เรื่องนี้บางคนอาจจะมองดูว่าเป็นเรื่องของบุคคลที่3ที่เข้าไปยุ่งในความรักของคนสองคนนะคะ // แต่บุคคลนั้นที่เดินเข้าไปไม่รับรู้ว่าตัวเองต้องกลายเป็นบุคคลที่3
.
เริ่มเรื่องนะ ดี มีเพื่อนคนนึงมันมีแฟน แล้ววันนึงเพื่อนของแฟนมัน(สอง)มาไลค์รูป ดี ดีแอบปลื้มๆต่อสองแบบสไตล์ว่าคนในสเป๊ก แต่ในตอนนั้นดีมีแฟนอยู่และสองก็มีแฟน ดีไม่ได้รู้สึกอะไร จนดีได้เลิกกับแฟน สองเห็นดีเพ้อบ่อยๆสองก็เข้ามาตามไลค์ ดีเห็นเลยแอดเฟรนในเฟสไป สองก็รับจากนั้นก็ไลค์อะไรตามปกติ ทุกอย่างยังคงนิ่งไปเรื่อยยังไม่มีใครทักทายอะไรใดๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเพื่อนของดีโทรคุยกับแฟน แล้วแฟนมันบอกว่า "สองขอไลน์ดี" เพื่อนเลยมาบอกดีว่าสองขอไลน์ แต่ดีก็ยังคิดๆว่าสองเลิกกับแฟนหรือยังยังไม่ค่อยแน่ใจ แต่ดีก็ให้ไปจากนั้นสองก็ทักมา ปลอบใจอะไรต่างๆนานา จนดีก็เริ่มรู้สึกดีขึ้น แต่ดีก็ยังคงมีเรื่องติดค้างว่าสองเลิกกับแฟนหรือยัง สองบอกห่างกันไปสักพักแล้วไม่ได้คุยกันแล้ว ดีก็รับรู้แล้วก็วางใจที่จะรู้สึกดีได้ ความรู้สึกมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สองปลอบ สองให้กำลังใจ เริ่มจะมีบอกรักบ้างอะไรบ้างแต่ก็ยังหยอกๆกัน
*จนกระทั่งวันนึง สองบอกดีว่าสองจะไปต่างจังหวัดกับครอบครัวสัญญาณโทรศัพท์ไม่มีอาจจะหายไปเลยแล้วเดี๋ยวจะกลับมา เป็นเวลา3วันสองคืนซึ่งดีก็ตกลงไม่ได้คิดอะไร แต่ภายใน3วันสองมีส่งข้อความให้บ้าง สองบอกออกมาในเมืองเลยมีสัญญาณ คุยได้สักนิดสักหน่อยพอรู้ว่าทำอะไรอยู่ไหนสองก็บอกกับดีว่าจะออกจากตัวเมืองล้ะแค่นี้ก็จบไป*
หลังจากที่สองกลับมาจากต่างจังหวัด ก็คุยกันปกติทุกอย่างเริ่มบอกรักบอกคิดถึงกันเพิ่มขึ้นในระดับนึง อยู่มาเช้าวันหนึ่ง แฟนของสองใช้ไลน์สองทักมา บอกว่า
"ต่อไปนี้ก็คุยได้สบายใจแล้วนะคะ ยินดีด้วยถ้าคุยแล้วมีความสุข"
"รู้มั้ยว่าสองมีแฟนแล้ว"
"คบกันมาเข้าปีที่5แล้ว"
"เลิกให้แล้วค่ะ"
ดีก็โต้แย้งว่าดีควรไปมากกว่า เพราะ ที่ผ่านมาคิดมาโดยตลอดว่า สองไม่มีแฟนแล้ว ดีเลยย้ำว่าดีควรไปมากกว่า จากนั้นแฟนของสองก็ได้พูด
"ไม่ค่ะไม่เป็นไร"
" แม่สองให้มาทานข้าวเลยรู้วันนี้"
"ไม่รู้แอบคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่เพิ่งไปต่างจังหวัดด้วยกัน"
