ผมขอเรียนสอบถามความเป็นไปได้ของผมนะครับ ผมกับแฟนอายุห่างกัน 20 ปี คบกันมาแล้วนานพอสมควร 8 ปีแต่สุดท้ายก็เลิกกันไปมานั่งทบทวน ผมเองเป็นฝ่ายผิดหมดเพราะไม่เข้าใจเธอดีพอ ทำแต่งานพยามให้เธอเป็นเหมือนผม คือทำงานหาเงินเพื่อสร้างอนาคต โดยไม่ให้เธอมีพื้นที่ส่วนตัว ผมเองไม่มีเพื่อนมากนัก ไม่ชอบงานสังคม แต่เธอเป็นคนดูแลผมดีมากๆไม่ว่าเรื่องสุภาพ เสื้อผ้า หน้าที่การงาน คำปรึกษา กับข้าว จะมีก็แค่คำพูดที่ตรงเกินไป ( จริงก็ถูกของเขาทั้งหมด )
ผมมีปัญหากับเธอในเรื่องหึงหวงบ่อยมาก ระแวง เพราะกลัวจะเสียของมีค่าไปจนลืมแคร์ความรู้สึกของเธอ สุดท้ายเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอตัดสินใจจะขอแยกทางกับผม ซึ่งอารมณ์ตอนนั่นก็อยากลองอยู่คนเดียวอยู่เหมือนกัน สุดท้ายเธอไปจากชีวิตผมจริงผมกลับทำอะไรแทบไม่ได้ นอนไม่หลับ ทำงานไม่มีสมาธิ จนเพื่อนเริ่มเบื่อหน่ายหนีหายไป จากความงี่เง่าของผม บล๊อกเฟส ลบภาพเก่าออก พยามลบเธอจากความทรงจำ แต่ก็อดเสียดายและเสียใจกับสิ่งที่ทำไป ตัดสินใจโทรไปขอโทษเธอและขอแก้ไขในสิ่งที่ทำไป เธอไม่ยอมแต่ก็คุยกันดีๆ ไม่ทะเลาะกัน เธอบอกว่าเธอเสียใจแค่วันเดียวแต่ตอนนี้เธอได้ตัดสินใจแล้ว เธอเลือกทางของเธอแล้ว ผมขอร้องงั้นช่วยกลับมาดูแลร้านให้ผมได้ไหม เพราะผมไม่มีใครทำงานออกไปข้างนอกก็ต้องปิดร้าน เธอขอเวลาตัดสินใจ จนมาไม่กี่วันเธอโทรกลับมาบอกว่าจะมาช่วยดูร้านให้ แต่ก็ไม่ทุกวันเพราะเธอต้องมีเรียนเธอกำลังจะเรียนภาษา และฝันอยากทำอาหารไปอยู่ต่างประเทศ จะอยู่กับอีกประมาณ 4 เดือน
เพื่อนคิดว่าในระยะ 4 เดือนผมจะแก้ไขและพัฒนาความสัมพันธ์ให้กลับมาเหมือนเดิมไหมครับ นิสัยของตัวเธอเองเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง หากตัดสินใจทำอะไรไปแล้วจะไม่กลับมามองข้างหลัง เป็นคนคิดบวก แต่ที่ผมยังไม่เข้าใจในเมื่อเธอเลือกทางเธอแล้ว ทำไมเธอยังใจดีที่จะกลับมาดูแลผมถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็ช่างเถอะ ในข้อแม้ในการมาครั้งนี้ไม่ใช่ฐานะคนรักนะครับเป็น ลูกน้องเจ้านายมากกว่า ผมก็ไม่รู้จะทำตัวอย่างไรเพราะผมรักเธอมาก ใจหนึ่งก็อยากตัด แต่ก็ยังรู้ว่าเธอยังรักผมอยู่ ( ทราบจากเพื่อนผม ) เธอสงสารผม หรือ เธอให้โอกาสผม ขอคำแนะนำจากเพื่อนหน่อยครับ
ความรักผมมีโอกาสจะเป็นไปได้ไหมครับ
ผมมีปัญหากับเธอในเรื่องหึงหวงบ่อยมาก ระแวง เพราะกลัวจะเสียของมีค่าไปจนลืมแคร์ความรู้สึกของเธอ สุดท้ายเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอตัดสินใจจะขอแยกทางกับผม ซึ่งอารมณ์ตอนนั่นก็อยากลองอยู่คนเดียวอยู่เหมือนกัน สุดท้ายเธอไปจากชีวิตผมจริงผมกลับทำอะไรแทบไม่ได้ นอนไม่หลับ ทำงานไม่มีสมาธิ จนเพื่อนเริ่มเบื่อหน่ายหนีหายไป จากความงี่เง่าของผม บล๊อกเฟส ลบภาพเก่าออก พยามลบเธอจากความทรงจำ แต่ก็อดเสียดายและเสียใจกับสิ่งที่ทำไป ตัดสินใจโทรไปขอโทษเธอและขอแก้ไขในสิ่งที่ทำไป เธอไม่ยอมแต่ก็คุยกันดีๆ ไม่ทะเลาะกัน เธอบอกว่าเธอเสียใจแค่วันเดียวแต่ตอนนี้เธอได้ตัดสินใจแล้ว เธอเลือกทางของเธอแล้ว ผมขอร้องงั้นช่วยกลับมาดูแลร้านให้ผมได้ไหม เพราะผมไม่มีใครทำงานออกไปข้างนอกก็ต้องปิดร้าน เธอขอเวลาตัดสินใจ จนมาไม่กี่วันเธอโทรกลับมาบอกว่าจะมาช่วยดูร้านให้ แต่ก็ไม่ทุกวันเพราะเธอต้องมีเรียนเธอกำลังจะเรียนภาษา และฝันอยากทำอาหารไปอยู่ต่างประเทศ จะอยู่กับอีกประมาณ 4 เดือน
เพื่อนคิดว่าในระยะ 4 เดือนผมจะแก้ไขและพัฒนาความสัมพันธ์ให้กลับมาเหมือนเดิมไหมครับ นิสัยของตัวเธอเองเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูง หากตัดสินใจทำอะไรไปแล้วจะไม่กลับมามองข้างหลัง เป็นคนคิดบวก แต่ที่ผมยังไม่เข้าใจในเมื่อเธอเลือกทางเธอแล้ว ทำไมเธอยังใจดีที่จะกลับมาดูแลผมถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ก็ช่างเถอะ ในข้อแม้ในการมาครั้งนี้ไม่ใช่ฐานะคนรักนะครับเป็น ลูกน้องเจ้านายมากกว่า ผมก็ไม่รู้จะทำตัวอย่างไรเพราะผมรักเธอมาก ใจหนึ่งก็อยากตัด แต่ก็ยังรู้ว่าเธอยังรักผมอยู่ ( ทราบจากเพื่อนผม ) เธอสงสารผม หรือ เธอให้โอกาสผม ขอคำแนะนำจากเพื่อนหน่อยครับ