เรื่องมันยาวหน่อยนะคะ
เราเป็นเพศที่ 3 นะคะแฟนเราเป็นเกย์ เริ่มจากเราคบกับเขามาได้ 2 ปีกว่าปีนี้เข้าปีที่ 3 แล้วค่ะ เราก็คุยกันคบกันมาเรื่อยๆช่วงแรกๆเป็นเรื่องธรรมดาที่เราจะถามว่า ทำไมถึงมาคบกับเรา ?
คำตอบที่เราได้มาคือ --พี่พยายามจะเริ่มต้นความรักใหม่กับใครสักคนพี่พยายามหนีคนคนหนึ่ง-- เราก็โอเคไม่ได้เอะใจว่าเออเขาจะมีใครมาก่อนเราก็คบกันไปมีความรู้สึกี่ดีต่อกันมาเรื่อยๆ ไม่ค่อยมีปัญหาทะเลาะช่วงแรกใครก็เป็นใช่มั้ยค้ะ เราเข้าใจพี่เขาทกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามจนพี่เขาขอบคุณที่เราอยู๋กับเขาเข้าใจเขามาตลออด จุดเปลี่ยนของความรักมันมีสามอย่างด้วยกันค่ะเริ่มจาก
1.ตอนรับปริญญาเราก็ไปหาเขาค่ะไปรอรับปริญญา วันนั้นเราสะกิดใจนิดนึงคือ มีคนคนนึงกำลังเดินเข้ามาเชิงว่ากำลังหาว่าอยู๋ไหนแล้วเพื่อนแฟนเราก็ยื่นมือถือให้แฟนเราแล้วแฟนเราก็คุยและเดินไปรับ ครั้งนั้นเราไม่ได้สังหรใจอะไรมากก็คิดว่าเออไม่มีไรหรอกเพื่อนกัน จนหลังจากวันที่เรากลับจากรับปริญญาเพื่อนเขาก็กลับมาคนที่มารับปริญญาน่ะค่ะ แล้วก็มานอนที่ห้องด้วยเพราะอีกวันต้องไปงานวันเกิด เราก็ตะหงิดใจนิดๆ วันนั้นแฟนเราแสดงพฤติกรรมออกมาเด่นมากคือคุยมือถือกับเราไม่ได้ เราก็เก็บทุกอย่างไว้ในใจ
2 .วันนั้นเราเรียนอยู่พี่เขาโทรมาบอกว่า เพือนพี่มันให้พี่ไปหาหมอเป็นเพื่อนมันมันโดนหมากัด เพือนพี่โอนค่ารถมาให้ แล้วจากนั้นเราก็ถามเขาว่าทำไมต้องไปคุยกันจนเริ่มทะเลาะกันแต่เราก็ไม่ได้อะไรก็ปล่อย
3. อันนี้เป็นจุดเปลี่ยน เขากลับไปดูแลพ่อเขาที่ ตจว พ่อเขาป่วยเราก็คุยกันมาตลอด 3 เดือนที่เขาดูแลพ่อเขาไม่มีปัญหาอะไรอยู๋ห่างก็ได้แค่วิดีโอเราอยู่กับเขามาตลอดเป็นที่ปรึกษามาตลอด .... จนวันหนึ่งพ่อของพี่เขาเสียชีวิตเขาโทรมาหาเราร้องไห้เราตื่นมาก็ตกใจเราทำอะไรไม่ถูกความคิดแรกคือจะต้องบินไป จะต้องไปหาเขาอยู่ข้างๆเขา แล้วเพื่อนเขาคนนั้นก็กลับไป โพสเฟสบอกว่าเข้มแข็งไว้นะเพื่อนกูกำลังไป เขาเป็นครอบครัวคนจีนเราไม่สามารถไปได้และได้แค่คอยฟังข่าวเรื่อยๆ กลับกลายเป็นงานศพเขาบอกว่ายุ่งมากเราแทบไม่ได้คุยกัน เขาเปลี่ยนไปเกือบ 100% จากที่เคยคุยเคยติดต่อกันทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ไม่รับสายไม่โทรหาบอกแค่ยุ่ง จนจบงานศพพ่อเขาเขาก็ไม่โทรหาเรา เอาแต่กินเหล้าเมายาอันนี้เราพอเข้าใจ เขาทำเหมือนเราไม่มีตัวตนไปสัก 2 อาทิตย์ เขาบอกว่าไม่ว่างแต่เขาไปเที่ยวกับเพื่อนเขาเพื่อนเขาแท๊กรูปมาเป็นรูปแฟนเราเอาหัวซบเพื่อนของเขาทำให้เราอยากจะถามให้แน่ใจในสมองคือมันต้องมีอะไรมากกว่าเพื่อน เพื่อนแฟนเราเขาก็มีแฟนเป็นผญ เราสงสัยมา 2 อาทิตย์จนเราถามไปว่า