*ไปต่างจังหวัดด้วยกัน ซึ่งสองบอกกับดีว่าไปกับครอบครัว ดีเลยตอบไปตามที่รับรู้* แฟนของสองบอกว่า
"ไปกับครอบครัวของสองนั่นแหละ ปกติสนิทกับคนที่บ้านสองเลยไม่ได้เช็คอะไรพึ่งมารู้วันนี้ แล้วคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่" ดีก็ตอบตามความจริงไปทั้งหมด ดีก็บอกงั้นดีไปก็ได้ แฟนสองก็บอกว่า "คุยกันต่อเถอะ ยังไงก็เลิกกับมันอยู่แล้ว" "มันตื่นล้ะคุยกันต่อเถอะ" ในตอนนั้นความรู้สึกของดีมันมากเกินกว่าจะอธิบายออกมาได้ ความรู้สึกที่มีให้สองก่อนที่จะรู้ความจริง ดีมีให้สองมากๆ ด้วยความที่สองคอยปลอบใจ ดีจากที่ดีเพ้อไม่เป็นผู้เป็นคน สองเข้ามาช่วยให้ดีเลิกคิดเรื่องแบบนี้สองให้แต่ความสุขตลอดที่ผ่านมา แต่แล้วสองบอกกับเพื่อนดีว่าเลิกกับแฟนแล้ว สองก็ทักมายังอยากคุยอีกไหม ดีก็ตอบว่าอยากคุย(ในที่นี้คือสองเลิกกับแฟนแล้วนะดีถึงอยากคุย) สุดท้ายดีกับสองก็เริ่มคุย ผ่านไปไม่กี่วัน สองก็คุยกับดีปกติจนลอกฝันดีอะไรเรียบร้อย อยู่ๆ สองบอกว่า "ดูแลตัวเองดีๆ ขอโทษที่ทำให้ ดี เป็นแบบนี้สองไม่สามารถดูแลใครได้ตอนนี้ สองยังไม่พร้อมที่จะมีใคร เวลาสั้นๆที่ผ่านมาสองมีความสุขมาก" ทิ้งข้อความไว้พร้อมกับบล้อคทุกอย่าง ทั้งไลน์เฟสไอจี แต่ดีก็ยังคงอยากรอในวันที่สองพร้อมที่จะมีใครได้ เพราะดี รู้สึกรักกับสองไปแล้วไม่รู้จะทำใจได้ยังไงแต่ก็ยังขอรอ ในช่วงที่สองหายไป สองทักหาเพื่อนดีอยู่ตลอด ถามว่าดี" อยู่ไหน ทำอะไร" แล้วจู่ๆสองก็โทรมาหาดี ถามว่า"อยู่ไหน" "กลับบ้านหรือยัง" เป็นห่วงเหมือนที่สองเคยทำอยู่ตลอดในตอนที่คุย สองโทรมาคอยถามแบบนี้ตลอดเรื่อยๆ จนวันนึงสองโทมาแล้วดีไม่ทันได้รับ ดีเลยโทรไปบอกสองว่าดีถึงบ้านแล้วบลาๆ แล้วก็วาง ไม่นานแฟนสองใช้เบอร์ของตัวเองโทรมาถามว่า "สองโทมาพูดอะไรบ้าง ไม่เห็นใจกันเลยหรอ งงทำไมยังคุยกัน ในเมื่อสองบอกฉันแล้วว่าสองเลือกที่จะไม่เลิก" บลาๆดีก็บอกไปตามที่ดีรับรู้อีก จนสุดท้ายแฟนสองก็วาง แล้วแอดไลน์ ดีมา แล้วถาม "คุยกับสองในไหน บล้อคหมดทุกอย่างแล้ว" ดีก็ตอบว่า "โทรคุยค่ะ" แฟนสองก็พูดอะไรต่างๆนานา สุดท้ายแฟนสองบอกว่า "เดี๋ยวจะไปเอง"แล้วก็วนมาบอกว่า" เลิกกันไม่ขาด เพราะยังมีอะไรกับครอบครัวสองอยู่อีกเยอะ" ดีก็ได้ตอบกลับไปว่า "ถ้ายังมีอะไรต่อกันก็ตัดสินใจกันเอาเองเพราะดีไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องครอบครัว ดีจะไม่กลับไปคุยต่อในตอนที่เธอสองคนยังเลิกกันไม่ขาดหรอก" หลังจากนั้นก็จบกันไป
