มันเป็นเรื่องที่ผมอยากให้เธอได้มาอ่าน แต่ไม่อยากจะส่งให้เธอ ไม่ต้องการจะติดต่อกับเธอถ้าไม่จำเป็น หากเธอได้มาเห็นมาอ่านข้อความนี้ เธอคงจะรู้ได้แน่นอนว่าใครเป็นคนเขียน และหมายถึงใคร
ในวันที่ผมจับมือเธอครั้งแรก หลังจากที่เปิดใจคุยกับเธอเพียง 23 วัน วันนั้นหลังกลับจากไปทานข้าว เป็นเวลาประมาณสามทุ่มกว่าๆ ผมขับรถจะพาเธอกลับไปส่ง หลังจากคุยกันมาตลอดทาง ผมก็เอื้อมมือซ้ายไปจับมือขวาของเธอ โดยนิ้วทั้งสี่ของผมประคองนิ้วทั้งสี่ของเธอไว้ด้านล่าง นิ้วหัวแม่มือวางทับไว้ข้างบน ยกมือเธอขึ้นมา เธอฝืนมือเล็กน้อย ผมจูบลงที่หลังมือเธอ มองตาเธอและบอกเธอว่า
"พี่คิดจริงจังกับเธอ เธออย่าล้อเล่นกับพี่นะ"
เรื่องราวที่แสนจะคลาสสิคธรรมดามีอยู่ว่า ผมดันโง่ไปเทใจรักผู้หญิงคนหนึ่ง เราทั้งคู่ทำงานอยู่บริษัทเอกชนยักษ์ใหญ่ใจกลางกรุงเทพฯ ถึงแม้จะอยู่คนละแผนกกัน แต่แผนกของเราก็จะต้องประสานงานร่วมกันตลอด ผมกับเธอรู้จักกันมานาน 5 ปีกว่าในฐานะเพื่อนร่วมงาน เธอเป็นคนทำงานเก่ง คล่องแคล่ว พูดจาฉะฉาน ทำให้ผมแอบปลื้มเธออยู่ไม่น้อย วันเวลาผ่านไป ในขณะที่เราทำงานร่วมกัน ความสัมพันธ์ของเราเริ่มที่จะเกินเลยกว่าคำว่าเพื่อน เราเริ่มคุยกันและมีกิจกรรมอื่นร่วมกันนอกเรื่องงาน ทุกอย่างระหว่างเราเหมือนจะเป็นไปด้วยดี แต่ก็ไม่ชัดเจนในความสัมพันธ์แบบลับๆ ของเราที่ มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนที่เธอมีให้ผม และแล้วเรื่องมันก็เกิด เมื่อผมรู้ตัวว่า ถูกเธอหลอกให้รัก และรู้ความจริงในภายหลังว่า ที่ผ่านมาเธอเพียงแค่...
แค่เสเเสร้งแกล้งทำไม่จริงใจ
เพียงหลอกใช้มารยามาเชื้อเชิญ
ทำจนบ่อยทำจนเชี่ยวจนเพลิดเพลิน
ทำจนเกินทำจนกลายเป็นเชี่ยวชาญ
แล้วทำแสร้งอ่อยเหยื่อมาปลาติดเบ็ด
ทำฉันเสร็จโดนมารยาดังใจหมาย
มาสัญญาจะคบกันจนวันตาย
พลีใจกายให้กับเธอเพราะรักจริง
ฉันโกหกแม้ตัวเองทั้งที่รู้
น่าอดสูคนถูกแกล้งแสร้งchipหาย
ให้ทั้งกายเททั้งหมดสุดหัวใจ
เจ็บเพียงใดก็ยังทนเพราะรักเธอ
เธอสนุกกับการเล่นกับใจคน
เธอไม่สนคนทั้งคนเห็นเป็นหมา
ให้เธอทั้งกายใจจิตวิญญาณ
กลับซมซานเหมือนเป็นหมาเพราะรักเธอ
ถ้าไม่รักแล้วเหตุใดต้องเสแสร้ง
ใยต้องแกล้งทำเหมือนว่ารักฉัน
เล่นสนุกกอดจูบดูดปากกัน
ทุกคืนวันฉันหลงคิดว่ามีเธอ
หรือเธอหาใครสักคนเพื่อแก้เหงา
เพื่อบรรเทาความใคร่ปราถนา
ทำเสแสร้งแกล้งถึงตัวด้วยมารยา
เพียงแค่หาคนบำเรอช่วยผ่อนคลาย
