สวัสดีเช้าวันใหม่ สะใจบอลไทยชนะจุดโทษกาบอง 4:2 ในศึกคิงส์คัพ 2018 ยินดีกับขุนพลช้างศึกและพี่น้องชาวไทยนะครับ กระทู้นี้ก็อยากเล่าให้ฟังถึงความประทับใจของกองเชียร์ที่มาร่วมเชียร์ทีมชาติไทยก็แล้วกัน เริ่มเลยเนาะ...
ส่วนตัวผมไม่ค่อยได้มีโอกาสไปร่วมเชียร์ถึงขอบสนามซักเท่าไหร่ ก็ด้วยหลายสาเหตุทั่วๆไป รถติดบ้าง ชอบดูที่บ้านบ้าง สะดวกกว่าบ้าง แต่ด้วยเหตุว่าตัวเองมีส่วนร่วมในการไปออกบู๊ธในงาน เลยถือโอกาสติดตั๋วพาคุณแฟนไปเก็บประสบการณ์เชียร์บอลไทยด้วยกัน
ด้วยความที่อยากมีโมเม้นท์ไปเชียร์บอลไทยถึงขอบสนาม อยากมีโมเม้นท์ได้เชียร์บอลกับคุณแฟน และอยากไปดูโอตะคุตะโกน "โอนิกิริ" เลยถือโอกาสซื้อเสื้อเชียร์ 2 ตัว ของผม 1 ตัว ของแฟน 1 ตัว ใส่ไปร่วมงานในค่ำคืนที่ผ่านมา บรรยากาศของการดูบอลเป็นไปอย่างชื่นมื่น ขอเล่าตัดไปถึงตอนได้ที่นั่งเลยละกัน
บัตรที่ผมถืออยู่ในมือเป็นบัตรชั้น E2-E3 เป็นโซนชั้นบนไม่ระบุที่นั่ง ผมก็หอบสังขารลากคุณแฟน(ขี้บ่น)ไต่ความสูงของ "ราชมังคลาฯ สเตเดี้ยม" ขึ้นไปจนได้ที่นั่งอย่างดี ผมเลือกนั่งล่างสุดของอัฒจรรย์เพราะส่วนตัวเป็นผู้ชายขายาว ถ้านั่งแบบซ้อนคนอื่นเกรงว่าความเข้าใจผิดจะบังเกิดกับชีวิต
จุดที่ผมนั่งสามารถมองเห็นสนามได้ในแนวขนานกับสายตา แปลเป็นภาษาบ้านๆว่า "ตรงกลางพอดี" ข้างๆกันถัดไป 2-3 เก้าอี้ก็มีพี่ท่านนึงนั่งอยู่พร้อมกับ Bass drum, Snare และแฉ (ผมหมายถึง เครื่องดนตรีนะครับ ไม่ใช่การออกมาแฉ ฮ่าๆ) ผมก็หันไปสกิดคุณแฟน "เธอๆ แน่ใจนะว่านั่งนี่?" คุณแฟนว่า "เห้ยเธอ มันส์ เชื่อเราดิ" ผมก็คิด อ่ะ มันส์ก็มันส์ ไอเราก็ฟังเพลงที่โลกไม่ค่อยฟังอยู่ละ แค่ กลอง-ฉาบ-แฉ-สแนร์ คงไม่เป็นไรกระมัง ฮ่าๆๆ
ระหว่างที่เสพบรรยากาศภายในสนาม ใต้ท้องฟ้าไร้แดด อยู่กับคุณแฟนที่เคารพ และกองเชียร์ช้างศึก กลุ่มคนจำนวนนึงก็เดินเข้ามาบริเวณที่ผมนั่ง ป้าๆ (ขออนุญาตเรียกป้านะครับ เพราะป้าคือป้าตัวจริง) แต่งตัวมาแบบกองเชียร์ตัวจริง ผมก็คิดนะ เอาเว้ย! บรรยากาศอย่างได้อ่ะ มันส์เว้ย! ก็มีป้าท่านหนึ่งเริ่มตะโกนอ่ะกาวง กวิน แฟนตัวจริง โหวกเหวกอะไรว่าไป ซักพักก็มีคุณป้าอีกท่านถามผมว่า "ตีกลองเป็นมั๊ย?" ผมสตั๊นท์ไป 2 วิ กูจะตอบไงดี คือถามว่าตีเป็นไหม เป็นดิ ก็เป็นนักดนตรีมาก่อนอ่ะ แต่อีกใจก็คิด แล้วทีมป้ามีกลองแต่ไม่มีมือกลองมาหรอฮะ? ผมก็ส่ายหน้า ไม่ได้ตอบอะไรมากมาย นอกจากบอกไปว่า "ผมขอนั่งดูบอลดีกว่า.."