“ เเธอชอบเขาใช่มั้ยคนที่เคยบอกเราว่าหนีมาเพื่อนเริ่มใหม่คือคนนี้ใช่มั้ย " --- เขาตอบมาว่าใช่--- เราจุกมากทำอะไรไม่ออกทำอะไรไม่ถูก ได้แต่พูดว่าโอเคร เราถามว่าจะเอายังไง เขาบอกว่า พี่ไม่รู้ทำอะไรไม่ถูก ตอนนั้นเราด่าแบบเต็มทีสาปแช่งทุกอย่างด่าทุกอย่างจากคนที่เคยทำตัวดีเราเปลี่ยนไปหมดแล้วเราก็เริ่มจากกันไปด้วยคำว่าเลิก เราทำใจเป็นเดือนตอนที่เลิก ตอนที่เมาเขากับแฟนเราก็ไปนอนบ้านแฟนเราก็มีอะไรกันทั้งๆที่เขาก็มีแฟนเป็น ญ อยู่แล้ว พี่ผญที่เป็นแฟนของเพื่อนแฟนเราเขาเป็นคนบอกว่ามีอะไรกัน เขาเป็นคนบอกเองว่ามีอะไรกันเราเจ็บมากกว่าเดิมซ้ำไปอีก แล้วเราก็จบความสัมพันธ์กัน เราบลอคทุกอย่างเพื่อลืม เรายังคงรักอยู่เขาเป็นแฟนคนแรกที่เราจริงจังด้วยขนาดนี้แต่ก็ต้องเลิกเพราะเรารับไม่ได้จริงๆ
วันหนึ่งเขาก็ไปทำงานที่ ตจว เราก็พอจะลืมเรื่องราวต่างๆไปแล้วบ้าง เราก็ปลดบลอคทุกอย่าง ยอมรับว่ายังรักอยู่เขาก็โทรมาไลน์มาขอคืนดีเราก็คุยกันแบบผ่าน ไม่ได้จริงจังเหมือนเดิม เราก็คุยไป เขากลับเป็นแย่มากอยู่แต่กับเพื่อนใหม่ที่กินแต่เหล้าไม่ใส่ใจเราสักอย่าง เราขอไม่ให้ไปก็ไปแล้วเราก็ลงไปเจอเขาที่ ตจว เราไปเจอในมือถือมีคนอื่นอีกแต่คนนั้นเขาไม้ได้เล่นด้วยแฟนเราก็ชอบทักไปในเชิงเป็นห่วงถามว่ากินข้าวยัง อยู๋คนเดียวกลัวไหม แต่กับเราไม่เคยถามอะไรสักอย่าง เราเข็บซ้ำซ้อนแต่เขาก็บอกว่าไม่มีอะไรหรอก เราก็ทำตัวเหมือนควายที่ไม่รู้ว่าตัวเองมีเขา ช่วงนั้นงานไม่ดี เขาเลยบอกว่าพี่จะลงไปอยู่ที่พัทยาด้วยจากนั้นลงมาเขามีเงิน 50,000 บาทที่ติดตัวมาเราพยายามลืมให้หมดแล้วเริ่มต้นใหม่ เราเอาเงินพวกนั้นไปรับเสื้อผ้าจากประตูน้ำ มาขายตอนนั้นเราอยู๋ ม.5 เราขายทุกเย็นหลังจากเลิกเรียนขาย 2 ทุ่มจนถึง ตี 1 ไลฟ์สด พี่เขาก็เป็นคนจดให้เราช่วยกันทำงานมาเรื่อยๆ แล้วเราก็ลืมทุกอย่างจนช่วงที่เราเริ่มเสียการเรียนเพราะแบ่งเวลาไม่ถูกแล้วเฟสบุ๊คก็ขายไม่ได้ พี่เขาจึงเริ่มทำงานเริ่มจากขับรถหางานกันสองคน