ใจความสำคัญ : เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นช่วงระหว่าง วันที่ 7-3-2018 ถึง 8-3-2018 ในระหว่างการเดินทางโดยสายการบินของไทย
ความจริงก็คือ เงินจำนวน 18,000 ดอลล่าร์สิงคโปร์ที่ถูกเก็บไว้ในกระเป๋าเดินทางที่ Check-in ได้ถูกขโมยไป หลังจากที่ทราบเรื่องนี้ ผมจึงเรียกร้องต่อบริษัท Thaiairways ในอินเชินและกรุงโซลด้วย แต่พวกเขาตอบกลับมาทาง e-mail ว่าไม่สามารถเรียกเงินชดเชยได้
การดำเนินการ : ผมชื่อ ฮงซุก คิม เป็นคนเกาหลี ผมอาศัยอยู่ที่เนปาลได้ 7 ปีครึ่ง และนี่เป็นการเดินทางจากเนปาลไปยังเกาหลีด้วยสายการบินของไทยเป็นครั้งแรก อันที่จริง เงินที่ถูกขโมยไปนั้นเป็นเงินที่ผมจะนำไปให้แก่พ่อแม่เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายต่างๆ และเป็นเงินทุนสำหรับธุรกิจของผมด้วย ตอนอยู่ที่อินเชิน เมื่อผมเห็นกระเป๋าเดินทาง ผมตกใจมากเพราะกุญแจล็อกกระเป๋าพังเสียหาย และมีเพียงเงินของผมเท่านั้นที่ถูกขโมยไป กุญแจล็อกกระเป๋าเดินทางของผู้ที่เดินทางไปกับผมก็พังเสียหาย และข้าวของของเขากระจัดกระจายไปหมด และซองเอกสารของพวกเขาก็ถูกเปิด ผมจึงไปเรียกร้องต่อบริษัท การบินไทย ในอินเชิน แต่พวกเขากลับกล่าวว่ามันเป็นความผิดของคุณไม่ใช่ความผิดของเราและพวกเขาไม่สนใจ ผมจึงเป็นทุกข์ใจมาก
และผมก็ได้ไปที่สำนักงานใหญ่ของการบินไทยในกรุงโซล แต่พวกเขาก็พูดเหมือนกัน และพวกเขายังกล่าวด้วยว่าไม่มีวิธีแก้ไขตามกฎของสำนักงานใหญ่ในประเทศไทย
บริษัทการบินไทยกล่าวว่ามันอยู่ในความรับผิดชอบของคุณไม่ใช่เรา แต่โปรดลองคิดดู ในวินาทีที่กระเป๋าเดินทางของผมไปถึงมือบริษัทของคุณ เมื่อนั้นมันควรจะอยู่ในความรับผิดชอบของใคร
ผมเชื่อในการบินไทยจึงได้มอบกระเป๋าของผมให้แก่บริษัทของคุณ แต่ผมกลับเป็นฝ่ายถูกกล่าวโทษ ผมจึงรู้สึกโกรธมาก
ผมเดินทางไปมาระหว่างสถานีตำรวจอินเชินกับบริษัทการบินไทยในอินเชินและกรุงโซล ผมพูดกับพวกเขามากมาย และในระหว่างเดินทางกลับมายังเนปาล ผมก็ได้แวะไปที่สถานีตำรวจในประเทศไทยที่อยู่ใกล้กับสนามบิน และพูดกับพวกเขาเยอะมากเหมือนกัน และได้พบกับเจ้าหน้าที่ของการบินไทยในเนปาล ผลของการได้พบกับพวกเขาก็คือ ผมได้ค้นพบความจริงว่าไม่ว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นในเนปาลหรือในกรุงเทพฯ พวกเขาที่ทำการ Checked กระเป๋าเดินทางของผมด้วยเครื่อง X-ray ก็ต้องตกเป็นอาชญากร ไม่มีอะไรต้องสงสัย ดังนั้น หากการบินไทยต้องการจะแก้ปัญหานี้จริงๆ แล้วล่ะก็ เขาสามารถทำได้
แต่บริษัทของคุณกล่าวว่ามันอยู่ในความรับผิดชอบของผม ทำไมคุณถึงโยนความผิดให้ลูกค้าเช่นนั้น ในเมื่อหนึ่งในอาชญากรเป็นพนักงานของคุณเอง ลองคิดดูแล้ว หากคุณไม่ให้ความช่วยเหลือ พวกเขาจะกล้ามาขโมยเงินของผมได้อย่างไร
เจ้าหน้าที่ของการบินไทยในเกาหลีสัญญากับผมว่าจะให้ดูกล้อง CCTV ในกรุงเทพฯ ในระหว่างที่เดินทางกลับ แต่เธอก็ไม่รักษาคำพูด เธอโกหกผม เพราะเมื่อผมไปถึงกรุงเทพฯ เจ้าหน้าที่การบินไทยที่นั่นไม่ทราบเรื่องที่เกิดขึ้นเลย
