[CR] ผิดหวังที่เกาะขาม สัตหีบ

หัวเราะหัวเราะ
ผิดหวัง ที่เกาะขามสัตหีบ

เนื่องจาก เรากับเพื่อนทำงานและไม่ค่อยมีเวลาว่างตรงกัน นานๆจะว่างตรงกันสักที เลยอยากหาที่พักผ่อน ใกล้กรุงเทพ แล้วก็ไปเช้าเย็นกลับ เพราะเรามีเวลาไม่มากนัก ต้องกลับมาทำงานต่อ เราเลยหาข้อมูลทาง อินเทอร์เน็ต เราก็ไปสะดุดตากับเกาะขามที่สัตหีบ  เพราะว่า ใกล้กรุงเทพ เงียบสงบ รับนักท่องเที่ยวจำกัดเพียงวันละ 300 คนต่อวัน ที่สำคัญเกาะสวยมาก แล้วก็มีกิจกรรมต่างๆ เช่นพายเรือคายัค น้ำดำดูปาการังบนผิวน้ำ มีการอบรมจากเจ้าหน้าที่ และที่สำคัญ มีอุปกรณ์ดำน้ำให้เช่าด้วย[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เริ่มเดินทางเช้ามืดวันที่ 17/03/61

05.00   เริ่มออกจากบ้าน      
07.10   ถึงที่หมาย มองเข้าไปข้างในแลดูคนเยอะพอสมควร ในใจคิดว่ามาไม่ทันแล้วแน่ๆ มีน้องทหารยืนเฝ้าทางเข้าอยู่ 2 คน เค้าก็ถามเราจะไปไหนครับ เรารีบบอกเลยจะไปเกาะขาม คนเต็มแล้วหรือยัง น้องเค้าบอกว่า ยังครับจอดรถด้านในเลย โอ้โห ความรู้สึกนี้มัน เป็นปลื้มมากอะ มาทัน
07.20   เริ่มแจกบัตรคิวพอดีเลย เราไปกัน 3 คน ได้บัตรคิวเลขที่ 168,169 แล้วก็170 ยิ้มหน้าบานกันทุกคนอะ เวลานั่น  170 จาก 300 คน ฟิน5555
ตรงบริเวณ ที่แจกบัตรคิว ก็มีร้านขายข้าวกล่อง เครื่องดื่ม ขนม เสื้อยืดทหารเรือ กางเกงขาสั้นสำหรับเล่นน้ำ  หลังจากได้บัตรคิวมาต้องรอเพื่อที่จะซื้อตั๋วอีกที เพราะตั้งใจกันไว้ ว่าหลังจากได้ตั๋ว จะแวบไปกินอาหารทะเล ก่อนขึ้นเรือไปเกาะ รอบ 9 โมงเช้า (มาถึงนี้ก็ไม่อยากจะกินข้าวกล่องแล้วอะนะ) ก็ถามเจ้าหน้าที่เค้า เค้าก็บอกให้รออยู่แถวนี้ รอเรียกคิวซื้อตั๋ว ซึ่งไม่รู้เมื่อไหร่ เลยไม่กล้าออกไปเดียวเค้าเรียกแล้วเราไม่อยู่ อาจจะเสียสิทธิได้ ก็เลยจำเป็นต้องจัดข้าวกล่อง แถวนั่น เป็นมื้อเช้าไปก่อน แล้วก็หนีไม่พ้นผัดกะเพราใข่ดาว T-T
08.40   หลังจากผ่านมาเกือบชั่วโมงครึ่ง มีเจ้าหน้าที่ประกาศ เรียกตามเลขบัตรคิว ที่ละ 30 คน ใจชื่นเลย เพราะคิดว่าอีกไม่นาน จะได้พักผ่อน อย่างเต็มที่
ดำน้ำดูปาการัง ดูปลานีโม่ ให้สมกับที่เปิดเกาะ 6 เดือน ปิด 6 เดือน เพื่ออนุรักษ์ ธรรมชาติ คือในใจนี้หวังไว้สูง เลยที่เดียว หลังจากได้ดูรีวิว จากคนอื่นๆ มามากพอสมควร