จนเขาได้งานเขาก็เป็นคนดีขึ้นดูแลเราดีพ่อแม่เราก็รักเขาเอ็นดูเขาเพราะเขาเป็นคนดี เขาก็ทำทุกอย่างเพื่อเรา เราอยากได้อะไรก็ซื้อให้อยากกินอะไรไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด เราทิ้งชีวิตวัยรุ่นทิ้งไปเพื่อใช้เวลาอยู่กับเขามากกว่าเพือนเราเสียอีก 90% ไปไหนเราก็ไปกับเขาจนเพื่อนเราน้อยใจบ้าง เราแคร์ความร็สึกเขามาตลอดเราก็มีความสุขกับ 1 ปีที่อยู่ด้วยกันจริงจัง
ครั้งแรกคือเขาโอนเงินไปช่วยตอนที่พ่อเพื่อนเขาป่วยแต่เขาไม่บอกเราแล้วเราก็ถามว่าทำไมไม่บอกเรา -เขาบอกว่าให้ฉันมีสิทธิ์ตัดสินใจเองบ้าง-
แล้ววันที่พ่อของเพื่อนเขาเสียเขาก็ปลดบลอคเฟสเพื่อนเขาที่เขาเป็นคนบลอคไว้ แล้วเขาก็โอนเงินไปช่วยงานศพ เรารู้เพราะเลขบัญชีถูกจดไว้ที่กระดาษส่วนนี้เราก็พอเข้าใจแต่เรื่องพวกนี้มันก็ทำให้เราเจ็บซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆ ไม่จบไม่สิ้นสักที่ เพื่อนเขาก็ทักบอกว่าขอบคุณมากนะ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เรามีทั้งความสุขและรอยแผลเก่าที่คอยบาดความรู้สึกเรามาตลอดเขาก็ฌป็นคนดีแล้วเราก็ผูกพันกันมาเป็น 2 ปี เราควรทำอย่างไรดี ?
เจ็บซ้ำๆเพราะแฟนไม่ชัดเจนเรื่องความรัก
เราเป็นเพศที่ 3 นะคะแฟนเราเป็นเกย์ เริ่มจากเราคบกับเขามาได้ 2 ปีกว่าปีนี้เข้าปีที่ 3 แล้วค่ะ เราก็คุยกันคบกันมาเรื่อยๆช่วงแรกๆเป็นเรื่องธรรมดาที่เราจะถามว่า ทำไมถึงมาคบกับเรา ?
คำตอบที่เราได้มาคือ --พี่พยายามจะเริ่มต้นความรักใหม่กับใครสักคนพี่พยายามหนีคนคนหนึ่ง-- เราก็โอเคไม่ได้เอะใจว่าเออเขาจะมีใครมาก่อนเราก็คบกันไปมีความรู้สึกี่ดีต่อกันมาเรื่อยๆ ไม่ค่อยมีปัญหาทะเลาะช่วงแรกใครก็เป็นใช่มั้ยค้ะ เราเข้าใจพี่เขาทกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามจนพี่เขาขอบคุณที่เราอยู๋กับเขาเข้าใจเขามาตลออด จุดเปลี่ยนของความรักมันมีสามอย่างด้วยกันค่ะเริ่มจาก
1.ตอนรับปริญญาเราก็ไปหาเขาค่ะไปรอรับปริญญา วันนั้นเราสะกิดใจนิดนึงคือ มีคนคนนึงกำลังเดินเข้ามาเชิงว่ากำลังหาว่าอยู๋ไหนแล้วเพื่อนแฟนเราก็ยื่นมือถือให้แฟนเราแล้วแฟนเราก็คุยและเดินไปรับ ครั้งนั้นเราไม่ได้สังหรใจอะไรมากก็คิดว่าเออไม่มีไรหรอกเพื่อนกัน จนหลังจากวันที่เรากลับจากรับปริญญาเพื่อนเขาก็กลับมาคนที่มารับปริญญาน่ะค่ะ แล้วก็มานอนที่ห้องด้วยเพราะอีกวันต้องไปงานวันเกิด เราก็ตะหงิดใจนิดๆ วันนั้นแฟนเราแสดงพฤติกรรมออกมาเด่นมากคือคุยมือถือกับเราไม่ได้ เราก็เก็บทุกอย่างไว้ในใจ
