ผมอยากมาตั้งกระทู้เพื่อเล่าเรื่องให้เพื่อนๆฟัง มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับความรัก
ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึงในเฟสแล้วผมดันปิ้งเธอขึ้นมา ผมเลยทักเธอไปเธอก็ตอบผมก็ชวนเธอคุยตามปรกติ แล้วพึ่งมาร็ว่าเธอเป็นเพื่อนของเพื่อนผม5555
จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่เรายังไม่เคยเจอกันเลย ไม่เคยโทรหรือเปิดกล้องกันเลยซักครั้ง แต่เราคุยกันตลอดเหมือนเป็นแฟนกันหรือผมคิดไปเอง จนวันนึงเค้าถามผมว่านี่ก็คุยกันมาจะเดือนนึงแล้วทำไมเธอไม่ขอเราคบล่ะ เราบอกเค้าว่า ก็คุยไปเรื่อยๆก่อนเผื่อเธอจะไม่โอเครโตๆกันแล้วดูให้แน่ใจก่อนว่าเธอโอเคกับเราจริงไหม เราคุยกันมาจน1เดือนเธอโพส Anniversary 1 month ผมนี่อึ้งเลยเธอนับด้วยหรอตั้งแต่ครั้งแรกที่เราคุยกัน ผมดีใจมากที่เธอเหมือนมีใจให้ผมวันนั้นวันลอยกระทงพอดี เค้าชวนเราไปลอยกระทงที่ตลาดมะลิ ตอนแรกเราก็ไม่กล้าไปเจอเค้าหรอกเพราะผมดูไม่เหมาะกับเค้าซักอย่างแต่ผมก็ตัดสินใจไปเจอกันโดยมีเพื่อนของผมที่เป็นเพื่อนของเธอคอยช่วยอยู่ตลอด ครั้งแรกที่เจอกันหัวใจผมเต้นแรงมากผมตื่นเต้นมากเธอน่ารักจนผมไม่กล้าที่จะมองหน้าเลยแต่เธอก็มาชวนคุยจนทำให้ความเขินของผมหมดไปเราคุยกันเดินคุยกันไปเรื่อยๆทำให้ผมร็สึกรักเธอมากขึ้นความรู้สึกนั้นผมไม่เคยลืมเราไปนั่งกินร้านหมูกระทะกันโดยมีเพื่อนของเค้า1คนและเพื่อนผมอีก3คนเค้าก็มานั่งข้างผมผมจะทำไงก็เขิลดิ่ครับ55555เธอย่างหมูแล้วป้อนผมเป็นครั้งแรกที่เธอป้อนผมเลย5555 หลังจากนั้นประมาณ4ทุ่มผมก็พาเธอไปลอยกระทงผมซื้อกระทงไป1อันแล้วก็ไฟเย็นอีก1ซอง แล้วเอามาปักใส่กระทงหลังจากนั้นเราก็ถ่ายรูปด้วยกันเป็นรูปคู่รูปแรกที่เคยถ่ายกับเธอจากนั้นเราลอยกระทงด้วยกัน ไฟเย็นที่จุดเล่นไม่หมดผมเอามาดัด1อันเป็นตัวอักษร P มันเป็นตัวอักษรแรกของชื่อเล่นของเค้า สุดท้ายผมก็ส่งเธอที่ลานจอดรถแล้วเธอก็ขับรถกลับบ้าน จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆจนมาถึงวันเกิดผมเธอไม่ได้มาหรอก5555แต่ผมไปหาเธอที่ รร. เป็นวันเกิดของผมเธอบอกจะให้ของขวัญผมพอผมไปเจอเธอ เธอบอกว่าเธอก็ไม่มีอะไรจะให้หาซื้อของไม่ทันเธอเลยถอดยางรัดผมสีดำมาใส่ข้อมือผม แล้วบอกว่าเอานี่ไปก่อนน้ะ ไว้เจอของที่อยากซื้อให้แล้วจะมาเอาคืน5555ทุกวันนี้ยังอยู่เลยเราก็คุยกันไปเรื่อยๆในสถานะคนคุยแค่นั้น จนถึงวันที่23ธันวาเป็นวันครบรอบ2เดือนที่เราคุยกันเรานัดกันไปเดินตลาดนกฮูก เลี่ยงเมืองนนท์ เป็นครั้งที่3ที่เราเจอกัน วันนั้นผมซื้อตัวต่อสติชให้เค้าเป็นของขวัญวันครบรอบเค้าดีใจมากแล้วเราก็หาอะไรกินกันต่อและก่อนกลับขณะที่เดินไปส่งเค้าผมเดินไปตรงหน้าเค้าผมบอกเค้าว่ามีอะไรจะบอกแต่ก็ไม่กล้าบอกซักที่บอกตอนนี้นี่แหละนี่ก็2เดือนแล้วนะที่คุยกันมาเรารักเธอนะคบกับเรานะ 55555เขิลจัดเลยตอนนั้นอ้ะ เธอบอกผมว่าเอาจริงป้ะเนี่ย ผมบอกว่าจริง แล้วเธอก็พยักหน้าแล้วจูงมือผมเดินไปที่รถ 