โดยไม่คิดเห็นใจผู้ถูกแกล้ง
ที่เธอแสร้งทำให้หลง คารมหมาย
ทั้งเจ็บใจโดนเก็บแต้มเธอสบาย
ไม่ดูดายพอสมใจผลักไสกัน
แต่ทุกสิ่งเปลี่ยนไปตามกฎไตรลักษณ์
ถ้าจะขัดใจเธออย่าได้หมาย
เมื่อเธอเบื่อเธอก็ทิ้งให้ฉันตาย
เธอดูดายเหมือนฉันไม่มีตัวตน
ครั้นน้ำลดตอก็ผุดปรากฏชัด
เห็นประจักษ์ธาตุแท้เธอน่าใจหาย
ฉันถูกหลอกให้ทุ่มเททั้งใจกาย
มีความหมายแค่ทางผ่านสำหรับเธอ
ไอคานท์ฟายด์เออะแบทเทอร์เอ็นดิ้ง
ที่เธอชิ่งทำหน้าตายแสร้งไขสือ
เมื่อต้องจบ มันต้องมี แก้แค้นคืน
มันต้องฟื้น เรื่องมาแฉ ประจานกัน
หรือควรปล่อยให้เรื่องฉาวนี้มันจบ
เวลากลบรักษาแผลที่ใจฉัน
เป็นบทเรียนสอนใจให้ระวัง
เรื่องเธอนั้นฉันคงปล่อยตามกรรมเวร
ฉันอโหสิกรรมให้ในวันนี้
เรื่องที่ดีจดจำไว้มีความหมาย
เรื่องไม่ดีฉันจะทิ้งและปล่อยวาง
อภัยทานให้แก่เธอเราจบกัน.
ทุกวันนี้หลังจากเรื่องราวเลวร้ายทั้งหมดผ่านไปแล้ว เรากลับมาพูดกันอีกครั้ง แต่มันก็ไม่เหมือนเดิม ผมพยายามจะลืมเรื่องราวต่างๆ และอโหสิกรรมให้เธอ แต่ทุกวันนี้ ทั้งที่เวลาผ่านมานานมากกว่าตอนที่เรายังคบกันอีก ภาพของเธอยังคงวนเวียนอยู่กับทุกสิ่งรอบตัวผม บ้านทั้งสองหลังที่ผมอยู่ รถที่ผมใช้ เพลงโปรดของเรา วัดที่ผมบวช สิ่งศักดิ์สิทธิที่ผมเคารพ ทะเลที่ผมจะไปทุกครั้งเมื่อทุกข์ใจ ไม่สบายใจ แต่ตอนนี้กลับเป็นสถานที่ที่ทำให้มีน้ำตา ที่แย่กว่านั้นก็คือ เรายังต้องทำงานร่วมกัน ต้องเห็นหน้าเธอ ต้องแสร้งยิ้มให้เธอเมื่อเจอกัน ทั้งที่ในใจอยากจะร้องไห้ ยังจำเป็นต้องรับสายจากเธอ ยังต้องเห็นเธอซ้อนมอเตอร์ไซด์ Big bike ขนาด1000cc.ไปกับชายคนที่เธอเคยบอกกับผมว่าเลิกกันแล้ว และยังต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ให้เสียเรื่องงาน ผมยังคงต้องทนทำร้ายสภาพจิตใจของตัวเองอยู่ทุกวัน โดยที่เธอไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เธอยังคงหัวเราะ สนุกสนานเฮฮา ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนี้เธอเป็นเสมือนของร้อน เป็นเหมือนลูกไฟเปลวไฟที่ผมถืออยู่ ทั้งที่อยากจะปล่อยอยากจะไปให้ห่างแต่ก็ปล่อยไม่ได้ ได้แต่ทนทุกข์กับความร้อนเหมือนตกนรกทั้งเป็น ในช่วงแรกผมคิดแค้นเธอ แต่กลับคิดได้ว่า มันคงเป็นกรรมเก่าที่ผมเคยทำไว้กับเธอในอดีต คนเราเกิดมาไม่มีว่าบังเอิญได้มารู้จักกัน ที่ได้มารู้จักกันขนาดนี้คงเป็นเพราะเวรกรรมที่ทำร่วมกันมา เมื่อถึงเวลาเธอมาเอาคืน ก็คงต้องยอมให้เธอมาเอาคืน และหากว่ากรรมของผม ในครั้งนี้หมดลง สิ่งที่ผมอยากบอกให้เธอรับรู้และอยากให้เราคิดตรงกันก็มีเพียง