พวกเขาไม่มีความเห็นอกเห็นใจใดๆ กล่าวแต่เพียงว่าพวกเราไม่รู้เรื่อง
ที่สถานีตำรวจในกรุงเทพฯ ผมมีเวลาอยู่สามชั่วโมงที่จะดูกล้อง CCTV แต่พวกเขาก็ไม่ได้ให้ผมดู และหาข้ออ้างต่างๆ นานา
พวกเขากล่าวว่าเจ้าหน้าที่ CCTV จะเข้ามา 5 โมงเย็น ดังนั้น เราจึงยังให้คุณดู CCTV ตอนนี้ไม่ได้ ตอนนั้นเอง ผมจึงตระหนักในความจริงว่าพวกเขากระทำผิดร่วมกัน ผมหมายถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจการบินไทย กับพนักงานของการบินไทยเป็นผู้ก่อเหตุร่วมกัน
ผมได้ยินมาว่าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นหลายครั้งในกรุงเทพฯ ปกติพวกเขามีเป้าหมายเป็นคนเกาหลี เพราะคนเกาหลีเก็บเงินไว้ในกระเป๋าเดินทางที่ Check-in ซึ่งนั่นก็เป็นเพราะพวกเราคิดถึงแต่การเดินทางโดยไม่ได้คิดถึงเรื่องกฎต่างๆ
ปกติแล้วเราจะเชื่อใจในสายการบิน
ผมอยากตามหาเงินที่ถูกขโมยไปจริงๆ ผมอยากจะจับคนร้ายให้ได้ เพราะผมหวังจริงๆ ว่าเหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกกับผู้อื่นรวมทั้งตัวผมเองด้วย
โปรดอย่าคิดว่าความเจ็บปวดของผมเป็นเรื่องธรรมดาๆ
มันจะกลายเป็นความเจ็บปวดของคุณเหมือนกัน
หากเหตุการณ์แบบนี้ไม่ถูกแก้ไขอย่างเหมาะสม จะไม่มีใครใช้บริการสายการบินของคุณ และบริษัทของคุณจะต้องเจอกับปัญหาและต้องเจ็บปวดเหมือนกับผม เพราะฉะนั้น โปรดให้ความช่วยเหลือแก่ผมด้วย ผมจะรอการช่วยเหลือจากคุณ
[CR] เหตุการณ์เงินสดถูกขโมยไปจากกระเป๋าเดินทางที่ Check-in ในระหว่างการเดินทางด้วยสายการบินของไทย
ความจริงก็คือ เงินจำนวน 18,000 ดอลล่าร์สิงคโปร์ที่ถูกเก็บไว้ในกระเป๋าเดินทางที่ Check-in ได้ถูกขโมยไป หลังจากที่ทราบเรื่องนี้ ผมจึงเรียกร้องต่อบริษัท Thaiairways ในอินเชินและกรุงโซลด้วย แต่พวกเขาตอบกลับมาทาง e-mail ว่าไม่สามารถเรียกเงินชดเชยได้
การดำเนินการ : ผมชื่อ ฮงซุก คิม เป็นคนเกาหลี ผมอาศัยอยู่ที่เนปาลได้ 7 ปีครึ่ง และนี่เป็นการเดินทางจากเนปาลไปยังเกาหลีด้วยสายการบินของไทยเป็นครั้งแรก อันที่จริง เงินที่ถูกขโมยไปนั้นเป็นเงินที่ผมจะนำไปให้แก่พ่อแม่เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายต่างๆ และเป็นเงินทุนสำหรับธุรกิจของผมด้วย ตอนอยู่ที่อินเชิน เมื่อผมเห็นกระเป๋าเดินทาง ผมตกใจมากเพราะกุญแจล็อกกระเป๋าพังเสียหาย และมีเพียงเงินของผมเท่านั้นที่ถูกขโมยไป กุญแจล็อกกระเป๋าเดินทางของผู้ที่เดินทางไปกับผมก็พังเสียหาย และข้าวของของเขากระจัดกระจายไปหมด และซองเอกสารของพวกเขาก็ถูกเปิด ผมจึงไปเรียกร้องต่อบริษัท การบินไทย ในอินเชิน แต่พวกเขากลับกล่าวว่ามันเป็นความผิดของคุณไม่ใช่ความผิดของเราและพวกเขาไม่สนใจ ผมจึงเป็นทุกข์ใจมาก
และผมก็ได้ไปที่สำนักงานใหญ่ของการบินไทยในกรุงโซล แต่พวกเขาก็พูดเหมือนกัน และพวกเขายังกล่าวด้วยว่าไม่มีวิธีแก้ไขตามกฎของสำนักงานใหญ่ในประเทศไทย