5555 ยังรู้สึกเขิลไม่หายแต่เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่อะไรกลับดูแย่ลงเธอเริ่มหายบ่อยๆ วันนึงคุยกัน3-4ประโยค จนถึงวันที่31ธันวาคม จู่ๆเธอก็ทักมาหาผม เธอบอกว่า "เลิกกันเถอะ" 55555ผมจึ้กเลยครับ เค้าบอกกับผมว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่าเค้ารู้สึกไม่โอเค บางที่คู่บางคู่ก็ไม่เหมาะกับการเป็นแฟนกันเสมอไป เรามาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่าน้ะ ผมก็จุกหนักเลยเธอบอกขนาดนี้5555ทำไรไม่ถูกเลยครับแล้วเธอก็หายไปจนกระทั่งเพื่อนผมรู้เรื่อง5555มันไปด่าเพื่อนมันก็คือเธอนั่นแหละเละเทะเลยเพราะมันรู้ว่าคนนี้อ้ะผมจริงจังมาก5555อีก 2วันเพื่อนของเธอทักผมมาจู่ๆเธอ ก็จะมาขอผมคืนดี แต่ผมก็ตอบไปว่าคุยๆกันไปก่อนเผื่อจะไม่โอเครอีก จากนั้นผมก็คุยกับเค้ามาเรื่อยๆ
ในสถานะแรกแค่คนคุยผมก็คุยเหมือนเดิมตามปรกติเพราะผมยังรักเค้าอยู่แต่ผมยังไม่กล้ากลับไปคบแบบนั้นเพราะกลัวเค้าจะมาหลอกผมแต่ก็ไม่แน่ใจจนเราคุยกันเรื่มโทรหากันคอลกันมากขึ้นเปิดกล้องเริ่มนัดกันไปดูหนังกันกินปังเย็นกันเลยทำให้ได้เจอกันมากขึ้นไปกินเหล้าด้วยกันไปกินหมูกระทะด้วยกันเราเจอกันบ่อยขึ้นตีซะสัปดาห์ละ2ครั้งเลยมั้ง เราคุยไปเรื่อยๆเพื่อนๆเธอก็ยุตลอดทำไมไม่คบกันซักทีเพื่อนของเธอถามเราว่าทำไม่ไม่ขอคบซักทีเราก็ตอบว่าแล้วตอนนี้มันต่างอะไรกับคบกันล่ะเพื่อนของเธอบอกว่าก็ไม่มีสิทธิในตัวมันไงจึ้กเลยผม555555จนวันวาเลนไทนนัดกันไปกินหมูกระทะกันแถวปากเกร็ดนนทบุรี ผมซื้อช่อดอกไม่ไปให้เค้าส่วนเค้าซื้อตุ๊กตาหมามาให้ผมและดอกกุหลาบสีขาวอีก1ดอกแล้วกระดาษโน๊ตเขียนว่าเห็น''เธออยากเลี้ยงแต่เลี้ยงไม่ได้เอานี่ไปเลี้ยงก่อนน้ะ'' ผมดีใจมากเขิลหนักเลย แล้วเราก็แยกย้ายกลับบ้าน จนถึงวันเกิดเธอเดือนมีนา ผมตั้งใจทำเซอไพรเธอด้วยเค้กและป้ายและรูปโพลาลอยผมเห็นเค้ามีความสุขมากและเค้าก็หันมาหาผม แล้วเค้าก็บอกทำเองป้ะเนี่ยเล่นใหญ่เลยนะ55555 หลังจากนั้นเธอเดินมากอดผมเป็นกอดแรกที่ผมได้จากเธอผมมีความสุขมาก แล้วเราก็แยกกันกลับบ้าน จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆไปดูหนังกันกินข้ากันปรกติแต่2อาทิตที่ผ่านมาเธอเริ่มหายตอบผมน้อยลงไม่มีเวลาแต่ว่าเค้าเล่นเฟสตลอดออนเฟสตลอดดูสตอรี่ตลอดแต่ไม่ทักไม่อ่านไม่ตอบบางทีก็อ่านไม่ตอบจนเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาเรานัดกันไปกินขนมร้านแถวปากเกร็ดเธอก็ทำตัวปรกติเหมือนเดิมแต่วันรุ่งขึ้นเธอก็หายไปอีกทั้งวันจนตอนบ่าย2เธอทักมาว่า เราว่าเราเลิกคุยกันมั๊ย. เราถามกลับว่าทำไมละ. เธอบอกว่าเธอเบื่อมั้ย เราว่าเรารู้สึกเหมือนว่าต้องรักเธอมันเหมือนฝืน. เราเลยถามว่าเธอรู้สึกอย่างงี้มานานมั๊ย. เธอบอกผมว่าก็ซักพักแล้ว เรารู้ว่ายังไงเธอก็ไม่เบื่อเราก็ถามไปงั้นเราคิดนานแล้วว่าควรทำยังไง แต่ถ้านานกว่านี้เราคงทำร้ายเธอไปด้วย. ผมตอบไปว่าถ้าเธอคิดงี้เราก็ห้ามเธอไม่ได้หรอก.
