ไม่ได้จะมาถามอะไรใครครับ แต่จะมาแชร์ประสบการณ์ของตัวเอง เป็นความสัมพันธ์ที่สั้นแต่ความทรงจำมันเยอะ ผมชื่อ "คิง" แฟน (เก่า) ชื่อ "ฟ้า" ที่จะเล่าไม่ใช่นิยายแต่เป็นเรื่องจริง... เริ่มเลยละกันครับ
ผมเป็นเด็กม.6 ธรรมดาๆครับ หน้าตาก็...ระดับท็อปๆเปล่าหลงตัวเองเลยนะก็มันจริง ในตอนนั้นเป็นช่วงเทอมแรกขึ้นม.6ใหม่ๆ ผมไม่มีแฟนนะผมยังไม่เจอคนที่ชอบ แต่แล้ววันหนึ่งผมกับเพื่อนในแก๊งก็ถูกเรียกให้ไปช่วยงานในหอประชุม ผมเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาไม่ได้สวยเลยนะบอกเลยหน้าตาแบบ...เบๆมาก แต่นิสัยเขาดีนะช่วยงานทุกอย่างทำทุกอย่างคือเอาตรงๆคือน้องเขาขยันอ่ะ ผมมองน้องเขาอยู่พักใหญ่เลยจนเพื่อนทัก
โอม:มองห่าเหวไรวะคิง
ผม:น้องคนนั้นชื่อไรวะ?
ปอนด์:ไรวะ ชอบน้องเขาอ่อ555
ผม:เปล่า กูแค่ถาม อ้าว...ไหนคำตอบ?
โอม:อ๋อ...น้องเขาชื่อฟ้า ม.5/4 น้องพี่ซันที่จบไปอ่ะ
ผม:อ่อ แล้วผมก็มองน้องเขาเป็นช่วงๆ ผมเริ่มชอบแล้วสิ่ คือน้องทำงานแบบไม่พักเลยเดินดูนู่นนี่ตลอด ผมชอบคนแบบนี้ถ้าได้คบคงจะมั่งคง5555 จากนั้นก็พักเที่ยง ผมเห็นน้องเขาจัดแจกันในหอประชุมไม่ยอมไปพัก ผมเลยขอแยกออกมาจากกลุ่มเพื่อนพร้อมซื้อน้ำกับขนมปังไปด้วย ผมยืนทำใจอยู่นานเพราะไปกล้า จนตัดสินในเดินเขาไป
ผม:อ้าวน้อง! ไม่พักไง?
ฟ้า:อาา...ไม่อ่ะพี่งานยังไม่เสร็จเลยเดี๋ยวเสร็จไม่ทันพรุ่งนี้อ่ะ
ผม:กินนี่ป่ะ พี่อิ่มแล้วอ่ะอีกอย่างน้องยังไม่กินข้าวด้วยนิ่
ฟ้า:หูย..ไม่ดีกว่าพี่เดี๋ยวหนูไปซื้อเอง
ผม:ต่างกันตรงไหนวะ น้องไปซื้อกับพี่เอามาให้ก็ได้กินเหมือนกันแหละเอาไปเหอะพี่ให้ แล้วผมก็ยัดน้ำกับขนมปังใส่มือน้องเขา
ฟ้า:จะดีหรอคะ?
ผม:ไปนั่งกินตรงนู้นกัน ผมไม่ตอบว่าดีหรือไม่ดีนะ แต่ผมลากน้องเขาไปนั่งที่เก้าอี้ข้างหอประชุมเลย ขก.ต่อปากต่อคำ
ฟ้า:แล้วเพื่อนพี่ไปไหนอะคะ
ผม:มันไปนั่งแซวสาวอยู่หน้าอาคาร6อ่ะ ถามทำไมอ่ะ?
ฟ้า:เปล่าค่ะ แค่ปกติจะเห็นไปไหนมาไหนด้วยกันไง
ผม:อ่อช่างแม่มพี่เถอะ พี่แค่เห็นน้องไม่ได้พักเลยเดินมาดู กลัวน้องจะตายในหอประชุมอ่ะ เอ้า..! กินดิ่รอไร น้องเขาไม่พูดอะไรแต่ก็กินตามที่ผมบอก ผมก็นั่งมองน้องเขากินจนหมด แอบดีใจ5555
มาถึงช่วงบ่ายเราก็จัดนู่นจัดนี่ตามปกติ
โอม:พวกเมิงๆ ครูเรียกให้ไปรวมว่ะ หน้าเวที
ผม:เรียกไมวะ
เจ:เรียกห่าไรก็ไปดิ่ ถามมากทำไม ป่ะ! แล้วพวกผมก็เดินไปหาครูแล้วนั่งลง บังเอิญ...ผมนั่งอยู่หลังฟ้า ผมเลยสกิดน้องเขา
ผม:น้อง ครูเรียกรวมทำไมอ่ะ?