09.00   ผ่านมาแล้ว 20 นาที คิวที่ 1-30 ยังซื้อตั๋วกันไม่เสร็จ คิดในใจทำไมแค่ซื้อตั๋วจ่ายตังค์รับตั๋วมาไมมันนานจังหว่า
09.30   รอต่อมาอีก ครึ่ง ชั่วโมง คนก็เริ่ม ต่อแถว กันชุลมุน วุ่นวาย เริ่มไม่เป็นระเบียบ สักพักนึง ก็มีเจ้าหน้าที่ มาประกาศ ให้ยืนเรียงตามคิว เริ่มเป็นระเบียบขึ้นมาหน่อย (คือมันนานไปคนเลยมุงๆกันว่าทำไมมันนานจัง)
10.00   ผ่านมาอีกครึ่งชั่วโมง ก็เริ่มมีเสียงเจ้าหน้าที นับเลข คิว ถึงคิวที่ 140 กว่าๆ คนที่ซื้อตั๋วอยู่ ณ ขณะนั่น น่าจะคิวที่ 100 ต้นๆ ผ่านมา 1 ชั่วโมงครึ่งโดยประมาณ เจ้าหน้าที่เพิ่งขายตั๋วได้ 100 กว่าคน โอ้วแม่เจ้า คืนตอนนั่นเริ่มหงุดหงิดแล้วไง ก็แค่ซื้อตั๋วแล้วจ่ายตัง อะไรมันจะนานขนาดนั่น เป็นชั่วโมงๆแดดก็ร้อน
10.30   รอต่อมาอีกเกือบๆจะ2ชั่วโมง หมดกันความฝัน ที่จะขึ้นเรือรอบ 9 โมงเช้า ยืนต่อคิวมาเรื่อยๆ ก็ไกล้จะถึงคิวตัวเอง  เริ่มเห็นความผิดปกติ ตอนซื้อตั๋ว คือเราเข้าใจว่า 1 คิว ต่อการซื้อตั๋ว 1 ใบ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เพราะคนซื้อตั๋วก่อนหน้าเรา มีบัตรคิว ใบเดียว ซื้อตั๋วไป 6 ใบ ณ ตอนนี้เราว่ามันไม่ใช่ละ  แต่ด้วยความที่พยายามทนรอมาตั้งแต่เช้า บวกกับเจ้าหน้าที่ขายตั๋วก็อยู่ตรงหน้า และ ความอยากรู้อยากเห็น จึงทำให้ได้ซื้อตั๋ว มา 3 ใบ ใบละ 250 บาท แล้วเจ้าหน้าที่เขียนด้านหลัง บัตร 1596,1597และ1598
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้  ซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นจำนวนคน หลังจากได้ตั๋วมา ก็ต้องต่อคิวขึ้นรถสองแถว เพื่อไปที่ท่าเรือ คือคิวยาวมากถึงมากที่สุด ซึ่งเราไม่อยากรออะไรอีกแล้ว เลยตัดสินใจเดินไปเองแทน เพราะถ้ารอรถสองแถว คงจะบ่ายโมงเป้นแน่แท้ และถือว่าเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง เพราะเราเดินมาเพียงแค่ 10 นาทีเท่านั่น ระหว่างเดิน ก็ดูนาฬิกา และหวังว่า คงได้ขึ้นเรือ รอบ 11 โมง รอมาขนาดนี้แล้ว จะได้ไปสักที
10.45   ถึงท่าเรือ แล้วพบกับความเป็นจริง อันแสนเจ็บปวด ได้ยินเสียงเจ้าหน้าที่ประกาศ แว่วๆมา ตามสายลม เลข 900 - 1000 มายืนรอขึ้นเรือ ที่ละ100คน พลิกดูเลขหลังบัตรของตัวเองทันที่ พ่ามพาบ 1590 คือ ต้องรออีกแล้วจริงๆ คือไม่ไหวจะรอแล้วนะโว้ยเห้ย เพื่อนไม่ค่อยสบาย กินยาไปรอไป สงสารเพื่อนจริงเวลานั่น