2 .วันนั้นเราเรียนอยู่พี่เขาโทรมาบอกว่า เพือนพี่มันให้พี่ไปหาหมอเป็นเพื่อนมันมันโดนหมากัด เพือนพี่โอนค่ารถมาให้ แล้วจากนั้นเราก็ถามเขาว่าทำไมต้องไปคุยกันจนเริ่มทะเลาะกันแต่เราก็ไม่ได้อะไรก็ปล่อย
3. อันนี้เป็นจุดเปลี่ยน เขากลับไปดูแลพ่อเขาที่ ตจว พ่อเขาป่วยเราก็คุยกันมาตลอด 3 เดือนที่เขาดูแลพ่อเขาไม่มีปัญหาอะไรอยู๋ห่างก็ได้แค่วิดีโอเราอยู่กับเขามาตลอดเป็นที่ปรึกษามาตลอด .... จนวันหนึ่งพ่อของพี่เขาเสียชีวิตเขาโทรมาหาเราร้องไห้เราตื่นมาก็ตกใจเราทำอะไรไม่ถูกความคิดแรกคือจะต้องบินไป จะต้องไปหาเขาอยู่ข้างๆเขา แล้วเพื่อนเขาคนนั้นก็กลับไป โพสเฟสบอกว่าเข้มแข็งไว้นะเพื่อนกูกำลังไป เขาเป็นครอบครัวคนจีนเราไม่สามารถไปได้และได้แค่คอยฟังข่าวเรื่อยๆ กลับกลายเป็นงานศพเขาบอกว่ายุ่งมากเราแทบไม่ได้คุยกัน เขาเปลี่ยนไปเกือบ 100% จากที่เคยคุยเคยติดต่อกันทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ไม่รับสายไม่โทรหาบอกแค่ยุ่ง จนจบงานศพพ่อเขาเขาก็ไม่โทรหาเรา เอาแต่กินเหล้าเมายาอันนี้เราพอเข้าใจ เขาทำเหมือนเราไม่มีตัวตนไปสัก 2 อาทิตย์ เขาบอกว่าไม่ว่างแต่เขาไปเที่ยวกับเพื่อนเขาเพื่อนเขาแท๊กรูปมาเป็นรูปแฟนเราเอาหัวซบเพื่อนของเขาทำให้เราอยากจะถามให้แน่ใจในสมองคือมันต้องมีอะไรมากกว่าเพื่อน เพื่อนแฟนเราเขาก็มีแฟนเป็นผญ เราสงสัยมา 2 อาทิตย์จนเราถามไปว่า
“ เเธอชอบเขาใช่มั้ยคนที่เคยบอกเราว่าหนีมาเพื่อนเริ่มใหม่คือคนนี้ใช่มั้ย " --- เขาตอบมาว่าใช่--- เราจุกมากทำอะไรไม่ออกทำอะไรไม่ถูก ได้แต่พูดว่าโอเคร เราถามว่าจะเอายังไง เขาบอกว่า พี่ไม่รู้ทำอะไรไม่ถูก ตอนนั้นเราด่าแบบเต็มทีสาปแช่งทุกอย่างด่าทุกอย่างจากคนที่เคยทำตัวดีเราเปลี่ยนไปหมดแล้วเราก็เริ่มจากกันไปด้วยคำว่าเลิก เราทำใจเป็นเดือนตอนที่เลิก ตอนที่เมาเขากับแฟนเราก็ไปนอนบ้านแฟนเราก็มีอะไรกันทั้งๆที่เขาก็มีแฟนเป็น ญ อยู่แล้ว พี่ผญที่เป็นแฟนของเพื่อนแฟนเราเขาเป็นคนบอกว่ามีอะไรกัน เขาเป็นคนบอกเองว่ามีอะไรกันเราเจ็บมากกว่าเดิมซ้ำไปอีก แล้วเราก็จบความสัมพันธ์กัน เราบลอคทุกอย่างเพื่อลืม เรายังคงรักอยู่เขาเป็นแฟนคนแรกที่เราจริงจังด้วยขนาดนี้แต่ก็ต้องเลิกเพราะเรารับไม่ได้จริงๆ