เธอถามว่าเราโครเครมั้ยขอโทดนะรอบสองที่เราทำอย่างนี้กับเธอแต่เราไม่อยากทำร้ายไปมากกว่านี้จริงๆ.
เธอ(หมายถึงผม)ดีมาตลอดเราเองที่ไม่ดี ขอบคุณที่กลับมาด้วยนะเราขอโทดจริงๆ. คำสุดท้ายโชคดีนะเธอ น้ำตาแตกเลยผม55555
เพื่อนว่าผมควรทำยังไงต่อดีครับมันเป็นแบบนี้ไปแล้วแต่ผมยังรักเธอมากๆถึงมันจะเป็นเวลาแค่4เดือน
เธอคงเบื่อผมมากใช่ไหม
เธอหมดรักผมจริงหรือป่าวผมสับสนบางที
ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ อาจจะเล่าไม่ค่อยรู้เรื่องมันไม่รู้จะอะธิบายออกมาเป็นตัวหนังสืออย่างไร
หมดรักจริงหรือป่าว.
ผมได้เจอกับผู้หญิงคนนึงในเฟสแล้วผมดันปิ้งเธอขึ้นมา ผมเลยทักเธอไปเธอก็ตอบผมก็ชวนเธอคุยตามปรกติ แล้วพึ่งมาร็ว่าเธอเป็นเพื่อนของเพื่อนผม5555
จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่เรายังไม่เคยเจอกันเลย ไม่เคยโทรหรือเปิดกล้องกันเลยซักครั้ง แต่เราคุยกันตลอดเหมือนเป็นแฟนกันหรือผมคิดไปเอง จนวันนึงเค้าถามผมว่านี่ก็คุยกันมาจะเดือนนึงแล้วทำไมเธอไม่ขอเราคบล่ะ เราบอกเค้าว่า ก็คุยไปเรื่อยๆก่อนเผื่อเธอจะไม่โอเครโตๆกันแล้วดูให้แน่ใจก่อนว่าเธอโอเคกับเราจริงไหม เราคุยกันมาจน1เดือนเธอโพส Anniversary 1 month ผมนี่อึ้งเลยเธอนับด้วยหรอตั้งแต่ครั้งแรกที่เราคุยกัน ผมดีใจมากที่เธอเหมือนมีใจให้ผมวันนั้นวันลอยกระทงพอดี เค้าชวนเราไปลอยกระทงที่ตลาดมะลิ ตอนแรกเราก็ไม่กล้าไปเจอเค้าหรอกเพราะผมดูไม่เหมาะกับเค้าซักอย่างแต่ผมก็ตัดสินใจไปเจอกันโดยมีเพื่อนของผมที่เป็นเพื่อนของเธอคอยช่วยอยู่ตลอด ครั้งแรกที่เจอกันหัวใจผมเต้นแรงมากผมตื่นเต้นมากเธอน่ารักจนผมไม่กล้าที่จะมองหน้าเลยแต่เธอก็มาชวนคุยจนทำให้ความเขินของผมหมดไปเราคุยกันเดินคุยกันไปเรื่อยๆทำให้ผมร็สึกรักเธอมากขึ้นความรู้สึกนั้นผมไม่เคยลืมเราไปนั่งกินร้านหมูกระทะกันโดยมีเพื่อนของเค้า1คนและเพื่อนผมอีก3คนเค้าก็มานั่งข้างผมผมจะทำไงก็เขิลดิ่ครับ55555เธอย่างหมูแล้วป้อนผมเป็นครั้งแรกที่เธอป้อนผมเลย5555 หลังจากนั้นประมาณ4ทุ่มผมก็พาเธอไปลอยกระทงผมซื้อกระทงไป1อันแล้วก็ไฟเย็นอีก1ซอง แล้วเอามาปักใส่กระทงหลังจากนั้นเราก็ถ่ายรูปด้วยกันเป็นรูปคู่รูปแรกที่เคยถ่ายกับเธอจากนั้นเราลอยกระทงด้วยกัน ไฟเย็นที่จุดเล่นไม่หมดผมเอามาดัด1อันเป็นตัวอักษร P