ในขณะที่วงสาวน้อยคุ้กกี้กำลังจะเริ่มเล่น ผมกับคุณแฟนด้วยความใจจดใจจ่อ คือเราก็ยอมรับว่าเราไม่ใช่ติ่งอะไรวงเด็กๆเค้าหรอก เราแค่อยากมาดูเค้าเล่นสดกับอยากดูรีแอคชั่นของหนุ่มๆโอตะก็เท่านั้นแหละ ผมกับคุณแฟนก็นั่งชันศอกบนรั้วเอาแบบที่แน่ใจว่าเราไม่ได้รบกวนมุมมองใคร ไม่นานนัก.. พี่ๆทีมเชียร์ข้างๆเริ่มเดินมายืนเกาะรั้วตรงทางเดิน คือบังวิวแบบไม่เห็นอะไรที่อยากดูอ่ะครับ เห็นแค่ซ้ายมีโกตั้งอยู่ กับขวามีโกตั้งอยู่ จบ ตรงกลางมีแผ่นหลังกับตูดใครก็ไม่รู้ ยังครับ ยังไม่หมดแค่นั้น ธงครับ! ด้ามยาวมาก แถมมันยืดได้ไปอี๊ก ธงก็ไม่ใช่ธงชาติ ผืนใหญ่ไปอี๊กกก โบกอี๊กกกก พอ! คุ้กกี้กู ไม่ได้ดูแล้ว! คุณแฟนผมถึงกับสะกิด "พี่จ๋าลดธงลงนิดนึงนะคะ" ไอผมเห็นคุณแฟนทักน้าๆลุงๆไปแบบนั้น ก็หวั่นจะโดนดีมีประเด็น เลยถามไปว่า "ที่รัก อะไรทำให้เธอทำแบบนั้น" เท่านั้นแหละ คุณแฟนสวนกลับมาเลยจ้า "ก็บังอ่ะ มองไม่เห็นป่ะ" อูยยยยยยย... กลัวแล้วววววววว...
ตัดมาตอนบอลใกล้เริ่มละกันครับ พี่ๆทีมเชียร์เค้ามีสิ่งนึงที่ผมประทับใจมาก และเป็นประสบการณ์ครั้งนึงเลย (ครั้งล่าสุดก่อนหน้านี้คือตอน ม.1 เป็นสแตนกีฬาสี) ธงชาติไทยผืนใหญ่มว๊ากกกกก ส่งต่อกันไปโบกสบัดไหวๆให้ชาวโลกได้เห็น โอเค กูก็ไม่ได้แพลนชีวิตว่าจะมานั่งอยู่ใต้ธง แต่เอาก็เอา! ได้! มา! ส่งมาเลยลูกเพ่! ได้ไปสองรอบเต็มๆ ในใจนี่เพลงลั่นมาในสมองทันที "ใต้ร่มธงไทย ปลิวสไวสวยงามสง่า" อยากบอกพ่อแม่ที่ดูอยู่ทางบ้านว่า "พ่อจ๋าแม่จ๋า นู๋อยู่ใต้ธงงงงง" อ่าาาาาาา..
