เราควรกับไปคืนดีกับแฟนเก่ามั๊ย

เรามีแฟนเราคบกันมานานนมากเป็นเวลาหลายปีมีสุขมีทุกข์มีลำบากมีสบายมีนอกใจมีเบื่อมีลำคานมีอะไรเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดแต่เราก็รักกันมาก เคยนอกใจเราสองครั้งแต่เพราะเรารักเราจึงบอกเลิกทั้งๆที่เรารักแฟนมากแต่เพราะเรารักเราจึงให้อภัยแฟนเราถึงสองครั้งและหลังจากตอนนั้นเราก็ใช้ชีวิตปกติไปไหนมาไหนด้วยกันอยู่ด้วยกันอยากไปเที่ยวไหนก็ขับรถไปกันสองคนและจนแฟนเราเริ่มทำงาน ทำงานงานไม่มีเวลาให้เรา เพียงเพราะเราทั้งคู่ไม่ค่อยมีเงินแฟนเราจึงตั้งใจทำงานเพื่อให้ได้เงินมาเยอะๆในแต่ละวันแต่ล่ะเดือนต้องมีออกไปประชุมต่างจังหวัดบ้างอาทิตย์นึงหรือบางทีสองสามอาทิตย์แต่เราก็คุยกันตลอดเวลาเป็นปกติเขากับมาก็ปกติดีไม่มีเรื่องผู้หญิงแค่นี้เราก็สบายใจแล้ว แต่พอผ่านไปสักระยะแฟนเราเริ่มชวนไปไหนก็ไม่ไป ไม่ค่อยใส่ใจเราเหมือนเดิม พูดไม่เป็นคำพูด นัดไม่เป็นนัด ลืมวันสำคัญของเรา เอาแต่แต่งรถ เตะบอล แทงสนุก จนเราคิดว่าในบางเวลาเขาอาจจะลืมเราไปบ้าง จนเรารู้สึกได้ว่าเหมือนอยู่ห้องคนเดียว ทั้งๆที่อยู่ด้วยกัน แต่เราอยู่กันคนล่ะมุมห้องแฟนเราเล่นแต่โทรศัพท์ เราก็นอนดูทีวี จนเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ล่ะมันจะทำให้ความรู้สึกเราแย่ลงแต่ไม่ได้ทำให้เรารักแฟนเราน้อยลงเลยนะ จนวันหนึ่งพี่สาวเราชวนไปทำงานเราเลยตกลงไปทำงานและตอนนี้ก็อาจจะเป็นเหตุที่ทำให้เราสองคนเริ่มทะเลาะกันความสัมพันธ์ของเราก็เริ่มแย่ลงมีแต่ความระแวงการจับผิดความหึงหวงที่แฟนเราไม่เคยทำก็เกิดขึ้นแบบเช็คโทรศัพท์เราทุกวันหลังจากไปรับกับจากที่ทำงาน และอีกอย่างเรากับแฟนทำงานเวลาเราก็ไม่ตรงกันเราทำงานกลางคืนแฟนเราทำงานกลางวันที่เราออกมาทำงานเพราะเราอยากช่วยแฟนหาเงินแต่ก็มีบ้างที่มีลูกค้ามาจีบแต่เราก็ปฎิเสษไปเพราะเรามีแฟนแล้ว แต่แฟนเราก็ไม่ไว้ใจไม่ได้คิดแบบที่เราคิดไม่เชื่อในสิ่งที่เราพูดจนเราทะเลาะกันไม่พูดกันสามสี่วันต่างคนต่างอยู่ต่างคนต่างทำอะไรๆประชดกันและเป็นแบบนี้นานๆไปการใส่ใจกันก็ไม่เกิดขึ้นอีกจนเราเบื่อแล้วเราเลยขอคุยให้รู้เรื่องจนอะไรๆดีขี้นมาหน่อยแต่แฟนเราก็เหมือนเดิมไม่ใส่ใจไม่สนใจเราเหมือนเดิมเคยไปไหนก็ไม่ไปไม่พาไปบอกไม่มีเงินเราก็ไม่เป็นไรแค่น้อยใจเฉยๆ จนเรารู้สึกสิ่งที่เราขาดความสุข เราอยากให้เขากับมาทำอะไรๆที่เราเคยทำด้วยกัน เหมือนเดิม แต่เหมือนเรายิ่งวิ่งเข้าหา เขาก็ยิ่งหนี เราเลยตัดสินใจบอกเลิก เขาก็ขอโอกาสปรับปรุงตัวใหม่ จะไม่ทำให้เราเสียใจ จะใส่ใจเรา เขาได้โอกาสนั้น และแล้วเขาก็เหมือนเดิม ขอโอกาสเหมือนเดิม แต่ทำไม่ได้สักที จนเราขอเลิก ทั้งๆที่เราไม่อยากเลิก จนเราเลิกกัน เขาก็ขอโอกาสอีกแต่เราไม่ได้ให้โอกาส เขาก็บอกเราว่าเสียใจกับมาเหมือนเดิม แต่พอเราเลิกเราเดินออกมาจากชีวิตเขา เขาพึ่งคิดได้พึ่งรู้สึก พึ่งสำนึกได้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาทำอะไร เขาทำพลาดอะไร เขาพึ่งจะนึกได้ตอนที่เขาต้องเลิกกับเรา ตอนที่เราเลิกกันแล้ว เราควรกับไปหาแฟนเก่าเรามั้ย