มันเป็นตัวอักษรแรกของชื่อเล่นของเค้า สุดท้ายผมก็ส่งเธอที่ลานจอดรถแล้วเธอก็ขับรถกลับบ้าน จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆจนมาถึงวันเกิดผมเธอไม่ได้มาหรอก5555แต่ผมไปหาเธอที่ รร. เป็นวันเกิดของผมเธอบอกจะให้ของขวัญผมพอผมไปเจอเธอ เธอบอกว่าเธอก็ไม่มีอะไรจะให้หาซื้อของไม่ทันเธอเลยถอดยางรัดผมสีดำมาใส่ข้อมือผม แล้วบอกว่าเอานี่ไปก่อนน้ะ ไว้เจอของที่อยากซื้อให้แล้วจะมาเอาคืน5555ทุกวันนี้ยังอยู่เลยเราก็คุยกันไปเรื่อยๆในสถานะคนคุยแค่นั้น จนถึงวันที่23ธันวาเป็นวันครบรอบ2เดือนที่เราคุยกันเรานัดกันไปเดินตลาดนกฮูก เลี่ยงเมืองนนท์ เป็นครั้งที่3ที่เราเจอกัน วันนั้นผมซื้อตัวต่อสติชให้เค้าเป็นของขวัญวันครบรอบเค้าดีใจมากแล้วเราก็หาอะไรกินกันต่อและก่อนกลับขณะที่เดินไปส่งเค้าผมเดินไปตรงหน้าเค้าผมบอกเค้าว่ามีอะไรจะบอกแต่ก็ไม่กล้าบอกซักที่บอกตอนนี้นี่แหละนี่ก็2เดือนแล้วนะที่คุยกันมาเรารักเธอนะคบกับเรานะ 55555เขิลจัดเลยตอนนั้นอ้ะ เธอบอกผมว่าเอาจริงป้ะเนี่ย ผมบอกว่าจริง แล้วเธอก็พยักหน้าแล้วจูงมือผมเดินไปที่รถ 5555 ยังรู้สึกเขิลไม่หายแต่เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ แต่อะไรกลับดูแย่ลงเธอเริ่มหายบ่อยๆ วันนึงคุยกัน3-4ประโยค จนถึงวันที่31ธันวาคม จู่ๆเธอก็ทักมาหาผม เธอบอกว่า "เลิกกันเถอะ" 55555ผมจึ้กเลยครับ เค้าบอกกับผมว่าเรากลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่าเค้ารู้สึกไม่โอเค บางที่คู่บางคู่ก็ไม่เหมาะกับการเป็นแฟนกันเสมอไป เรามาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่าน้ะ ผมก็จุกหนักเลยเธอบอกขนาดนี้5555ทำไรไม่ถูกเลยครับแล้วเธอก็หายไปจนกระทั่งเพื่อนผมรู้เรื่อง5555มันไปด่าเพื่อนมันก็คือเธอนั่นแหละเละเทะเลยเพราะมันรู้ว่าคนนี้อ้ะผมจริงจังมาก5555อีก 2วันเพื่อนของเธอทักผมมาจู่ๆเธอ ก็จะมาขอผมคืนดี แต่ผมก็ตอบไปว่าคุยๆกันไปก่อนเผื่อจะไม่โอเครอีก จากนั้นผมก็คุยกับเค้ามาเรื่อยๆ