ฟ้า:อ๋ออ คืองานเลื่อนเป็นวันมะรืนค่ะ แล้วเราต้องไปจัดป้ายหน้าโรงเรียนด้วยค่ะ
ผม:ครับ น้องเล่นไลน์ป่ะ?
ปอนด์:อะไรลายๆของฟังครูดิ๊ แล้วมันก็เอาแขนมาพาดที่คอผม บอกเลย..ไอ้ปอนด์นี่ตัวขัด ขัดทุกงาน ผมก็เห็นฟ้าหันมายิ้มอ่อนๆให้ผม เห้อออออ! ชื่นใจ5555 หลังจากที่ครูบอกให้แยกย้ายกันไปทำงาน ผมกับฟ้าแล้วก็เด็กม.5อีก4-5คน ครูสั่งให้ไปจัดป้ายหน้าโรงเรียน ครับ...มันเป็นโอกาสที่จะขอไลน์อ่ะ555
ผม:ว่าไงเรา ที่พี่ถามอ่ะ
ฟ้า:อะไรหรอคะ? ทำเป็นลืมมมมม โด่วววว5555
ผม:ก็...มีไลน์ป่ะ ลืมอ่อ?
ฟ้า:อ๋อ มีค่ะมี ทำไมหรอคะ?
ผม:ขอIDหน่อยดิ่
ฟ้า:เอาไปทำไมหรอคะ? (น้องเขาโง่หรอใสวะ5555)
ผม:ก็...จะจีบอ่ะ
ฟ้า:พ่อสิ่พี่!!!!!! ดูน้องเขาตกใจมาก ด่าพ่อกูด้วย ไม่เป็นไรอภัยได้55
ผม:เอ่อ...พี่แค่ล้อเล่น
*เดี๋ยวมาต่อนะครับ วันนี้ต้องนอนผมต้องไปทำงานแต่เช้า อยู่ในช่วงปิดเทอมก็งี้แหละครับไม่ค่อยว่าง*
ปล.เรื่องนี้เรื่องจริง ผมจดโน๊ตทุกวันตอนกลับบ้าน....ก็ผมรักเธอ
การเริ่มต้นใหม่มันยากนะ
ผมเป็นเด็กม.6 ธรรมดาๆครับ หน้าตาก็...ระดับท็อปๆเปล่าหลงตัวเองเลยนะก็มันจริง ในตอนนั้นเป็นช่วงเทอมแรกขึ้นม.6ใหม่ๆ ผมไม่มีแฟนนะผมยังไม่เจอคนที่ชอบ แต่แล้ววันหนึ่งผมกับเพื่อนในแก๊งก็ถูกเรียกให้ไปช่วยงานในหอประชุม ผมเจอเด็กผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาไม่ได้สวยเลยนะบอกเลยหน้าตาแบบ...เบๆมาก แต่นิสัยเขาดีนะช่วยงานทุกอย่างทำทุกอย่างคือเอาตรงๆคือน้องเขาขยันอ่ะ ผมมองน้องเขาอยู่พักใหญ่เลยจนเพื่อนทัก
โอม:มองห่าเหวไรวะคิง
ผม:น้องคนนั้นชื่อไรวะ?
ปอนด์:ไรวะ ชอบน้องเขาอ่อ555
ผม:เปล่า กูแค่ถาม อ้าว...ไหนคำตอบ?
โอม:อ๋อ...น้องเขาชื่อฟ้า ม.5/4 น้องพี่ซันที่จบไปอ่ะ
ผม:อ่อ แล้วผมก็มองน้องเขาเป็นช่วงๆ ผมเริ่มชอบแล้วสิ่ คือน้องทำงานแบบไม่พักเลยเดินดูนู่นนี่ตลอด ผมชอบคนแบบนี้ถ้าได้คบคงจะมั่งคง5555 จากนั้นก็พักเที่ยง ผมเห็นน้องเขาจัดแจกันในหอประชุมไม่ยอมไปพัก ผมเลยขอแยกออกมาจากกลุ่มเพื่อนพร้อมซื้อน้ำกับขนมปังไปด้วย ผมยืนทำใจอยู่นานเพราะไปกล้า จนตัดสินในเดินเขาไป
ผม:อ้าวน้อง! ไม่พักไง?
