สวัสดีค่ะ เราอยู่กับแฟนมาได้เกือบจะ 2 ปีแล้วค่ะ  ก็แฟนมาอยู่กับเราที่บ้านที่มีพ่อแม่น้องของเราด้วย แรกๆก็หวานตามประสาคนอยู่ด้วยกันใหม่ๆ พอหลังๆก็เริ่มทะเลาะบ้าง เฉยชาบ้าง บางทีก็ทะเลาะหนักมากจนเราคิดจะเลิก แต่พอเขาเข้ามาคุยนิดเดียวเราก็หายงอนแล้วค่ะ หรือบางทีเรื่องเล็กๆเราก็หายงอนไปเอง
เราติดแฟนมากๆค่ะ เรารู้สึกแบบนั้น ถึงแม้ว่าตอนอยู่ด้วยกันจะเฉยชา แต่เวลาไปเที่ยว ไปซื้อของ หรือทำธุระเราจะต้องชวนเขาไปด้วยตลอด ใครไม่ไปก็ได้ แต่แฟนเราต้องไปด้วยประมานนั้นค่ะ เวลาเขาไปไหนกับเพื่อน เราก็จะโทรตามตลอด แบบทุกๆชั่วโมงเลย แต่แฟนเราก็ไม่ได้รีบร้อนอะไรนะคะ คือแบบถึงจะโทรตามก็ไม่ได้สนใจ เขาก็จะกลับตามปกติ บางทีเราก็ห้ามไม่ให้ไปเพราะอยากอยู่กับเขา จนเขาไปแบบไม่บอกเราก็มี
ตอนนี้คือแฟนเราบอกจะกลับบ้านไปอยู่กับแม่เขาสักพักค่ะ แต่เราไม่อยากให้เขาไปเลยค่ะ รู้สึกเหงาแล้วก็คงจะคิดถึงมากๆ
อยากจะถามทุกคนที่อ่านว่า เราติดแฟนจนปิดกลั้นเขาเกินไปหรือเปล่า มันเกินไปมั้ยที่อยากอยู่กับเขาจนไม่อยากให้เขาไปไหนเลย