ในสถานะแรกแค่คนคุยผมก็คุยเหมือนเดิมตามปรกติเพราะผมยังรักเค้าอยู่แต่ผมยังไม่กล้ากลับไปคบแบบนั้นเพราะกลัวเค้าจะมาหลอกผมแต่ก็ไม่แน่ใจจนเราคุยกันเรื่มโทรหากันคอลกันมากขึ้นเปิดกล้องเริ่มนัดกันไปดูหนังกันกินปังเย็นกันเลยทำให้ได้เจอกันมากขึ้นไปกินเหล้าด้วยกันไปกินหมูกระทะด้วยกันเราเจอกันบ่อยขึ้นตีซะสัปดาห์ละ2ครั้งเลยมั้ง เราคุยไปเรื่อยๆเพื่อนๆเธอก็ยุตลอดทำไมไม่คบกันซักทีเพื่อนของเธอถามเราว่าทำไม่ไม่ขอคบซักทีเราก็ตอบว่าแล้วตอนนี้มันต่างอะไรกับคบกันล่ะเพื่อนของเธอบอกว่าก็ไม่มีสิทธิในตัวมันไงจึ้กเลยผม555555จนวันวาเลนไทนนัดกันไปกินหมูกระทะกันแถวปากเกร็ดนนทบุรี ผมซื้อช่อดอกไม่ไปให้เค้าส่วนเค้าซื้อตุ๊กตาหมามาให้ผมและดอกกุหลาบสีขาวอีก1ดอกแล้วกระดาษโน๊ตเขียนว่าเห็น''เธออยากเลี้ยงแต่เลี้ยงไม่ได้เอานี่ไปเลี้ยงก่อนน้ะ'' ผมดีใจมากเขิลหนักเลย แล้วเราก็แยกย้ายกลับบ้าน จนถึงวันเกิดเธอเดือนมีนา ผมตั้งใจทำเซอไพรเธอด้วยเค้กและป้ายและรูปโพลาลอยผมเห็นเค้ามีความสุขมากและเค้าก็หันมาหาผม แล้วเค้าก็บอกทำเองป้ะเนี่ยเล่นใหญ่เลยนะ55555 หลังจากนั้นเธอเดินมากอดผมเป็นกอดแรกที่ผมได้จากเธอผมมีความสุขมาก แล้วเราก็แยกกันกลับบ้าน จากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยๆไปดูหนังกันกินข้ากันปรกติแต่2อาทิตที่ผ่านมาเธอเริ่มหายตอบผมน้อยลงไม่มีเวลาแต่ว่าเค้าเล่นเฟสตลอดออนเฟสตลอดดูสตอรี่ตลอดแต่ไม่ทักไม่อ่านไม่ตอบบางทีก็อ่านไม่ตอบจนเมื่อวันอังคารที่ผ่านมาเรานัดกันไปกินขนมร้านแถวปากเกร็ดเธอก็ทำตัวปรกติเหมือนเดิมแต่วันรุ่งขึ้นเธอก็หายไปอีกทั้งวันจนตอนบ่าย2เธอทักมาว่า เราว่าเราเลิกคุยกันมั๊ย. เราถามกลับว่าทำไมละ. เธอบอกว่าเธอเบื่อมั้ย เราว่าเรารู้สึกเหมือนว่าต้องรักเธอมันเหมือนฝืน. เราเลยถามว่าเธอรู้สึกอย่างงี้มานานมั๊ย. เธอบอกผมว่าก็ซักพักแล้ว เรารู้ว่ายังไงเธอก็ไม่เบื่อเราก็ถามไปงั้นเราคิดนานแล้วว่าควรทำยังไง แต่ถ้านานกว่านี้เราคงทำร้ายเธอไปด้วย. ผมตอบไปว่าถ้าเธอคิดงี้เราก็ห้ามเธอไม่ได้หรอก.
เธอถามว่าเราโครเครมั้ยขอโทดนะรอบสองที่เราทำอย่างนี้กับเธอแต่เราไม่อยากทำร้ายไปมากกว่านี้จริงๆ.
เธอ(หมายถึงผม)ดีมาตลอดเราเองที่ไม่ดี ขอบคุณที่กลับมาด้วยนะเราขอโทดจริงๆ. คำสุดท้ายโชคดีนะเธอ น้ำตาแตกเลยผม55555
เพื่อนว่าผมควรทำยังไงต่อดีครับมันเป็นแบบนี้ไปแล้วแต่ผมยังรักเธอมากๆถึงมันจะเป็นเวลาแค่4เดือน
เธอคงเบื่อผมมากใช่ไหม
เธอหมดรักผมจริงหรือป่าวผมสับสนบางที
ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่ อาจจะเล่าไม่ค่อยรู้เรื่องมันไม่รู้จะอะธิบายออกมาเป็นตัวหนังสืออย่างไร