ฟ้า:อาา...ไม่อ่ะพี่งานยังไม่เสร็จเลยเดี๋ยวเสร็จไม่ทันพรุ่งนี้อ่ะ
ผม:กินนี่ป่ะ พี่อิ่มแล้วอ่ะอีกอย่างน้องยังไม่กินข้าวด้วยนิ่
ฟ้า:หูย..ไม่ดีกว่าพี่เดี๋ยวหนูไปซื้อเอง
ผม:ต่างกันตรงไหนวะ น้องไปซื้อกับพี่เอามาให้ก็ได้กินเหมือนกันแหละเอาไปเหอะพี่ให้ แล้วผมก็ยัดน้ำกับขนมปังใส่มือน้องเขา
ฟ้า:จะดีหรอคะ?
ผม:ไปนั่งกินตรงนู้นกัน ผมไม่ตอบว่าดีหรือไม่ดีนะ แต่ผมลากน้องเขาไปนั่งที่เก้าอี้ข้างหอประชุมเลย ขก.ต่อปากต่อคำ
ฟ้า:แล้วเพื่อนพี่ไปไหนอะคะ
ผม:มันไปนั่งแซวสาวอยู่หน้าอาคาร6อ่ะ ถามทำไมอ่ะ?
ฟ้า:เปล่าค่ะ แค่ปกติจะเห็นไปไหนมาไหนด้วยกันไง
ผม:อ่อช่างแม่มพี่เถอะ พี่แค่เห็นน้องไม่ได้พักเลยเดินมาดู กลัวน้องจะตายในหอประชุมอ่ะ เอ้า..! กินดิ่รอไร น้องเขาไม่พูดอะไรแต่ก็กินตามที่ผมบอก ผมก็นั่งมองน้องเขากินจนหมด แอบดีใจ5555
มาถึงช่วงบ่ายเราก็จัดนู่นจัดนี่ตามปกติ
โอม:พวกเมิงๆ ครูเรียกให้ไปรวมว่ะ หน้าเวที
ผม:เรียกไมวะ
เจ:เรียกห่าไรก็ไปดิ่ ถามมากทำไม ป่ะ! แล้วพวกผมก็เดินไปหาครูแล้วนั่งลง บังเอิญ...ผมนั่งอยู่หลังฟ้า ผมเลยสกิดน้องเขา
ผม:น้อง ครูเรียกรวมทำไมอ่ะ?
ฟ้า:อ๋ออ คืองานเลื่อนเป็นวันมะรืนค่ะ แล้วเราต้องไปจัดป้ายหน้าโรงเรียนด้วยค่ะ
ผม:ครับ น้องเล่นไลน์ป่ะ?
ปอนด์:อะไรลายๆของฟังครูดิ๊ แล้วมันก็เอาแขนมาพาดที่คอผม บอกเลย..ไอ้ปอนด์นี่ตัวขัด ขัดทุกงาน ผมก็เห็นฟ้าหันมายิ้มอ่อนๆให้ผม เห้อออออ! ชื่นใจ5555 หลังจากที่ครูบอกให้แยกย้ายกันไปทำงาน ผมกับฟ้าแล้วก็เด็กม.5อีก4-5คน ครูสั่งให้ไปจัดป้ายหน้าโรงเรียน ครับ...มันเป็นโอกาสที่จะขอไลน์อ่ะ555
ผม:ว่าไงเรา ที่พี่ถามอ่ะ
ฟ้า:อะไรหรอคะ? ทำเป็นลืมมมมม โด่วววว5555
ผม:ก็...มีไลน์ป่ะ ลืมอ่อ?
ฟ้า:อ๋อ มีค่ะมี ทำไมหรอคะ?
ผม:ขอIDหน่อยดิ่
ฟ้า:เอาไปทำไมหรอคะ? (น้องเขาโง่หรอใสวะ5555)
ผม:ก็...จะจีบอ่ะ
ฟ้า:พ่อสิ่พี่!!!!!! ดูน้องเขาตกใจมาก ด่าพ่อกูด้วย ไม่เป็นไรอภัยได้55
ผม:เอ่อ...พี่แค่ล้อเล่น
*เดี๋ยวมาต่อนะครับ วันนี้ต้องนอนผมต้องไปทำงานแต่เช้า อยู่ในช่วงปิดเทอมก็งี้แหละครับไม่ค่อยว่าง*
ปล.เรื่องนี้เรื่องจริง ผมจดโน๊ตทุกวันตอนกลับบ้าน....ก็ผมรักเธอ