อยู่มาวันหนึ่ง สองเริ่มแอดเฟสมา เริ่มฟอลไอจี เริ่มเข้ามาเหมือนเดิม จนกระทั่งทักเข้ามาในไอจีของดี ว่ากลับบ้านหรือยัง แล้วก็คุยกันเรื่อยๆ จนดีได้บอกว่าอยากจะถอยออกมาเลิกคิดอะไรกับสองแล้วเพราะไม่อยากเป็นบุคคลที่สาม สองได้ตอบกลับว่าสองเลิกกันขาดแล้ว ดีก็ยังไม่แน่ใจ แต่สองก็คุยนู่นนี่เหมือนเดิมปกติ จนดีรู้สึกได้ว่าโอเครเลิกกันแล้วแน่นอน สองได้บอกกับดีว่าจะไม่หายไปไหนอีกแล้ว เลือกดีแล้ว บอกเลยว่าดีรักสองมากไม่รู้เป็นเพราะอะไรที่ดียังอยากรอสองตลอด แล้วสองกับดีก็คุยกันมานานเดือนกว่าๆจนกระทั่งสองขอ ดีเป็นแฟน ดีก็ยอมตกลงเป็นแฟน คุยกันมาเรื่อยๆ จนในวันนึง สองบอกกับดีว่า "สองลืมแฟนเก่าไม่ได้สองขอเวลากับดีขอเวลาลืม ไม่อยากคบกับดีไปแล้วมาคิดเรื่องนี้ถ้าสองไม่ทำแบบนี้ดีจะเสียใจสองไม่อยากให้เสียใจ" แล้วสองก็ทำทุกทางบล้อคทุกอย่างเหมือนเดิม แต่ก่อนจะบล้อคทุกอย่าสองบอกกับดีว่าแต่"สองยังอยู่ที่เดิม และสองยังรู้สึกกับดีเหมือนเดิม" แต่ดีก็ยอมที่จะให้สองใช้เวลาทบทวนตัวเอง ดีก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมคือก็เศร้าเสียใจทำไมคนที่เคยปลอบใจดีในวันนั้นต้องทำแบบนี้ แต่ลึกๆดีไม่สามารถลืมสองได้เลย รักสองมากมันอาจเป็นเพราะ สองคือคนที่ยื่นมือเข้ามาในตอนที่ดีเคยล้มแล้วช่วยปัดฝุ่นและช่วยรักษา ทุกอย่างมันทำให้ ดี รู้สึกดีเพราะดีไม่เคยได้รับอะไรแบบนี้ แต่หลังจากที่ขอเวลาไป ผ่านไป2-3วัน สองเห็นดีในไลฟ์ของเพื่อน สองทักมาในเฟสดี ถามไถ่ เป็นห่วงเป็นใยเหมือนเดิม แล้วก็เริ่มคุยมากขึ้น แต่ในครั้งนี้ดีอยู่ในจุดที่ไร้สถานะ จนมาวันนี้ดีถามสองว่า "สองยังคุยกับแฟนเก่าอยู่มั้ย?" สองบอก ยังคุยปกติ ดีเลยถามกลับไปว่า "สองรู้สึกยังไงกับดี" สองบอก รู้สึกรักและบอกว่ากับแฟนเก่ามันเป็นความผูกพันแต่ความผูกพันมันแน่นมาก สองไม่รู่ว่าจะอีกนานแค่ไหนที่สองจะลืมมันได้...
.
สุดท้ายแล้วดีก็ยอมรับในการรอสองต่อไป..
ความรักในความเจ็บปวดใช่มั้ย...
