ขอแวะเวียนเข้า pantip มาอีกครากับสัมภาษณ์เมื่อวาน
เอาตรงๆ ป้าก็เชียร์คู่นี้มาตลอด ด้วยเอ็นดูทั้งคนพี่และคนน้องที่เป็นเด็กดี เป็นตัวอย่างที่ดีต่อคนรุ่นใหม่ในหลายๆเรื่อง รวมทั้งเรื่องนี้ "ความรัก"
การเป็นคนสาธารณะอยู่ในที่แจ้งนี้ ชีวิตมันบางครามันก็นักหนาเอาการเหมือนกันนะ การตีข่าวใส่ไข่โดยไม่ระวังระไวถึงใจเขาใจเรา กระทบใจกาย ทุกข์ใจร้อนใจกันไปหมด อย่าเพียงแค่เอาแต่ประโยชน์ส่วนตนเลี้ยงชีพไปวันๆกันเป็นที่ตั้ง จนคุณธรรมของความเป็นมนุษย์กับคำว่า "เรื่องส่วนตัว" มันเลยเถิดแบบครานี้อีกเลย
เข้าเรื่องของคำว่า "รัก" จากปากผู้ชายคนนึง
คู่นี้ถ้อยทีถ้อยอาศัย รู้จักกัน เรียนรู้ตัวตนของกันและกันมานานมาก มันเป็นความผูกพัน ใส่ใจ หวังดีที่มีให้กันมาตลอด 7-8 ปี ที่ทั้งคู่อยากให้เป็น "เรื่องส่วนตัว" พูดน้อยแต่จริง ดูที่การกระทำเป็นหลักแล้วกัน
คนพี่ตอบหนักแน่นว่า "เอาตรงๆก็รักเค้าละครับ" ถ้าเป็นบทละครเขาคงพูดได้ไม่ยาก แต่ถ้าจะพูดเรื่องนี้ต่อสาธารณะสำหรับคนที่นับถือตนเองอย่างเขาก็คงไม่ง่ายนัก สังเกตจากน้ำเสียง สีหน้าทีแดงก่ำ กิริยาเขินอายจนต้องหันหน้าหนีกล้อง แววตาที่จดจ้องรอคำตอบของคนน้องว่าคิดอย่างไร น้ำตารื้นนิดๆ กับสิ่งที่เพิ่งพูดออกไป ที่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตนเองที่มีต่อผู้หญิงคนนี้ พร้อมที่จะปกป้องเธอเสมอ
หยุดถาม หยุดคั้น หยุดขยันขุดคุ้ย หยุดตีความ หยุดสร้างเรื่องกับเรื่องราว "ความรัก" ของเขาและเธอเถิดค่ะ
ปล่อยให้มันเป็นไป สวยงาม ละมุนละไม เป็นความทรงจำดีของทั้งคู่ต่อไปเถิด ถ้าเขาอยากเปิดหรือเขาพร้อม เขาคงบอกเองเมื่อถึงเวลานั้น
ปล. งดดราม่า งดการทำร้ายจิตใจกันนะคะ
จากใจป้าคนนึงที่เฝ้าดูคู่นี้มาตลอดจากเชียร์สุด เชียร์กลางๆ ปล่อยวางว่าเป็นเรื่องจองทั้งคู่ จนถึงตอนนี้เห็นใจและเข้าใจใน "รักจริง" ของทั้งสองคนจ้า
คำว่า "รัก" จากปากณเดชน์
เอาตรงๆ ป้าก็เชียร์คู่นี้มาตลอด ด้วยเอ็นดูทั้งคนพี่และคนน้องที่เป็นเด็กดี เป็นตัวอย่างที่ดีต่อคนรุ่นใหม่ในหลายๆเรื่อง รวมทั้งเรื่องนี้ "ความรัก"
การเป็นคนสาธารณะอยู่ในที่แจ้งนี้ ชีวิตมันบางครามันก็นักหนาเอาการเหมือนกันนะ การตีข่าวใส่ไข่โดยไม่ระวังระไวถึงใจเขาใจเรา กระทบใจกาย ทุกข์ใจร้อนใจกันไปหมด อย่าเพียงแค่เอาแต่ประโยชน์ส่วนตนเลี้ยงชีพไปวันๆกันเป็นที่ตั้ง จนคุณธรรมของความเป็นมนุษย์กับคำว่า "เรื่องส่วนตัว" มันเลยเถิดแบบครานี้อีกเลย
เข้าเรื่องของคำว่า "รัก" จากปากผู้ชายคนนึง
คู่นี้ถ้อยทีถ้อยอาศัย รู้จักกัน เรียนรู้ตัวตนของกันและกันมานานมาก มันเป็นความผูกพัน ใส่ใจ หวังดีที่มีให้กันมาตลอด 7-8 ปี ที่ทั้งคู่อยากให้เป็น "เรื่องส่วนตัว" พูดน้อยแต่จริง ดูที่การกระทำเป็นหลักแล้วกัน
คนพี่ตอบหนักแน่นว่า "เอาตรงๆก็รักเค้าละครับ" ถ้าเป็นบทละครเขาคงพูดได้ไม่ยาก แต่ถ้าจะพูดเรื่องนี้ต่อสาธารณะสำหรับคนที่นับถือตนเองอย่างเขาก็คงไม่ง่ายนัก สังเกตจากน้ำเสียง สีหน้าทีแดงก่ำ กิริยาเขินอายจนต้องหันหน้าหนีกล้อง แววตาที่จดจ้องรอคำตอบของคนน้องว่าคิดอย่างไร น้ำตารื้นนิดๆ กับสิ่งที่เพิ่งพูดออกไป ที่ซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกของตนเองที่มีต่อผู้หญิงคนนี้ พร้อมที่จะปกป้องเธอเสมอ
หยุดถาม หยุดคั้น หยุดขยันขุดคุ้ย หยุดตีความ หยุดสร้างเรื่องกับเรื่องราว "ความรัก" ของเขาและเธอเถิดค่ะ
ปล่อยให้มันเป็นไป สวยงาม ละมุนละไม เป็นความทรงจำดีของทั้งคู่ต่อไปเถิด ถ้าเขาอยากเปิดหรือเขาพร้อม เขาคงบอกเองเมื่อถึงเวลานั้น
ปล. งดดราม่า งดการทำร้ายจิตใจกันนะคะ
จากใจป้าคนนึงที่เฝ้าดูคู่นี้มาตลอดจากเชียร์สุด เชียร์กลางๆ ปล่อยวางว่าเป็นเรื่องจองทั้งคู่ จนถึงตอนนี้เห็นใจและเข้าใจใน "รักจริง" ของทั้งสองคนจ้า