เรียนสอบถามครับ

สมัยสมเด็จพระนเรศวรนั้น รัฐอยุธยาดำเนินนโยบายขยายอำนาจไปทั่วสารทิศเพื่อปลดแอกจากอำนาจของหงสาวดี แล้วยังพยายามแย่งชิงเอาเมืองออกทั้งปวงที่เคยสวามิภักดิ์หงสาวดีมาเป็นฝ่ายของอยุธยาอีกด้วย

อย่างที่เราทราบว่าสมเด็จพระนเรศวรสวรรคตในระหว่างยกทัพไปทำศึกที่หัวเมืองไทใหญ่ ซึ่งในช่วงเวลาที่พระองค์สวรรคตนั้น กรุงศรีอยุธยากลายเป็นมหาอำนาจประจำภูมิภาคแทนหงสาวดีไปเรียบร้อย ด้วยอำนาจทางการทหารที่เหนือกว่ารัฐข้างเคียง มีไพร่พลที่ถูกกวาดต้อนมาจากหัวเมืองต่างๆเต็มกรุงไปหมด

แต่พอสิ้นแผ่นดินสมเด็จพระนเรศวรแล้ว ทำไมสมเด็จพระเอกาทศรถไม่ทรงดำเนินนโยบายขยายอำนาจต่อเนื่องจากยุคสมเด็จพระนเรศวรครับ ซึ่งในช่วงนั้นพระองค์มีความพร้อมทั้งในแง่แสนยานุภาพและโอกาสที่จะเข้าควบคุมหัวเมืองมอญใต้หรือพม่าใต้ทั้งปวง เพื่อแย่งชิงกับเมืองอังวะ

ทว่าพระองค์กลับยุตินโยบายเชิงรุกนี้ เน้นสร้างเสถียรภาพของขั้วอำนาจต่างๆในอยุธยาแทน ซึ่งแม้หัวเมืองขึ้นเดิมที่เคยแปรพักตร์มาสวามิภักดิ์อยุธยาจะย้ายกลับไปสวามิภักดิ์อังวะ พระองค์ก็มิได้ส่งกองทัพไปรุกรานหรือยึดคืนแต่อย่างใด  ทำให้ในยุคนี้เมืองออกจำนวนมากในแว่นแคว้นไทใหญ่กลับไปหาฝั่งอังวะแทนอยุธยา

อะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้พระองค์ยุตินโยบายขยายอำนาจไปในลุ่มแม่น้ำอิระวดีครับ ขอบคุณทุกท่านที่ชี้แนะ