เรามีเพื่อนคนนึง รู้จักกันมาสิบปีได้แล้ว ตั้งแต่ม.ต้น ก็สนิทกันนะ แต่ก็ไม่ได้สนิทที่สุด แต่เวลาเราคุยหรืออยู่กับมัน เรารู้สึกอะไรบางอย่างที่มากกว่าจะรู้สึกกับเพื่อนมากๆ อยากเจอ อยากไปไหนมาไหนด้วยกัน เวลาที่มันมีเรื่องอะไร เราก็เป็นเดือดเป็นร้อนแทนมันมากๆ แต่เราก็ไม่เคยคิดจะบอกความรู้สึกนั้นกับมันเลย ไม่ได้คิดว่าจะเป็นแฟนกับมันด้วยซ้ำ เพราะอะไรหลายๆอย่างมันทำให้เรารู้ว่าเป็นแฟนกันมันคงไม่เวิร์ค เป็นเพื่อนกันอะดีแล้ว แต่นี่ก็ผ่านมาเกือบสิบปีแล้ว ความรู้สึกนั้นมันก็ยังไม่หายไปไหน ทั้งๆที่เราก็มีคนอื่นที่คิดว่าเหมาะกับการคบกันมากกว่ามันเข้ามา แล้วเราก็ชอบเค้านะ แต่ถ้าถามเรื่องรัก เราก็รักเพื่อนคนนั้นมากกว่าอยู่ดีนั่นแหละ ใครมีประสบการณ์อะไรแบบนี้ มาเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ
การรัก กับการใช้ชีวิตร่วมกัน มันไปด้วยกันรึเปล่าคะ