อ่ะ ว่ากันต่อ นักเตะทีมชาติไทย-กาบอง ลงสนาม บริเวณริมรั้วทางเดินชั้นบนตรงหน้าผม ระเกะระกะประปลายไปด้วยกองเชียร์ทีมหนึ่ง ซึ่งถัดไป 2-3 เก้าอี้คือกลองที่ผมถูกอันเชิญให้ตีอยู่เมื่อครู่ ผมมองไม่เห็นสนามอีกแล้ว พี่ๆบางท่านก็มานั่งตรงเหล็กรั้วคนดู พูดง่ายๆว่าตูดพี่กำลังจะเบียดหน้าผมแล้ว ผมสังเกตสีหน้าของผู้คนบนอัฒจรรย์ เหมือนกับว่าผู้คนในบริเวณนั้นจะมีคำถามในใจเหมือนกับผมว่า "นี่กูเป็นส่วนหนึ่งแล้วจริงๆใช่ไหม" สุภาพสตรีหลายท่าน ยืนบนตัวเก้าอี้ (บังคนข้างหลังแน่นอน) เสียงดังโหวกเหวก กลองที่บรรเลงไปคนละทิศ การขับร้องที่ไปกันคนละทาง จนผมกับคุณแฟนรู้สึกไม่สบายใจ เกรงว่ากิริยาสีหน้าท่าทางของเราจะไปทำให้พวกพี่ๆเค้าเสียบรรยากาศการเชียร์ เลยตัดสินใจสละมุมดีๆอัปเปหิตัวเองไปนั่งอยู่อีกฝากฝั่งของอัฒจรรย์... ขอโทษที่ต้องสารภาพจากใจว่า การสละที่นั่งในครั้งนี้ "สดชื่น
ๆ" อ่าาาา
ก็เหมือนบุพเพฯที่พัดพาเราสองให้มาพบกับมุมดีๆอีกมุมบนอัฒจรรย์ จากตรงนี้ผมนั่งใกล้กับอีกกองเชียร์ระดับประเทศ "ทีมอัลตร้า" ที่จริงผมกับคุณแฟนสังเกตมาตั้งแต่ช่วงแรกๆแล้ว "กองเชียร์ที่อยู่บนอัฒจรรย์หลังโกทั้ง 2 ฝั่งสนาม ทำไมเค้าดูโปรมากเลยนะ" จำนวนคนไม่มากแต่เสียงดังแบบปลุกใจมากๆ percussion ก็แน่น กลองใหญ่ สแนร์ คือมาแบบรู้จังหวะและหน้าที่มากๆ สร้างความระทึกไปอีก รู้สึกเหมือนอยู่ในแมทช์พรีเมียร์ชิพ ยิ่งพอผมย้ายมานั่งใกล้ๆยิ่งประทับใจ รู้สึกดูบอลสนุกขึ้นมากมาย
ใจจริงก็ไม่ได้อยากอวยอะไรใครนะครับ ผมขอบคุณทุกน้ำใจ และผมขอบคุณที่ตัวเองได้เป็นส่วนนึงในการร่วมเชียร์ทีมช้างศึกถึงขอบสนาม สิ่งใดที่ระคายในใจผมไม่ถือสานะครับ ผมไม่คิดจะทำลายบรรยากาศใครอยู่แล้ว และอยากชื่นชมทีมเชียร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทีมอัลตร้ากับอีกทีมที่อัฒจรรย์อยู่ตรงข้ามกัน ผมชอบตอนที่พวกท่านสื่อสารกัน ทั้งสนามเงียบสงัด ทีมอัลตร้าเปิดมา "โอ้ เฮ โอ เห่ โอ้วววว..." ฝั่งตรงข้ามตอบอย่างกึกก้อง "โอ้ เฮ โอ เห่ โอ้ววว.." อย่างเท่ ฮ่าๆๆๆ ชอบจริงๆ
รอบแรกนี้ทีมชาติไทยชนะจุดโทษกาบา ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องเข้าไปชิงแชมป์กับสโลวาเกีย ผมว่าผมคงไปเชียร์อีกแน่นอนในวันที่ 25 มี.ค. โอเคครับ พอหอมปากหอมคอ เจ้านายลับคัตเตอร์รอแล้ว ผมขอตัวไปทำงานก่อน ขอบคุณที่อ่านครับ สวัสดี!