"ตลอดเวลาที่เราสองคนมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน ทุกครั้งเวลาทำบุญ ไม่ว่าจะทำร่วมกับเธอหรือทำคนเดียว พี่จะอธิฐานว่า ขอให้เราสองคนคบกันไปนานๆ ให้เราทั้งคู่ส่งเสริม เกื้อหนุนกันในเรื่องดีๆ ถึงตอนนี้มันจะไม่มีทางเป็นไปได้แล้วก็ตาม ส่วนเวรกรรมไม่ดีที่เรามีต่อกันขอให้จบลงในชาตินี้ ขอให้เราทั้งคู่อย่าได้เก็บเรื่องอะไรที่มันไม่ดีเอาไว้ในใจ และหากชาติหน้าเรายังมีโอกาสวาสนาต่อกันอีก ขอให้เราเกิดมาเพื่อส่งเสริม และเกื้อหนุนกันในเรื่องดีๆ ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นในสถานะคนรัก เราอาจเป็นญาติ พี่น้อง หรือเป็นเพื่อนกัน และถ้ายังมีกรรมใดที่พี่ล่วงเกินและกระทำผิดไว้กับเธอ พี่ก็ขอให้เธออโหสิในเวรกรรมนั้นแก่พี่ด้วย"...
ความรักระหว่างเพื่อนร่วมงาน เมื่อผมถูกเธอหลอกให้รัก
ในวันที่ผมจับมือเธอครั้งแรก หลังจากที่เปิดใจคุยกับเธอเพียง 23 วัน วันนั้นหลังกลับจากไปทานข้าว เป็นเวลาประมาณสามทุ่มกว่าๆ ผมขับรถจะพาเธอกลับไปส่ง หลังจากคุยกันมาตลอดทาง ผมก็เอื้อมมือซ้ายไปจับมือขวาของเธอ โดยนิ้วทั้งสี่ของผมประคองนิ้วทั้งสี่ของเธอไว้ด้านล่าง นิ้วหัวแม่มือวางทับไว้ข้างบน ยกมือเธอขึ้นมา เธอฝืนมือเล็กน้อย ผมจูบลงที่หลังมือเธอ มองตาเธอและบอกเธอว่า
"พี่คิดจริงจังกับเธอ เธออย่าล้อเล่นกับพี่นะ"
เรื่องราวที่แสนจะคลาสสิคธรรมดามีอยู่ว่า ผมดันโง่ไปเทใจรักผู้หญิงคนหนึ่ง เราทั้งคู่ทำงานอยู่บริษัทเอกชนยักษ์ใหญ่ใจกลางกรุงเทพฯ ถึงแม้จะอยู่คนละแผนกกัน แต่แผนกของเราก็จะต้องประสานงานร่วมกันตลอด ผมกับเธอรู้จักกันมานาน 5 ปีกว่าในฐานะเพื่อนร่วมงาน เธอเป็นคนทำงานเก่ง คล่องแคล่ว พูดจาฉะฉาน ทำให้ผมแอบปลื้มเธออยู่ไม่น้อย วันเวลาผ่านไป ในขณะที่เราทำงานร่วมกัน ความสัมพันธ์ของเราเริ่มที่จะเกินเลยกว่าคำว่าเพื่อน เราเริ่มคุยกันและมีกิจกรรมอื่นร่วมกันนอกเรื่องงาน ทุกอย่างระหว่างเราเหมือนจะเป็นไปด้วยดี แต่ก็ไม่ชัดเจนในความสัมพันธ์แบบลับๆ ของเราที่ มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟนที่เธอมีให้ผม และแล้วเรื่องมันก็เกิด เมื่อผมรู้ตัวว่า ถูกเธอหลอกให้รัก และรู้ความจริงในภายหลังว่า ที่ผ่านมาเธอเพียงแค่...
