วันอันน่าขบขัน ปวดตับ ........................................................ โดย หล่อขวัญ

เมื่อเช้า  ตื่นซะสายโด่ง  เพราะเมื่อคืนเชียร์ Ronnie O'sullivan ซะเกือบสว่าง
ต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปตามนัดหมายที่ต่างอำเภอ  

นัด 11 โมง  แต่ตื่นซะเกือบสิบโมง

เข้าห้องน้ำได้ก็น้ำราดหน้า บีบโฟมล้างหน้าเพื่อเรียกหาความสดชื่อนไล่ขับความงัวเงีย
แต่เอ๊ะ โฟมล้างหน้าทำไมมันรู้สึกปะแหล่ม แหยะๆ ไงไม่รู้ ไม่มีฟอง

ปั๊ดโถ่ว  ไอ้หล่อ  ดันเอายาสีฟันมาล้างหน้าหล่อซะแระ
ทั้งรีบทั้งหล่อ  บีบผิดหลอด



กลับมาถึงบ้านบ่ายแก่ ๆ   ก็นึกอยากซักผ้าเองสักครั้ง  เผื่อมีเมีย จะได้ซักให้เมียเป็น
ก็เอาผ้าใส่เครื่อง  เทน้ำยาซักผ้า  กดสวิตช์   เรียบร้อย

แต่เอ...  ทำไมมันไม่มีฟองสักกะนิดหว่า  หรือน้ำยาซักผ้าสมัยนี้ไม่ต้องมีฟอง
ก็ส่อง ๆ อยู่พักหนึ่ง   หยิบขวดน้ำยามาดู  ถึงได้รู้ว่า  มันเป็นขวดปรับผ้านุ่ม  ไม่ใช่ซัก

โถ่ว...  หล่อเอ๊ย  มาตรฐานหน้าตาดี แต่ซุ่มซ่ามจริง ๆ




ตะกี้  อยากกินตำถั่วเผ็ด ๆ   ตำเองสิ  ถึงได้รสถูกลิ้น

บรรจงเลือกพริก  เลือกฝักถั่ว  เลือกเครื่องปรุง  ปลาร้าสุดหอม  
ตามสูตร  ขาดผงชูรสไม่ได้  ไม่มีชูรสไม่หย่อย  ยิ่งเยอะยิ่งหย่อย

เสร็จสรรพ  ตักใส่จาน  ไม่ต้องชิม  เพราะฝีมือสุดหล่อระดับเชฟโลกอยู่แล้ว

แต่แม่มเอ๊ย  พอจะกินข้าว  ตักเข้าปากเท่านั้นแหละ  พ่นออกแทบไม่ทัน
ก็ดันเอาเกลือใส่แทนผงชูรส

ไอ้เซ่อ !!!






เลยมานั่งจิบยาดองตั้งทู้ระบายความหล่อ








ช่วยมาเป็นแม่ศรีเรือน ช่วยมาเยี่ยมเยือนห้องนอนคนจน  ขอความเมตตาสักหน  ให้พี่ได้พ้นความว้าเหว่....