(((คิดเห็นกันยังไงบ้างคะ?? เราควรให้ดีทำอย่างไร??)))
ความรักในความเจ็บปวดหรือยังไง??
.
เริ่มเรื่องนะ ดี มีเพื่อนคนนึงมันมีแฟน แล้ววันนึงเพื่อนของแฟนมัน(สอง)มาไลค์รูป ดี ดีแอบปลื้มๆต่อสองแบบสไตล์ว่าคนในสเป๊ก แต่ในตอนนั้นดีมีแฟนอยู่และสองก็มีแฟน ดีไม่ได้รู้สึกอะไร จนดีได้เลิกกับแฟน สองเห็นดีเพ้อบ่อยๆสองก็เข้ามาตามไลค์ ดีเห็นเลยแอดเฟรนในเฟสไป สองก็รับจากนั้นก็ไลค์อะไรตามปกติ ทุกอย่างยังคงนิ่งไปเรื่อยยังไม่มีใครทักทายอะไรใดๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเพื่อนของดีโทรคุยกับแฟน แล้วแฟนมันบอกว่า "สองขอไลน์ดี" เพื่อนเลยมาบอกดีว่าสองขอไลน์ แต่ดีก็ยังคิดๆว่าสองเลิกกับแฟนหรือยังยังไม่ค่อยแน่ใจ แต่ดีก็ให้ไปจากนั้นสองก็ทักมา ปลอบใจอะไรต่างๆนานา จนดีก็เริ่มรู้สึกดีขึ้น แต่ดีก็ยังคงมีเรื่องติดค้างว่าสองเลิกกับแฟนหรือยัง สองบอกห่างกันไปสักพักแล้วไม่ได้คุยกันแล้ว ดีก็รับรู้แล้วก็วางใจที่จะรู้สึกดีได้ ความรู้สึกมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สองปลอบ สองให้กำลังใจ เริ่มจะมีบอกรักบ้างอะไรบ้างแต่ก็ยังหยอกๆกัน
*จนกระทั่งวันนึง สองบอกดีว่าสองจะไปต่างจังหวัดกับครอบครัวสัญญาณโทรศัพท์ไม่มีอาจจะหายไปเลยแล้วเดี๋ยวจะกลับมา เป็นเวลา3วันสองคืนซึ่งดีก็ตกลงไม่ได้คิดอะไร แต่ภายใน3วันสองมีส่งข้อความให้บ้าง สองบอกออกมาในเมืองเลยมีสัญญาณ คุยได้สักนิดสักหน่อยพอรู้ว่าทำอะไรอยู่ไหนสองก็บอกกับดีว่าจะออกจากตัวเมืองล้ะแค่นี้ก็จบไป*
หลังจากที่สองกลับมาจากต่างจังหวัด ก็คุยกันปกติทุกอย่างเริ่มบอกรักบอกคิดถึงกันเพิ่มขึ้นในระดับนึง อยู่มาเช้าวันหนึ่ง แฟนของสองใช้ไลน์สองทักมา บอกว่า
"ต่อไปนี้ก็คุยได้สบายใจแล้วนะคะ ยินดีด้วยถ้าคุยแล้วมีความสุข"
"รู้มั้ยว่าสองมีแฟนแล้ว"
"คบกันมาเข้าปีที่5แล้ว"
"เลิกให้แล้วค่ะ"
ดีก็โต้แย้งว่าดีควรไปมากกว่า เพราะ ที่ผ่านมาคิดมาโดยตลอดว่า สองไม่มีแฟนแล้ว ดีเลยย้ำว่าดีควรไปมากกว่า จากนั้นแฟนของสองก็ได้พูด
"ไม่ค่ะไม่เป็นไร"
" แม่สองให้มาทานข้าวเลยรู้วันนี้"
"ไม่รู้แอบคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่เพิ่งไปต่างจังหวัดด้วยกัน"
