ผมควรลดทิฐิกับแม่อย่างไงดีครับ

ผมจะชอบเถียงแม่มากกกกกกเลย ขนาดผม 26 แล้วยังเถียงแม่อยู่ยังมีทิฐิอยู่
เหตุผลของผมที่กลายเป็นเด็กแบบนั้นมองแม่ในแง่ลบมาตลอดเพราะ
ตอนเด็กๆ จำความได้ เวลาแม่ทะเลาะกับพ่อ จะชอบมาลงที่ผมครับ ทั้งๆที่ผมเด็กอยู่ไม่รู้เรื่องด้วยเลย แต่กลับเป็นที่ระบายอารมณ์ของแม่ (นับตั้งแต่ตอนนั้นผมเริ่มมองแม่ เป็นคนไม่มีเหตุผลเลย)
แล้วผมเห็นแม่ชอบด่ายายบ่อยๆ เพียงเพราะยายเป็นคนพูดไม่ค่อยเข้าใจ หรือรู้เรื่องอะไร แม่จะชอบว่ายาย ตะคอกใส่ยายว่าทำไมพูดแบบนั้น เข้าใจอะไรยาก ผมไม่เข้าใจทำไมแม่ไม่อธิบายให้ยายฟังดีๆ ผมก็เริ่มมีทิฐิกับแม่มาเรื่อยๆ เพราะผมเห็นแม่ตะคอกใส่ยายบ่อยๆเวลายายเข้าใจอะไรยากๆ
เวลาแม่ทะเลาะกับพ่อ ผมก็เป็นอีกทางเลือกที่ปม่จะมาระบาย ระบายที่นี้คือ ด่าผม จนผมรู้สึกแย่กับคำว่าแม่ แล้วผมก็โกรธพ่อด้วย พูดได้เลยว่าเกลียด ณ ตอนนั้น เพราะพ่อไม่เคยรับรู้เลย เวลาทะเลาะกัน แล้วแม่จะชอบมาลงที่ผม คนเดียวซึ่งผมผิดอะไร จนผมโตขึ้น พ่อผมก็เปลี่ยน ปรับปรุงตัวเอง ยกเว้นแต่แม่ ที่ยังคงไร้เหตุผลเช่นเคย ชอบด่าคำแรงๆ โดยที่ไม่นู้ว่ามันหมายความว่าอะไร ของให้กุได้ด่าไว้ก่อนก็พอ

ตอนนี้ผมพอเข้าใจว่า จะไปเปลี่ยนตัวแม่คงไม่ได้ งั้นควรเปลี่ยน ที่ตัวผม ให้เลิกทิฐิลงตอนนี้ในใจผมร้อนไปหมด ผมควรทำไงดี ควรลดด้วยวิธีไหน ให้ได้ผลจริง ผมจะถามตามที่บอกมาเลย แล้วจะมาเล่าให้ฟังเรื่อยๆว่สทำแล้วได้ผลไหม
ผมไม่อยากได้ขึ้นชื่อว่าลูกไม่ดีที่เถียงแม่ นิดหน่อยก็จ้องแต่จะเถียงใจผมมีปม ผมจะตัดปมในใจออกอย่างไรดี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่