11.45   ผ่านมาอีกเกือบ 1 ชั่วโมง กับอากาศ ที่ถือว่าร้อนมาก ลมไม่ค่อยมีเลยวันที่ไป ได้ยินเสียงเจ้าหน้าที่คนเดิม ต่ำกว่า 1600 ให้ไปยืนรอที่สะพาน บอกเราว่าเรือไกล้มาแล้ว ระหว่างยืนรอก็มีน้ำมีไอติม มาขาย แล้วแดดมันก็ร้อนมากแสบผิวมาก ให้ยืนรอเรือ ที่สะพานโล่งๆ ระหว่างนั่น เพื่อนเริ่มบ่น  คือเราต้องการมาพักผ่อน นอนกันมาแค่คนละ 2-3 ชั่วโมง แล้วเราเป็นคนคะยั้นคะยอ ให้มันมา ทั้งที่มันไม่ค่อยสบาย แต่ก็มากัน
12.00   ยังยืนอยู่บนสะพาน กับเสียงหลอนของเจ้าหน้าที่ เรือไกล้จะมาแล้ว วนไปวนมา ในหัว
12.45   ในที่สุด เรือที่ไกล้จะมาถึงแล้ว เมื่อ ชั่วโมงที่แล้วก็มาถึงแล้ว พอเรือมาถึง ก็เริ่มมีพลังมาอีกนิด อยากไปเห็นเหลือเกิน ว่าจะคุ้มกับที่เฝ้ารอมาทั้งวันไหม อยากไปหาที่งีบ สงบๆ ไม่ไหวแล้วอยากพักร่างมาก แล้วค่อยมาดื่มด่ำกับธรรมชาติ จากบนเรือมองมาที่เกาะ คือมันสวยมากๆเว้ย สวยจริง น้ำทะเลรอบๆเกาะนี้ เป็นสีเขียว สีเขียวแบบใสๆ หือมันสุดจริง น่าจะใช้เวลา เดินทาง ประมาณ 10-20 นาที เรือก็เทียบท่า กับสะพานไม้ เป็นทางเดินลัดเลาะไปตามโขดหิน ดูช่างน่าค้นหายิ่งนัก ระหว่างเดินก็ลุ้นไปว่าบนเกาะจะเป็นแบบไหนหน่อ หลังจากเดินผ่านสะพานไม้มาสิ่งแรกที่เห็น คือ เอิ่ม คือมันเป็นภาพที่ไม่อยากเจอ คือแบบว่าไม่น่าเชื่อ ว่าเกาะเล็กๆแบบนี้ จะมีคนอัดแน่นอยู่บนเกาะขนาดนี้ คือมันเยอะมากๆๆๆ แล้วยังมีคนที่รอขึ้นเรืออยู่อีกเยอะมาก แต่เราก็มาถึงนี้แล้ว ก็เดินตรงตามทางไปเรื่อยๆ ก็เจอร้านค้าเล็กๆ มีเครื่องดื่มแฮลกอฮอล ขายด้วย แปลกใจอยู่ไม่น้อย เดินตรงไปอีกหน่อยก็จะเจอ ศาลา ที่คาดว่าจะเป็นที่อบรม ตามที่ดูรีวิวมา แต่ในความเป็นจริงคือมันไม่มี มีแต่คน กับเก้าอี้ที่วางกระจัดกระจาย เราเลยวางสัมภาระไว้ตรงนี้ ให้แฟนเพื่อนไปเปลียนชุด
ระหว่างนั่นเราก็ออกไปหาข้อมูลบนเกาะ ถัดมาจากศาลาก็จะเป็นที่เช่าเรือคายัคซึ่งแน่นอนมันไม่พอกับจำนวนคนอยู่แล้ว แต่ที่เราสนใจจริงๆคืออุปกรณ์ ดำน้ำ อันนี้จุดพีคเลย คือมันต้องรออีกแล้ว คือแบบเรารอมาตั้งแต่เช้าแล้ว มาเจอสภาพแบบนี้ ไม่ไหวจะรออีกแล้ว แล้วรอเช่านี้ ไม่รู้ด้วยว่าต้องรอถึงเมื่อไหร่