ปล. หากกระทู้นี้กระทบความรู้สึกพี่ๆท่านใด ผมกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยใจจริงครับ
ปล 2. โอ้ เฮ โอ เห่ โอ้ววววว!!!!
มันส์ๆกับกองเชียร์ช้างศึกไทย ไม่มีอะไรแค่อยากเล่าสู่กันฟัง
ส่วนตัวผมไม่ค่อยได้มีโอกาสไปร่วมเชียร์ถึงขอบสนามซักเท่าไหร่ ก็ด้วยหลายสาเหตุทั่วๆไป รถติดบ้าง ชอบดูที่บ้านบ้าง สะดวกกว่าบ้าง แต่ด้วยเหตุว่าตัวเองมีส่วนร่วมในการไปออกบู๊ธในงาน เลยถือโอกาสติดตั๋วพาคุณแฟนไปเก็บประสบการณ์เชียร์บอลไทยด้วยกัน
ด้วยความที่อยากมีโมเม้นท์ไปเชียร์บอลไทยถึงขอบสนาม อยากมีโมเม้นท์ได้เชียร์บอลกับคุณแฟน และอยากไปดูโอตะคุตะโกน "โอนิกิริ" เลยถือโอกาสซื้อเสื้อเชียร์ 2 ตัว ของผม 1 ตัว ของแฟน 1 ตัว ใส่ไปร่วมงานในค่ำคืนที่ผ่านมา บรรยากาศของการดูบอลเป็นไปอย่างชื่นมื่น ขอเล่าตัดไปถึงตอนได้ที่นั่งเลยละกัน
บัตรที่ผมถืออยู่ในมือเป็นบัตรชั้น E2-E3 เป็นโซนชั้นบนไม่ระบุที่นั่ง ผมก็หอบสังขารลากคุณแฟน(ขี้บ่น)ไต่ความสูงของ "ราชมังคลาฯ สเตเดี้ยม" ขึ้นไปจนได้ที่นั่งอย่างดี ผมเลือกนั่งล่างสุดของอัฒจรรย์เพราะส่วนตัวเป็นผู้ชายขายาว ถ้านั่งแบบซ้อนคนอื่นเกรงว่าความเข้าใจผิดจะบังเกิดกับชีวิต
จุดที่ผมนั่งสามารถมองเห็นสนามได้ในแนวขนานกับสายตา แปลเป็นภาษาบ้านๆว่า "ตรงกลางพอดี" ข้างๆกันถัดไป 2-3 เก้าอี้ก็มีพี่ท่านนึงนั่งอยู่พร้อมกับ Bass drum, Snare และแฉ (ผมหมายถึง เครื่องดนตรีนะครับ ไม่ใช่การออกมาแฉ ฮ่าๆ) ผมก็หันไปสกิดคุณแฟน "เธอๆ แน่ใจนะว่านั่งนี่?" คุณแฟนว่า "เห้ยเธอ มันส์ เชื่อเราดิ" ผมก็คิด อ่ะ มันส์ก็มันส์ ไอเราก็ฟังเพลงที่โลกไม่ค่อยฟังอยู่ละ แค่ กลอง-ฉาบ-แฉ-สแนร์ คงไม่เป็นไรกระมัง ฮ่าๆๆ
ระหว่างที่เสพบรรยากาศภายในสนาม ใต้ท้องฟ้าไร้แดด อยู่กับคุณแฟนที่เคารพ และกองเชียร์ช้างศึก กลุ่มคนจำนวนนึงก็เดินเข้ามาบริเวณที่ผมนั่ง ป้าๆ (ขออนุญาตเรียกป้านะครับ เพราะป้าคือป้าตัวจริง) แต่งตัวมาแบบกองเชียร์ตัวจริง ผมก็คิดนะ เอาเว้ย! บรรยากาศอย่างได้อ่ะ มันส์เว้ย! ก็มีป้าท่านหนึ่งเริ่มตะโกนอ่ะกาวง กวิน แฟนตัวจริง โหวกเหวกอะไรว่าไป ซักพักก็มีคุณป้าอีกท่านถามผมว่า "ตีกลองเป็นมั๊ย?" ผมสตั๊นท์ไป 2 วิ กูจะตอบไงดี คือถามว่าตีเป็นไหม เป็นดิ ก็เป็นนักดนตรีมาก่อนอ่ะ แต่อีกใจก็คิด แล้วทีมป้ามีกลองแต่ไม่มีมือกลองมาหรอฮะ? ผมก็ส่ายหน้า ไม่ได้ตอบอะไรมากมาย นอกจากบอกไปว่า "ผมขอนั่งดูบอลดีกว่า.."