แค่เสเเสร้งแกล้งทำไม่จริงใจ
เพียงหลอกใช้มารยามาเชื้อเชิญ
ทำจนบ่อยทำจนเชี่ยวจนเพลิดเพลิน
ทำจนเกินทำจนกลายเป็นเชี่ยวชาญ
แล้วทำแสร้งอ่อยเหยื่อมาปลาติดเบ็ด
ทำฉันเสร็จโดนมารยาดังใจหมาย
มาสัญญาจะคบกันจนวันตาย
พลีใจกายให้กับเธอเพราะรักจริง
ฉันโกหกแม้ตัวเองทั้งที่รู้
น่าอดสูคนถูกแกล้งแสร้งchipหาย
ให้ทั้งกายเททั้งหมดสุดหัวใจ
เจ็บเพียงใดก็ยังทนเพราะรักเธอ
เธอสนุกกับการเล่นกับใจคน
เธอไม่สนคนทั้งคนเห็นเป็นหมา
ให้เธอทั้งกายใจจิตวิญญาณ
กลับซมซานเหมือนเป็นหมาเพราะรักเธอ
ถ้าไม่รักแล้วเหตุใดต้องเสแสร้ง
ใยต้องแกล้งทำเหมือนว่ารักฉัน
เล่นสนุกกอดจูบดูดปากกัน
ทุกคืนวันฉันหลงคิดว่ามีเธอ
หรือเธอหาใครสักคนเพื่อแก้เหงา
เพื่อบรรเทาความใคร่ปราถนา
ทำเสแสร้งแกล้งถึงตัวด้วยมารยา
เพียงแค่หาคนบำเรอช่วยผ่อนคลาย
โดยไม่คิดเห็นใจผู้ถูกแกล้ง
ที่เธอแสร้งทำให้หลง คารมหมาย
ทั้งเจ็บใจโดนเก็บแต้มเธอสบาย
ไม่ดูดายพอสมใจผลักไสกัน
แต่ทุกสิ่งเปลี่ยนไปตามกฎไตรลักษณ์
ถ้าจะขัดใจเธออย่าได้หมาย
เมื่อเธอเบื่อเธอก็ทิ้งให้ฉันตาย
เธอดูดายเหมือนฉันไม่มีตัวตน
ครั้นน้ำลดตอก็ผุดปรากฏชัด
เห็นประจักษ์ธาตุแท้เธอน่าใจหาย
ฉันถูกหลอกให้ทุ่มเททั้งใจกาย
มีความหมายแค่ทางผ่านสำหรับเธอ
ไอคานท์ฟายด์เออะแบทเทอร์เอ็นดิ้ง
ที่เธอชิ่งทำหน้าตายแสร้งไขสือ
เมื่อต้องจบ มันต้องมี แก้แค้นคืน
มันต้องฟื้น เรื่องมาแฉ ประจานกัน
หรือควรปล่อยให้เรื่องฉาวนี้มันจบ
เวลากลบรักษาแผลที่ใจฉัน
เป็นบทเรียนสอนใจให้ระวัง
เรื่องเธอนั้นฉันคงปล่อยตามกรรมเวร
ฉันอโหสิกรรมให้ในวันนี้
เรื่องที่ดีจดจำไว้มีความหมาย
เรื่องไม่ดีฉันจะทิ้งและปล่อยวาง
อภัยทานให้แก่เธอเราจบกัน.