*ไปต่างจังหวัดด้วยกัน ซึ่งสองบอกกับดีว่าไปกับครอบครัว ดีเลยตอบไปตามที่รับรู้* แฟนของสองบอกว่า
"ไปกับครอบครัวของสองนั่นแหละ ปกติสนิทกับคนที่บ้านสองเลยไม่ได้เช็คอะไรพึ่งมารู้วันนี้ แล้วคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่" ดีก็ตอบตามความจริงไปทั้งหมด ดีก็บอกงั้นดีไปก็ได้ แฟนสองก็บอกว่า "คุยกันต่อเถอะ ยังไงก็เลิกกับมันอยู่แล้ว" "มันตื่นล้ะคุยกันต่อเถอะ" ในตอนนั้นความรู้สึกของดีมันมากเกินกว่าจะอธิบายออกมาได้ ความรู้สึกที่มีให้สองก่อนที่จะรู้ความจริง ดีมีให้สองมากๆ ด้วยความที่สองคอยปลอบใจ ดีจากที่ดีเพ้อไม่เป็นผู้เป็นคน สองเข้ามาช่วยให้ดีเลิกคิดเรื่องแบบนี้สองให้แต่ความสุขตลอดที่ผ่านมา แต่แล้วสองบอกกับเพื่อนดีว่าเลิกกับแฟนแล้ว สองก็ทักมายังอยากคุยอีกไหม ดีก็ตอบว่าอยากคุย(ในที่นี้คือสองเลิกกับแฟนแล้วนะดีถึงอยากคุย) สุดท้ายดีกับสองก็เริ่มคุย ผ่านไปไม่กี่วัน สองก็คุยกับดีปกติจนลอกฝันดีอะไรเรียบร้อย อยู่ๆ สองบอกว่า "ดูแลตัวเองดีๆ ขอโทษที่ทำให้ ดี เป็นแบบนี้สองไม่สามารถดูแลใครได้ตอนนี้ สองยังไม่พร้อมที่จะมีใคร เวลาสั้นๆที่ผ่านมาสองมีความสุขมาก" ทิ้งข้อความไว้พร้อมกับบล้อคทุกอย่าง ทั้งไลน์เฟสไอจี แต่ดีก็ยังคงอยากรอในวันที่สองพร้อมที่จะมีใครได้ เพราะดี รู้สึกรักกับสองไปแล้วไม่รู้จะทำใจได้ยังไงแต่ก็ยังขอรอ ในช่วงที่สองหายไป สองทักหาเพื่อนดีอยู่ตลอด ถามว่าดี" อยู่ไหน ทำอะไร" แล้วจู่ๆสองก็โทรมาหาดี ถามว่า"อยู่ไหน" "กลับบ้านหรือยัง" เป็นห่วงเหมือนที่สองเคยทำอยู่ตลอดในตอนที่คุย สองโทรมาคอยถามแบบนี้ตลอดเรื่อยๆ จนวันนึงสองโทมาแล้วดีไม่ทันได้รับ ดีเลยโทรไปบอกสองว่าดีถึงบ้านแล้วบลาๆ แล้วก็วาง ไม่นานแฟนสองใช้เบอร์ของตัวเองโทรมาถามว่า "สองโทมาพูดอะไรบ้าง ไม่เห็นใจกันเลยหรอ งงทำไมยังคุยกัน ในเมื่อสองบอกฉันแล้วว่าสองเลือกที่จะไม่เลิก" บลาๆดีก็บอกไปตามที่ดีรับรู้อีก จนสุดท้ายแฟนสองก็วาง แล้วแอดไลน์ ดีมา แล้วถาม "คุยกับสองในไหน บล้อคหมดทุกอย่างแล้ว" ดีก็ตอบว่า "โทรคุยค่ะ" แฟนสองก็พูดอะไรต่างๆนานา สุดท้ายแฟนสองบอกว่า "เดี๋ยวจะไปเอง"แล้วก็วนมาบอกว่า" เลิกกันไม่ขาด เพราะยังมีอะไรกับครอบครัวสองอยู่อีกเยอะ" ดีก็ได้ตอบกลับไปว่า "ถ้ายังมีอะไรต่อกันก็ตัดสินใจกันเอาเองเพราะดีไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องครอบครัว ดีจะไม่กลับไปคุยต่อในตอนที่เธอสองคนยังเลิกกันไม่ขาดหรอก" หลังจากนั้นก็จบกันไป
