เมื่อลูกชายคนแรกได้เข้างานเป็นวิศวกรแบบงงๆ

จขกท.และครอบครัวได้เข้ามาอาศัยอยู่ในอเมริกาตอนที่ลูกชายคนแรกอายุ 9 ขวบ และลูกชายคนที่สองอายุ 4 ขวบ โดยลูกชายคนแรกได้เข้าเรียนที่นี่ในเกรด 4 และต่อมาได้เข้าเรียนต่อระดับป.ตรีในมหาวิทยาของรัฐ ในระหว่างปิดเทอมปีที่ 2 ลูกชายคนแรกได้ผ่านการสอบสัมภาษณ์แข่งขันกับนักศึกษานับร้อยจากในรัฐนิวยอร์คและต่างรัฐให้เข้าเป็นนักศึกษาวิศวะฝึกงานที่ MTA (Metropolitan Transportation Authority) โดยฝึกงาน ตอนเปิดเทอม 20 ชม.ต่อสัปดาห์ และตอนปิดเทอม 35 ชม.ต่อสัปดาห์ ซึ่งได้รับค่าจ้าง ช.ม.ละ $12.50  โดยได้รับการฝึกงานตลอดจนเกือบจะสิ้นสุดภาคเรียนสุดท้ายในชั้นปีที่ 4 หลังจากเรียนจบรับปริญญา บริษัทในฝันของวิศวกรที่นี่คือบริษัทNorthrop Grumman ซึ่งเป็นบริษัทใหญ่ 1ใน5 ของโลกที่ผลิตและขายอาวุธยุทโธปกรณ์ ได้เปิดรับสมัครวิศวกรจบใหม่ เพื่อทำงานที่สาขาในนิวยอร์ค ลูกชายคนแรกได้เล่าให้ฟังว่า ในวันสอบสัมภาษณ์มีหัวหน้าวิศวกร 4 คน เป็นผู้สัมภาษณ์ ในระหว่างที่ผ่านการสัมภาษณ์จนมาถึงผู้สัมภาษณ์คนที่ 4 ลูกชายคนแรกได้ไปเห็นกุญแจรถ BMW ของผู้สัมภาษณ์ท่านนั้น ซึ่งเป็นรถในฝันของลูกชาย ลูกชายจึงชวนผู้สัมภาษณ์ท่านนั้นคุยเกี่ยวกับเรื่องรถ โดยได้พูดคุยกันเป็นที่ถูกคอ จนไม่ได้รับการสอบสัมภาษณ์จากวิศวกรผู้สัมภาษณ์ท่านนั้นเลย ซึ่งจากการได้พูดคุยเรื่องรถนั้นอาจจะเป็นสาเหตุที่ในอาทิตย์ต่อมาลูกชายคนแรกได้รับโทรศัพท์จากฝ่ายบุคคลเพื่อตกลงค่าจ้าง และรับเข้าทำงานในตำแหน่ง Mechanical Design Engineer  ในแผนก Ground support equipment หลังจากทำงานได้ 4 ปีเศษ ลูกชายคนแรกได้ลาออก  เนื่องจากบริษัทได้ย้ายโปรเจกต์ต่างๆ ไปยังรัฐอื่นๆ  โดยปัจจุบันลูกชายคนแรกได้ทำงานกับองค์กรท้องถิ่นในตำแหน่ง Senior Mechanical Engineer
ลูกชายคนแรกเคยสอนน้องชายว่า เรียนจบที่ไหนไม่สำคัญขอให้ตั้งใจเรียนเพื่อให้ได้เกรดที่ดี และเรียนจบให้เร็วที่สุดเพราะในแต่ละปีจะมีนักศึกษาใหม่ที่เรียนจบรวมทั้งนักศึกษาเก่าที่ยังไม่ได้งานเข้าแข่งขันเพื่อเข้าทำงานเป็นจำนวนมาก และให้รีบส่งใบสมัครงานทันทีที่มีการเปิดรับอย่ารอช้า เพราะเป็นไปไม่ได้ที่ผู้รับสมัครจะอ่านใบสมัครของผู้สมัครทุกคนได้
อนึ่ง เป็นความภูมิใจของ จขกท.ที่ลูกชายทั้งสองประสบความสำเร็จ และทำงานไม่น้อยหน้าไปกว่าชาวต่างชาติที่เรียนจบจากมหาวิทยาลัยดังๆ ซึ่งลูกชายทั้งสองคนของ จขกท. ก็ไม่ได้จบจาก Ivy league เลย