ในขณะที่วงสาวน้อยคุ้กกี้กำลังจะเริ่มเล่น ผมกับคุณแฟนด้วยความใจจดใจจ่อ คือเราก็ยอมรับว่าเราไม่ใช่ติ่งอะไรวงเด็กๆเค้าหรอก เราแค่อยากมาดูเค้าเล่นสดกับอยากดูรีแอคชั่นของหนุ่มๆโอตะก็เท่านั้นแหละ ผมกับคุณแฟนก็นั่งชันศอกบนรั้วเอาแบบที่แน่ใจว่าเราไม่ได้รบกวนมุมมองใคร ไม่นานนัก.. พี่ๆทีมเชียร์ข้างๆเริ่มเดินมายืนเกาะรั้วตรงทางเดิน คือบังวิวแบบไม่เห็นอะไรที่อยากดูอ่ะครับ เห็นแค่ซ้ายมีโกตั้งอยู่ กับขวามีโกตั้งอยู่ จบ ตรงกลางมีแผ่นหลังกับตูดใครก็ไม่รู้ ยังครับ ยังไม่หมดแค่นั้น ธงครับ! ด้ามยาวมาก แถมมันยืดได้ไปอี๊ก ธงก็ไม่ใช่ธงชาติ ผืนใหญ่ไปอี๊กกก โบกอี๊กกกก พอ! คุ้กกี้กู ไม่ได้ดูแล้ว! คุณแฟนผมถึงกับสะกิด "พี่จ๋าลดธงลงนิดนึงนะคะ" ไอผมเห็นคุณแฟนทักน้าๆลุงๆไปแบบนั้น ก็หวั่นจะโดนดีมีประเด็น เลยถามไปว่า "ที่รัก อะไรทำให้เธอทำแบบนั้น" เท่านั้นแหละ คุณแฟนสวนกลับมาเลยจ้า "ก็บังอ่ะ มองไม่เห็นป่ะ" อูยยยยยยย... กลัวแล้วววววววว...
ตัดมาตอนบอลใกล้เริ่มละกันครับ พี่ๆทีมเชียร์เค้ามีสิ่งนึงที่ผมประทับใจมาก และเป็นประสบการณ์ครั้งนึงเลย (ครั้งล่าสุดก่อนหน้านี้คือตอน ม.1 เป็นสแตนกีฬาสี) ธงชาติไทยผืนใหญ่มว๊ากกกกก ส่งต่อกันไปโบกสบัดไหวๆให้ชาวโลกได้เห็น โอเค กูก็ไม่ได้แพลนชีวิตว่าจะมานั่งอยู่ใต้ธง แต่เอาก็เอา! ได้! มา! ส่งมาเลยลูกเพ่! ได้ไปสองรอบเต็มๆ ในใจนี่เพลงลั่นมาในสมองทันที "ใต้ร่มธงไทย ปลิวสไวสวยงามสง่า" อยากบอกพ่อแม่ที่ดูอยู่ทางบ้านว่า "พ่อจ๋าแม่จ๋า นู๋อยู่ใต้ธงงงงง" อ่าาาาาาา..
