ฉันคบแฟนคนหนึ่งมา 5 ปีกว่า ๆ แล้ว เราเคยเลิกกันครั้งหนึ่งเพราะผู้ชายไปมีคนอื่น ตอนนั้นฉันเสียใจมาก แต่สุดท้ายฉันก็ให้โอกาสเขากลับมาคบกันอีกครั้ง แต่เพราะเรื่องที่เกิดครั้งนั้นทำให้ฉันไม่คิดจะเสียใจหรือรักใครมากกว่าตัวเอง
จากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อย ๆ จนเราทั้งคู่เรียนจบกันแล้ว ลืมบอกไประยะเวลาที่เราคบกัน เราทั้งสองอยู่ไกลกันมาตลอด นาน ๆ ครั้งจะได้เจอกัน จนตอนนี้ฉันอยู่ กทม. แต่เขาอยู่ ตจว. ฉันได้งานทำที่เงินเดือนค่อนข้างสูง แต่เขากลับเลือกทำงานที่บ้าน ทำบ้างไม่ทำบ้าง ทำได้แค่ 2 เดือน อยู่ดีดีตาเค้าก็เกิดการอักเสบจนต้องหาหมอตลอดมทำให้ออกจากงาน ตอนนี้ผ่านไปแล้ว 2 เดือน ทุกครั้งที่เราคุยเรื่องให้เขากลับไปทำงานก็จะต้องทะเลาะกันทุกครั้ง เขาจะอ้างว่าตาเจ็บอยู่เสมอ แต่ฉันแค่เพียงให้ลุกขึ้นมาพยายาม เพราะตอนนี้ที่บ้านเขาก็เกิดภาวะเงินหมุนไม่ทัน
ความรู้สึกที่ฉันให้เขามันลดน้อยลงทุกวัน เราทะเลาะกันบ่อยมาก แค่ได้ยินเสียง ฉันก็รู้สึกหงุดหงิดแล้ว บางประโยคพูดมาฉันก็ไม่อยากฟัง จนตอนนี้เราแค่คุยกันก่อนนอนซึ่งไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ ใจฉันอยากเดินออกมาจากเขา แต่อีกใจก็เป็นห่วงเขา กลัวเขาเสียใจ อยู่ไม่ได้ทีไม่มีฉัน แต่ขอบอกนะฉันไม่ได้คุยกับใครคนอื่น แบบนี้ฉันควรทำอย่างไรนะ
ความรักหรือแค่สงสาร
จากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อย ๆ จนเราทั้งคู่เรียนจบกันแล้ว ลืมบอกไประยะเวลาที่เราคบกัน เราทั้งสองอยู่ไกลกันมาตลอด นาน ๆ ครั้งจะได้เจอกัน จนตอนนี้ฉันอยู่ กทม. แต่เขาอยู่ ตจว. ฉันได้งานทำที่เงินเดือนค่อนข้างสูง แต่เขากลับเลือกทำงานที่บ้าน ทำบ้างไม่ทำบ้าง ทำได้แค่ 2 เดือน อยู่ดีดีตาเค้าก็เกิดการอักเสบจนต้องหาหมอตลอดมทำให้ออกจากงาน ตอนนี้ผ่านไปแล้ว 2 เดือน ทุกครั้งที่เราคุยเรื่องให้เขากลับไปทำงานก็จะต้องทะเลาะกันทุกครั้ง เขาจะอ้างว่าตาเจ็บอยู่เสมอ แต่ฉันแค่เพียงให้ลุกขึ้นมาพยายาม เพราะตอนนี้ที่บ้านเขาก็เกิดภาวะเงินหมุนไม่ทัน
ความรู้สึกที่ฉันให้เขามันลดน้อยลงทุกวัน เราทะเลาะกันบ่อยมาก แค่ได้ยินเสียง ฉันก็รู้สึกหงุดหงิดแล้ว บางประโยคพูดมาฉันก็ไม่อยากฟัง จนตอนนี้เราแค่คุยกันก่อนนอนซึ่งไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ ใจฉันอยากเดินออกมาจากเขา แต่อีกใจก็เป็นห่วงเขา กลัวเขาเสียใจ อยู่ไม่ได้ทีไม่มีฉัน แต่ขอบอกนะฉันไม่ได้คุยกับใครคนอื่น แบบนี้ฉันควรทำอย่างไรนะ