อยู่มาวันหนึ่ง สองเริ่มแอดเฟสมา เริ่มฟอลไอจี เริ่มเข้ามาเหมือนเดิม จนกระทั่งทักเข้ามาในไอจีของดี ว่ากลับบ้านหรือยัง แล้วก็คุยกันเรื่อยๆ จนดีได้บอกว่าอยากจะถอยออกมาเลิกคิดอะไรกับสองแล้วเพราะไม่อยากเป็นบุคคลที่สาม สองได้ตอบกลับว่าสองเลิกกันขาดแล้ว ดีก็ยังไม่แน่ใจ แต่สองก็คุยนู่นนี่เหมือนเดิมปกติ จนดีรู้สึกได้ว่าโอเครเลิกกันแล้วแน่นอน สองได้บอกกับดีว่าจะไม่หายไปไหนอีกแล้ว เลือกดีแล้ว บอกเลยว่าดีรักสองมากไม่รู้เป็นเพราะอะไรที่ดียังอยากรอสองตลอด แล้วสองกับดีก็คุยกันมานานเดือนกว่าๆจนกระทั่งสองขอ ดีเป็นแฟน ดีก็ยอมตกลงเป็นแฟน คุยกันมาเรื่อยๆ จนในวันนึง สองบอกกับดีว่า "สองลืมแฟนเก่าไม่ได้สองขอเวลากับดีขอเวลาลืม ไม่อยากคบกับดีไปแล้วมาคิดเรื่องนี้ถ้าสองไม่ทำแบบนี้ดีจะเสียใจสองไม่อยากให้เสียใจ" แล้วสองก็ทำทุกทางบล้อคทุกอย่างเหมือนเดิม แต่ก่อนจะบล้อคทุกอย่าสองบอกกับดีว่าแต่"สองยังอยู่ที่เดิม และสองยังรู้สึกกับดีเหมือนเดิม" แต่ดีก็ยอมที่จะให้สองใช้เวลาทบทวนตัวเอง ดีก็ใช้ชีวิตเหมือนเดิมคือก็เศร้าเสียใจทำไมคนที่เคยปลอบใจดีในวันนั้นต้องทำแบบนี้ แต่ลึกๆดีไม่สามารถลืมสองได้เลย รักสองมากมันอาจเป็นเพราะ สองคือคนที่ยื่นมือเข้ามาในตอนที่ดีเคยล้มแล้วช่วยปัดฝุ่นและช่วยรักษา ทุกอย่างมันทำให้ ดี รู้สึกดีเพราะดีไม่เคยได้รับอะไรแบบนี้ แต่หลังจากที่ขอเวลาไป ผ่านไป2-3วัน สองเห็นดีในไลฟ์ของเพื่อน สองทักมาในเฟสดี ถามไถ่ เป็นห่วงเป็นใยเหมือนเดิม แล้วก็เริ่มคุยมากขึ้น แต่ในครั้งนี้ดีอยู่ในจุดที่ไร้สถานะ จนมาวันนี้ดีถามสองว่า "สองยังคุยกับแฟนเก่าอยู่มั้ย?" สองบอก ยังคุยปกติ ดีเลยถามกลับไปว่า "สองรู้สึกยังไงกับดี" สองบอก รู้สึกรักและบอกว่ากับแฟนเก่ามันเป็นความผูกพันแต่ความผูกพันมันแน่นมาก สองไม่รู่ว่าจะอีกนานแค่ไหนที่สองจะลืมมันได้...
.
สุดท้ายแล้วดีก็ยอมรับในการรอสองต่อไป..
ความรักในความเจ็บปวดใช่มั้ย...
(((คิดเห็นกันยังไงบ้างคะ?? เราควรให้ดีทำอย่างไร??)))