เพราะต้องรอ คนที่เช่าไปก่อนหน้านี้เอาอุปกรณ์ มาคืน เราถึงได้เช่าต่อ อัตราค่าเช่าอยู่ที่ 50 บาท ต่อ 2 ชั่วโมง คือต่อคนแน่ๆละต้องมี 2 ชั่วโมงแน่นอน และที่แน่นอนยิ่งกว่า คือ คิวคนที่รอเช่าอุปกรณ์ หลังจากนั่นเราก็กลับไปที่ศาลา พอไปถึงเพื่อนมันบ่นแฟนมันใหญ่เลย     เปลียนชุดแค่นี้ไมมันนานจังก็แค่เปลียนชุด [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ ก็นั่งรอแฟนเพื่อนอยู่ สักพักใหญ่ๆเลยละ กว่าจะมา พอฟังแฟนมันพูดบอก คนรอต่อคิวห้องน้ำเยอะมาก นี้เห็นภาพเลย คือ ทุกสิ่ง เอฟเฟอะรี้ติงจิงกาเบล มันต้องรอต่อคิวหมดคือดีนะไม่ปวดขรี้ ถ้าปวดขรี้มาสงสัยมีขุดทราย มองหน้ากันจะเอาไงกันต่อดี เพลียก็เพลีย คือถ้ารออุปกรณ์ดำน้ำ มากันสามคน ไม่รู้จะได้อุปกรณ์ตอนไหน แล้วสัมภาระ ก็ไม่มีล๊อคเกอร์ให้ แล้วคนเยอะแบบนี้ ของหายแน่นอน ถ้ามันคนน้อยๆ เราวางสัมภาระไว้ของก็คงไม่หาย อาจจะวางไว้บน ชาดหาด ดำน้ำไป ดูของไปก็ยังได้ แต่นี้ อย่าว่าแต่ที่วางของเลย ที่จะนอนยังไม่มีเลย หลังจากมองหน้ากันสักพักก็ ตัดสินใจว่าจะขึ้นเรือ กลับทันที ไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่วายต้องรอเรือกลับอีก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความทีว่าเรากับเพื่อนออกแนวบ้าพลังกันทั้งคู่ ระหว่างรอเรือ ขอโดนน้ำทะเลสักหน่อยวะเสียดายตังค์ เลยจะแข่งกันว่ายน้ำออกจากเกาะ ดีนะคิดทัน เลยว่ายออกไปก่อน แล้วแข่งกันว่ายเข้าฝั่งดีกว่า  ไม่ว่าจะเจอเรื่องแบบไหนมิตรภาพก็ยังมีอยู่ตลอดไป เพื่อน  

อันนี้ความคิดส่วนตัวนะครับ เราว่าเจ้าหน้าที่แอบขายตั๋วเกินโควต้า เพราะตามที่ดูรีวิว หรือ โฆษณาต่างๆ ระบุไว้ว่า มีการรับนักท่องเที่ยวจำนวนจำกัด เพียง 300 คนเท่านั่น เราดูจาก จำนวนเจ้าหน้าที่ การบริหารจัดการ ไม่ได้รองรับจำนวนนักท่องเที่ยวได้มากขนาดนี้ สัก 500 คนนี้ก็ ถือว่าเยอะแล้ว ทุกๆสิ่งทุกๆอย่างต้อง รอ หมด แม้แต่ห้องน้ำที่เป็นเรื่องพื้นฐานที่สุด เกาะนี้เป็น อุทยานใต้ทะเลเกาะขาม เป็นหนึ่งในโครงการ อุทยานใต้ทะเลพื้นที่สัตหีบ และ บริเวนใกล้เคียง ทัพเรือภาคที่ ๑ ดำเนินการอนุรักษ์ ปะการัง และ พืชทะเล และทุกเบอร์โทร ที่ให้ไว้ ไม่สามารถ ติดต่อได้ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ชื่อสินค้า:   เกาะขาม สัตหีบ จ.ชลบุรี
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่