บริษัทการบินไทยกล่าวว่ามันอยู่ในความรับผิดชอบของคุณไม่ใช่เรา แต่โปรดลองคิดดู ในวินาทีที่กระเป๋าเดินทางของผมไปถึงมือบริษัทของคุณ เมื่อนั้นมันควรจะอยู่ในความรับผิดชอบของใคร
ผมเชื่อในการบินไทยจึงได้มอบกระเป๋าของผมให้แก่บริษัทของคุณ แต่ผมกลับเป็นฝ่ายถูกกล่าวโทษ ผมจึงรู้สึกโกรธมาก
ผมเดินทางไปมาระหว่างสถานีตำรวจอินเชินกับบริษัทการบินไทยในอินเชินและกรุงโซล ผมพูดกับพวกเขามากมาย และในระหว่างเดินทางกลับมายังเนปาล ผมก็ได้แวะไปที่สถานีตำรวจในประเทศไทยที่อยู่ใกล้กับสนามบิน และพูดกับพวกเขาเยอะมากเหมือนกัน และได้พบกับเจ้าหน้าที่ของการบินไทยในเนปาล ผลของการได้พบกับพวกเขาก็คือ ผมได้ค้นพบความจริงว่าไม่ว่าเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นในเนปาลหรือในกรุงเทพฯ พวกเขาที่ทำการ Checked กระเป๋าเดินทางของผมด้วยเครื่อง X-ray ก็ต้องตกเป็นอาชญากร ไม่มีอะไรต้องสงสัย ดังนั้น หากการบินไทยต้องการจะแก้ปัญหานี้จริงๆ แล้วล่ะก็ เขาสามารถทำได้
แต่บริษัทของคุณกล่าวว่ามันอยู่ในความรับผิดชอบของผม ทำไมคุณถึงโยนความผิดให้ลูกค้าเช่นนั้น ในเมื่อหนึ่งในอาชญากรเป็นพนักงานของคุณเอง ลองคิดดูแล้ว หากคุณไม่ให้ความช่วยเหลือ พวกเขาจะกล้ามาขโมยเงินของผมได้อย่างไร
เจ้าหน้าที่ของการบินไทยในเกาหลีสัญญากับผมว่าจะให้ดูกล้อง CCTV ในกรุงเทพฯ ในระหว่างที่เดินทางกลับ แต่เธอก็ไม่รักษาคำพูด เธอโกหกผม เพราะเมื่อผมไปถึงกรุงเทพฯ เจ้าหน้าที่การบินไทยที่นั่นไม่ทราบเรื่องที่เกิดขึ้นเลย
พวกเขาไม่มีความเห็นอกเห็นใจใดๆ กล่าวแต่เพียงว่าพวกเราไม่รู้เรื่อง
ที่สถานีตำรวจในกรุงเทพฯ ผมมีเวลาอยู่สามชั่วโมงที่จะดูกล้อง CCTV แต่พวกเขาก็ไม่ได้ให้ผมดู และหาข้ออ้างต่างๆ นานา
พวกเขากล่าวว่าเจ้าหน้าที่ CCTV จะเข้ามา 5 โมงเย็น ดังนั้น เราจึงยังให้คุณดู CCTV ตอนนี้ไม่ได้ ตอนนั้นเอง ผมจึงตระหนักในความจริงว่าพวกเขากระทำผิดร่วมกัน ผมหมายถึงเจ้าหน้าที่ตำรวจการบินไทย กับพนักงานของการบินไทยเป็นผู้ก่อเหตุร่วมกัน
ผมได้ยินมาว่าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นหลายครั้งในกรุงเทพฯ ปกติพวกเขามีเป้าหมายเป็นคนเกาหลี เพราะคนเกาหลีเก็บเงินไว้ในกระเป๋าเดินทางที่ Check-in ซึ่งนั่นก็เป็นเพราะพวกเราคิดถึงแต่การเดินทางโดยไม่ได้คิดถึงเรื่องกฎต่างๆ
ปกติแล้วเราจะเชื่อใจในสายการบิน
ผมอยากตามหาเงินที่ถูกขโมยไปจริงๆ ผมอยากจะจับคนร้ายให้ได้ เพราะผมหวังจริงๆ ว่าเหตุการณ์แบบนี้จะไม่เกิดขึ้นอีกกับผู้อื่นรวมทั้งตัวผมเองด้วย
โปรดอย่าคิดว่าความเจ็บปวดของผมเป็นเรื่องธรรมดาๆ
มันจะกลายเป็นความเจ็บปวดของคุณเหมือนกัน
หากเหตุการณ์แบบนี้ไม่ถูกแก้ไขอย่างเหมาะสม จะไม่มีใครใช้บริการสายการบินของคุณ และบริษัทของคุณจะต้องเจอกับปัญหาและต้องเจ็บปวดเหมือนกับผม เพราะฉะนั้น โปรดให้ความช่วยเหลือแก่ผมด้วย ผมจะรอการช่วยเหลือจากคุณ