ทุกวันนี้หลังจากเรื่องราวเลวร้ายทั้งหมดผ่านไปแล้ว เรากลับมาพูดกันอีกครั้ง แต่มันก็ไม่เหมือนเดิม ผมพยายามจะลืมเรื่องราวต่างๆ และอโหสิกรรมให้เธอ แต่ทุกวันนี้ ทั้งที่เวลาผ่านมานานมากกว่าตอนที่เรายังคบกันอีก ภาพของเธอยังคงวนเวียนอยู่กับทุกสิ่งรอบตัวผม บ้านทั้งสองหลังที่ผมอยู่ รถที่ผมใช้ เพลงโปรดของเรา วัดที่ผมบวช สิ่งศักดิ์สิทธิที่ผมเคารพ ทะเลที่ผมจะไปทุกครั้งเมื่อทุกข์ใจ ไม่สบายใจ แต่ตอนนี้กลับเป็นสถานที่ที่ทำให้มีน้ำตา ที่แย่กว่านั้นก็คือ เรายังต้องทำงานร่วมกัน ต้องเห็นหน้าเธอ ต้องแสร้งยิ้มให้เธอเมื่อเจอกัน ทั้งที่ในใจอยากจะร้องไห้ ยังจำเป็นต้องรับสายจากเธอ ยังต้องเห็นเธอซ้อนมอเตอร์ไซด์ Big bike ขนาด1000cc.ไปกับชายคนที่เธอเคยบอกกับผมว่าเลิกกันแล้ว และยังต้องใช้ความพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ให้เสียเรื่องงาน ผมยังคงต้องทนทำร้ายสภาพจิตใจของตัวเองอยู่ทุกวัน โดยที่เธอไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เธอยังคงหัวเราะ สนุกสนานเฮฮา ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนนี้เธอเป็นเสมือนของร้อน เป็นเหมือนลูกไฟเปลวไฟที่ผมถืออยู่ ทั้งที่อยากจะปล่อยอยากจะไปให้ห่างแต่ก็ปล่อยไม่ได้ ได้แต่ทนทุกข์กับความร้อนเหมือนตกนรกทั้งเป็น ในช่วงแรกผมคิดแค้นเธอ แต่กลับคิดได้ว่า มันคงเป็นกรรมเก่าที่ผมเคยทำไว้กับเธอในอดีต คนเราเกิดมาไม่มีว่าบังเอิญได้มารู้จักกัน ที่ได้มารู้จักกันขนาดนี้คงเป็นเพราะเวรกรรมที่ทำร่วมกันมา เมื่อถึงเวลาเธอมาเอาคืน ก็คงต้องยอมให้เธอมาเอาคืน และหากว่ากรรมของผม ในครั้งนี้หมดลง สิ่งที่ผมอยากบอกให้เธอรับรู้และอยากให้เราคิดตรงกันก็มีเพียง
"ตลอดเวลาที่เราสองคนมีความรู้สึกดีๆ ให้กัน ทุกครั้งเวลาทำบุญ ไม่ว่าจะทำร่วมกับเธอหรือทำคนเดียว พี่จะอธิฐานว่า ขอให้เราสองคนคบกันไปนานๆ ให้เราทั้งคู่ส่งเสริม เกื้อหนุนกันในเรื่องดีๆ ถึงตอนนี้มันจะไม่มีทางเป็นไปได้แล้วก็ตาม ส่วนเวรกรรมไม่ดีที่เรามีต่อกันขอให้จบลงในชาตินี้ ขอให้เราทั้งคู่อย่าได้เก็บเรื่องอะไรที่มันไม่ดีเอาไว้ในใจ และหากชาติหน้าเรายังมีโอกาสวาสนาต่อกันอีก ขอให้เราเกิดมาเพื่อส่งเสริม และเกื้อหนุนกันในเรื่องดีๆ ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นในสถานะคนรัก เราอาจเป็นญาติ พี่น้อง หรือเป็นเพื่อนกัน และถ้ายังมีกรรมใดที่พี่ล่วงเกินและกระทำผิดไว้กับเธอ พี่ก็ขอให้เธออโหสิในเวรกรรมนั้นแก่พี่ด้วย"...