วันหนึ่งเขาก็ไปทำงานที่ ตจว เราก็พอจะลืมเรื่องราวต่างๆไปแล้วบ้าง เราก็ปลดบลอคทุกอย่าง ยอมรับว่ายังรักอยู่เขาก็โทรมาไลน์มาขอคืนดีเราก็คุยกันแบบผ่าน ไม่ได้จริงจังเหมือนเดิม เราก็คุยไป เขากลับเป็นแย่มากอยู่แต่กับเพื่อนใหม่ที่กินแต่เหล้าไม่ใส่ใจเราสักอย่าง เราขอไม่ให้ไปก็ไปแล้วเราก็ลงไปเจอเขาที่ ตจว เราไปเจอในมือถือมีคนอื่นอีกแต่คนนั้นเขาไม้ได้เล่นด้วยแฟนเราก็ชอบทักไปในเชิงเป็นห่วงถามว่ากินข้าวยัง อยู๋คนเดียวกลัวไหม แต่กับเราไม่เคยถามอะไรสักอย่าง เราเข็บซ้ำซ้อนแต่เขาก็บอกว่าไม่มีอะไรหรอก เราก็ทำตัวเหมือนควายที่ไม่รู้ว่าตัวเองมีเขา ช่วงนั้นงานไม่ดี เขาเลยบอกว่าพี่จะลงไปอยู่ที่พัทยาด้วยจากนั้นลงมาเขามีเงิน 50,000 บาทที่ติดตัวมาเราพยายามลืมให้หมดแล้วเริ่มต้นใหม่ เราเอาเงินพวกนั้นไปรับเสื้อผ้าจากประตูน้ำ มาขายตอนนั้นเราอยู๋ ม.5 เราขายทุกเย็นหลังจากเลิกเรียนขาย 2 ทุ่มจนถึง ตี 1 ไลฟ์สด พี่เขาก็เป็นคนจดให้เราช่วยกันทำงานมาเรื่อยๆ แล้วเราก็ลืมทุกอย่างจนช่วงที่เราเริ่มเสียการเรียนเพราะแบ่งเวลาไม่ถูกแล้วเฟสบุ๊คก็ขายไม่ได้ พี่เขาจึงเริ่มทำงานเริ่มจากขับรถหางานกันสองคน จนเขาได้งานเขาก็เป็นคนดีขึ้นดูแลเราดีพ่อแม่เราก็รักเขาเอ็นดูเขาเพราะเขาเป็นคนดี เขาก็ทำทุกอย่างเพื่อเรา เราอยากได้อะไรก็ซื้อให้อยากกินอะไรไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด เราทิ้งชีวิตวัยรุ่นทิ้งไปเพื่อใช้เวลาอยู่กับเขามากกว่าเพือนเราเสียอีก 90% ไปไหนเราก็ไปกับเขาจนเพื่อนเราน้อยใจบ้าง เราแคร์ความร็สึกเขามาตลอดเราก็มีความสุขกับ 1 ปีที่อยู่ด้วยกันจริงจัง
ครั้งแรกคือเขาโอนเงินไปช่วยตอนที่พ่อเพื่อนเขาป่วยแต่เขาไม่บอกเราแล้วเราก็ถามว่าทำไมไม่บอกเรา -เขาบอกว่าให้ฉันมีสิทธิ์ตัดสินใจเองบ้าง-
แล้ววันที่พ่อของเพื่อนเขาเสียเขาก็ปลดบลอคเฟสเพื่อนเขาที่เขาเป็นคนบลอคไว้ แล้วเขาก็โอนเงินไปช่วยงานศพ เรารู้เพราะเลขบัญชีถูกจดไว้ที่กระดาษส่วนนี้เราก็พอเข้าใจแต่เรื่องพวกนี้มันก็ทำให้เราเจ็บซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆ ไม่จบไม่สิ้นสักที่ เพื่อนเขาก็ทักบอกว่าขอบคุณมากนะ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เรามีทั้งความสุขและรอยแผลเก่าที่คอยบาดความรู้สึกเรามาตลอดเขาก็ฌป็นคนดีแล้วเราก็ผูกพันกันมาเป็น 2 ปี เราควรทำอย่างไรดี ?