อ่ะ ว่ากันต่อ นักเตะทีมชาติไทย-กาบอง ลงสนาม บริเวณริมรั้วทางเดินชั้นบนตรงหน้าผม ระเกะระกะประปลายไปด้วยกองเชียร์ทีมหนึ่ง ซึ่งถัดไป 2-3 เก้าอี้คือกลองที่ผมถูกอันเชิญให้ตีอยู่เมื่อครู่ ผมมองไม่เห็นสนามอีกแล้ว พี่ๆบางท่านก็มานั่งตรงเหล็กรั้วคนดู พูดง่ายๆว่าตูดพี่กำลังจะเบียดหน้าผมแล้ว ผมสังเกตสีหน้าของผู้คนบนอัฒจรรย์ เหมือนกับว่าผู้คนในบริเวณนั้นจะมีคำถามในใจเหมือนกับผมว่า "นี่กูเป็นส่วนหนึ่งแล้วจริงๆใช่ไหม" สุภาพสตรีหลายท่าน ยืนบนตัวเก้าอี้ (บังคนข้างหลังแน่นอน) เสียงดังโหวกเหวก กลองที่บรรเลงไปคนละทิศ การขับร้องที่ไปกันคนละทาง จนผมกับคุณแฟนรู้สึกไม่สบายใจ เกรงว่ากิริยาสีหน้าท่าทางของเราจะไปทำให้พวกพี่ๆเค้าเสียบรรยากาศการเชียร์ เลยตัดสินใจสละมุมดีๆอัปเปหิตัวเองไปนั่งอยู่อีกฝากฝั่งของอัฒจรรย์... ขอโทษที่ต้องสารภาพจากใจว่า การสละที่นั่งในครั้งนี้ "สดชื่น
ก็เหมือนบุพเพฯที่พัดพาเราสองให้มาพบกับมุมดีๆอีกมุมบนอัฒจรรย์ จากตรงนี้ผมนั่งใกล้กับอีกกองเชียร์ระดับประเทศ "ทีมอัลตร้า" ที่จริงผมกับคุณแฟนสังเกตมาตั้งแต่ช่วงแรกๆแล้ว "กองเชียร์ที่อยู่บนอัฒจรรย์หลังโกทั้ง 2 ฝั่งสนาม ทำไมเค้าดูโปรมากเลยนะ" จำนวนคนไม่มากแต่เสียงดังแบบปลุกใจมากๆ percussion ก็แน่น กลองใหญ่ สแนร์ คือมาแบบรู้จังหวะและหน้าที่มากๆ สร้างความระทึกไปอีก รู้สึกเหมือนอยู่ในแมทช์พรีเมียร์ชิพ ยิ่งพอผมย้ายมานั่งใกล้ๆยิ่งประทับใจ รู้สึกดูบอลสนุกขึ้นมากมาย
ใจจริงก็ไม่ได้อยากอวยอะไรใครนะครับ ผมขอบคุณทุกน้ำใจ และผมขอบคุณที่ตัวเองได้เป็นส่วนนึงในการร่วมเชียร์ทีมช้างศึกถึงขอบสนาม สิ่งใดที่ระคายในใจผมไม่ถือสานะครับ ผมไม่คิดจะทำลายบรรยากาศใครอยู่แล้ว และอยากชื่นชมทีมเชียร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งทีมอัลตร้ากับอีกทีมที่อัฒจรรย์อยู่ตรงข้ามกัน ผมชอบตอนที่พวกท่านสื่อสารกัน ทั้งสนามเงียบสงัด ทีมอัลตร้าเปิดมา "โอ้ เฮ โอ เห่ โอ้วววว..." ฝั่งตรงข้ามตอบอย่างกึกก้อง "โอ้ เฮ โอ เห่ โอ้ววว.." อย่างเท่ ฮ่าๆๆๆ ชอบจริงๆ
รอบแรกนี้ทีมชาติไทยชนะจุดโทษกาบา ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องเข้าไปชิงแชมป์กับสโลวาเกีย ผมว่าผมคงไปเชียร์อีกแน่นอนในวันที่ 25 มี.ค. โอเคครับ พอหอมปากหอมคอ เจ้านายลับคัตเตอร์รอแล้ว ผมขอตัวไปทำงานก่อน ขอบคุณที่อ่านครับ สวัสดี!
ปล. หากกระทู้นี้กระทบความรู้สึกพี่ๆท่านใด ผมกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยใจจริงครับ
ปล 2. โอ้ เฮ โอ เห่ โอ้ววววว!!!!