าชมในสนาม 24,000 ที่นั่งด้วย
2. เศรษฐกิจ ถึงบุรีรัมย์จะมีตั๋วราคาถูก ด้านหลังประตูสำหรับคนงบน้อย แต่เนื่องจากคนในพื้นที่ส่วนมากมีรายได้น้อย เป็นเกษตรกร ทำนา และใช้แรงงานกัน เวลาไปดูบอลมันถือเป็นค่าใช้จ่ายที่สูงอยู่ เพราะมันต้องบวกค่ารถ ค่าน้ำมันไปอีก ดังนั้นสำหรับแฟนบอลกลุ่มใหญ่สุดกลุ่มนี้จึงไม่สามารถไปดูได้ทุกนัด เช่น คนงานที่บ้านผมแต่ละคนนี่เป็นแฟนพันธ์แท้บุรีรัมย์เลยก็ว่าได้ รู้จักนักเตะทุกคนของบุรีรัมย์ แต่นานๆทีถึงไปดูที่สนาม เพราะติดปัญหาเรื่องค่าใช้จ่าย ซึ่งคนกลุ่มนี้จะใช้วิธีรวมเงินกันซื้อถ่ายทอดสดดูบุรีรัมย์นัดละ 20 บาทมากกว่า คือมีทีมที่เชียร์ค่อยซื้อดูนัดละ 20
3. คนต่างอำเภอไม่ค่อยเข้ามาดูเหมือนก่อน อำเภอใกล้เคียงอำเภอเมือง เช่น อ.ลำปลายมาศ อ.สตึก อ.ประโคนชัย อ.นางรอง ใกล้สุดก็ลำปลายมาศ 30 กว่ากิโล นอกนั้นก็ 40-50 กว่ากิโล ถือว่าไกลมาก นี่มันสำหรับคนมีเงิน และมีเวลาว่างเท่านั้นที่จะมาดูในสนามได้ตลอดทุกนัด เพราะบุรีรัมย์ยังไม่มีระบบขนส่งมวลชนที่ดีพอ คือถ้าคนต่างอำเภอจะมาดูบอลต้องมีรถยนต์ส่วนตัวก่อนเลย เพราะไม่มีขนส่งมวลชนมาส่งถึงสนามบอล ดังนั้นพอคนเลิกเห่ออยากมาดูของใหม่กัน คนต่างอำเภอกลุ่มนี้จึงไม่ขับรถเข้าเมืองไปดูบอลในสนาม
ผมคน อำเมืองบุรีรัมย์ แต่ทำงานที่ต่างอำเภอต้องขับรถไปกลับทุกวัน สมัยก่อนนี่ถ้าวันไหนมีบอลจะสังเกตุได้ว่ามีรถเข้าเมืองเยอะกว่าวันปกติ คือแฟนบอลต่างอำเภอเข้ามาสมทบตลอด แต่สมัยนี้แทบไม่เห็นจริงๆ คือมันไกลครับมาดูลำบาก สู้นอนเปิดทีวีดูอยู่บ้านสบายกว่า
นี่แหละครับเหตุผลที่ว่าทำไมคนดูจึงลดลง แต่ผมเชื่อว่าคงลดลงใกล้ถึงจุดอิ่มตัวแล้วแหละครับ