เพียงเพราะรักหรือผูกพัน

ฉันเองคบกับแฟนมาตั้งแต่สมันเรียนมัธยมจนเรียนจบปริญญาแต่ระยะเวลาที่เกิดขึ้นฉันไม่รู้เลยว่าเพราะรักหรือผูกพัน แต่ก่อนตอนคบกันแรกๆ เราทำอะไรเค้าก็ว่าดีไปหมด แต่พอนานไปทุกสิ่งทุกอย่างก็เริ่มเฉยชา เมือก่อนสมัยเรียนฉันเป็นคนที่สวยคนหนึ่งที่ผู้ชายต่างรุมจีบแต่ไม่รู้ทำไมเหมือนที่เลือกผู้ชายคนนี้ทั้งที่เค้าเรียนก็ไม่เก่ง เกเร ทั้งที่เราก็เป็นคนเก่งมีสิทธิ์เลือก ตอนนั้นเราคิดเพียงว่าผู้ชายที่เกเรจะปกป้องเราได้ แต่ผลที่ได้กลับมามันไม่ใช่ แฟนของแันเป็นคนที่ไม่ตั้งใจเรียนเอาเสียเลยกว่าจะจบม.6 มาได้เราต้องช่วยทำงานส่งอาจารย์ตลอดเพียงแค่หวังว่าสักวันหนึ่งเค้าจะคิดได้  พอเข้ามหาลัยก็ยิ่งหนักไปอีกเพราะห่างกันอยู่คนละจังหวัดทำให้เจอกันน้อยมากเค้าสนใจแต่เพื่อนของเค้าสนใจเราน้อยลง บางวันก็ไม่ได้คุยกันเลย เราเองตอนนั้นก็คิดว่าดีแล้วเพราะเราจะได้ตั้งใจเรียนเต็มที่  ตลอดระยะเวลาที่คบกัน เราพูดหวานกันน้อยมากเราไม่รู้ว่าที่เค้าเริ่มห่างกับเป็นเพราะความรู้สึกเบื่อหรื่อเพราะเราอ้วนขึ้น(ตอนเรียนมหาลัยน้ำหนักขึ้นเป็น 10 กว่าโล) แต่เราก็คิดว่าทนๆไปดีกว่าเริ่มใหม่กับใคร เค้ามักจะหึงเรามาก เราพยายามเตือนการกระทำของเค้าทุกอย่างเค้าติดเพื่อนมากจนเรียนไม่จบ เค้าเลยตัดสินใจสมัครทหารสุดท้ายเค้าก็ได้เป็นนายสิบส่วนเราก็เรียนต่อไป ตั้งแต่เค้าไปทำงานเค้ายิ่งติดเพื่อนมากขึ้นแถมเริ่มมีปัญหาเรื่องผู้หญิง พอเราจับติดเค้าก็เลิกแต่เราคิดว่ามันไม่แฟร์เลยเพราะเองก็มุ่งหน้าแต่เรียนไม่เคยนอกใจเค้าเลย ในใจคิดจะเลิกแต่บางทีก็เสียดายเวลา ตอนนี้เราเรียนจบได้เกียรตินิยมอันดับ 1 ส่วนเค้าก็ยังใช้ชีวิตเดิมๆเรื่อยๆไปวันไม่มีจุดหมาย แถมอารมณ์รุนแรงขึ้นมาก เอะอะชวนทะเลาะตลอด เราเองก็เบื่อเต็มทนแต่ไม่รู้เหมือนกันว่าที่เลิกกับเค้าไม่ได้เพียงเพราะรักหรือผูกพัน