เอาไงกับความรักครั้งนี้ดี

อ่าา เริ่ม.  เราคบกับแฟนมาพึ่ง5เดือนเอง  พี่แกอายุเยอะกว่าเรา5ปี. ก่อนอื่นอ่า เราเป็นคนที่คิดมากมากเว่ย เอะอะงอน แป๊ปๆงอน พูดอะไรไม่ถูกหูหน่อยก็งอน แล้วถ้าได้งอนแล้วอ่า  เป็นคนที่หายยากมากกกกกกก. แล้วยิ่งเขาง้อเราอ่า เหมือนครส.มันยิ่งต่อต้านอ่า แล้วพอพี่แกเงียบใส่ เราก็รู้สึกว่าไม่เคยจะแคร์กูอ่า แล้วยิ่งทำให้เรางอนมากกว่าเดิม ยิ่งกว่านั้นคือ ต่อให้เรางอนมากแค่ไหน แล้วถ้าพี่แกดูหนังอยู่ โอเคกูต้องรอให้หนังจบกูถึงจะง้อ ต่อให้เล่นเกมหรือเล่นยูทูปอยู่ ให้กูเล่นเสร็จก่อน เล่นให้อิ่มตัวก่อนแล้วค่อยง้อ แล้วบางครั้งถ้าไม่ได้อยู่ด้วยกันงี้ เวลาทะเลาะกันชะ พี่แกวาร์ปอ่ะคิดดู ไม่ไลน์หา ไม่ทักเฟสหา ไม่เข้ารหัสเฟสเรา ไม่ดูสตอนี่ไอจีเรา ไม่ออะไรทั้งนั้น พอเราถามว่า เคยสนใจกันบ้างมั้ย พีาแกบอกสนใจอยู่ สนใจตลอดแหละ เห่ยยย อันไหนที่เรียกว่าสนใจวะ  นี่แหละ มันยิ่งทำให้เรารู้สึกแย่ไปมากกว่าเดิม รู้นะว่าเราผิดอ่ะ ผิดที่ขี้งอนขี้น้อยใจ เราก็ไม่ชอบที่เราเป็นแบบนี้เหมือนกัน เป็นบ่อยมากแทบจะทุกวัน แล้วเราก็กลัวทีาอีกฝ่ายจะรู้สึกเอือมเรา กลัวพี่แกเบื่อว่า เชี่ยเป็นเป้นงี้อีกแล้วนะ แล้วพี่แกไม่เคยพูดเลยเว่ย ไม่เคยพูดเรื่องที่เรางอน ไม่เคยพูดแบบ อย่าเป็นแบบนี้อีกได้มั้ย พี่ไม่โอเคด้วย อยากให้ปรับนั้นนู้นนี้ ไม่เคยพูดอ่ะ แต่เราอยากให้พูดเว่ย เพราะมันจะได้ปรับเข้าหากันได้. เราพยายามที่จะทิ้งนิสัยนี้แล้วอ่า สัญญากับตัวเองหลายครั้งมากก แต่พอเอาเข้าจริงๆเราก็เป็นเหมือนเดิม. แล้วแบบคิดหลายครั้งมาก โอเค จะปล่อยพี่แกไป จะบอกเลิกพี่แกละ ไม่อยากให้พี่แกมาทนอะไรกับคนแบบเรา รู้อยู่ง่าเรามันแย่อ่ะ เลยจะปล่อยคนที่เรารักไป ทั้งที่ยังรัก แต่ก็ลองมา3ครั้งแล้ว ไม่เคยทำได้ สุดท้ายก็กลับมาหากันเหมือนกัน คำถามคือ เราควรที่จะทำยังไงไม่ให้กลับมาอยู่วงวารความงี่เง่านี้อีก /เลิกดีเลยดีมั้ย
จากใจจขกท: ขอบคุณนะที่หลงเข้ามาอ่าน เราแค่ไม่รู้จะพูดกับใครแล้วจริงๆ 😇